ORP Ślązak – polski torpedowiec, były niemiecki A 59, jeden z pierwszych okrętów PMW.
Historia
Okręt został zwodowany 13 kwietnia 1917 roku w niemieckiej stoczni „Vulcan” w Szczecinie, w służbie niemieckiej marynarki cesarskiej był od 9 czerwca 1917.
Okręty zostały przekazane Polsce bez uzbrojenia i początkowo zostały w polskiej służbie uzbrojone w działka 47 mm. Od 1924 zamontowano na nich francuskie armaty morskie 75 mm i podwójne wyrzutnie torped kal. 450 mm. „Ślązak” uczestniczył w wizytach zagranicznych polskich okrętów, m.in. w czerwcu 1923 w Libawie i Rydze, w 1929 w Kopenhadze, a w 1930 był jednym z okrętów eskortujących transatlantykPolonia, na którym prezydent Ignacy Mościcki płynął z oficjalną wizytą do Estonii.
Od 1937 ORP Ślązak był wykorzystywany jako okręt ćwiczebny (cel) dla lotnictwa. W chwili wybuchu II wojny światowej stał zakotwiczony na zatoce w okolicach Pucka. O godz. 6.15 okręt został zaatakowany przez 6 bombowców He 111E z I/KG 1[1]. Okręt nie został trafiony i przetrwał nalot. W działaniach bojowych nie był użyty. Po zakończeniu działań wojennych został przejęty przez Niemców, następnie zatonął podczas holowania na złom na wysokości Redłowa.
Julian Czerwiński, Małgorzata Czerwińska, Maria Babnis, Alfons Jankowski, Jan Sawicki: Kadry Morskie Rzeczypospolitej. Tom II. Polska Marynarka Wojenna. Część I. Korpus oficerów 1918–1947. Gdynia: Wyższa Szkoła Morska, 1996. ISBN 83-86703-50-4. OCLC749437567.