Nieuwpoort (M932) – belgijski trałowiec z lat 50. XX wieku, jedna z 26 zbudowanych dla Belgijskiej Marynarki Wojennej(inne języki) jednostek amerykańskiego typu Adjutant. Stępkę okrętu położono w lipcu 1953 roku w stoczni Crighton w Ostendzie, a w skład marynarki wojennej Belgii został przyjęty 9 stycznia 1956 roku. Jednostkę wycofano ze służby w 1991 roku.
Projekt i budowa
Projekt trałowców typu Adjutant (Blackbird) powstał jako rozwinięcie drugowojennych jednostek typu YMS[1] . Okręty miały w większości zasilić floty państw sojuszniczych, w ramach Major Defense Acquisition Program (MDAP)[1] [2]. Spośród 159 zbudowanych jednostek oryginalnego typu Blackbird tylko 20 zasiliło United States Navy, a wiele zbudowano za granicą z amerykańską i brytyjską pomocą[1] .
Przyszły „Nieuwpoort” zbudowany został w stoczni Crighton w Ostendzie[3][4] . Stępkę okrętu położono w lipcu 1953 roku, nieznana jest data wodowania[4] . Na jednostce zamontowano sprowadzone z USA maszyny oraz uzbrojenie[5][6].
Dane taktyczno-techniczne
Okręt był przybrzeżnym, małomagnetycznym trałowcem o długości całkowitej 44 metry (42 metry między pionami), szerokości 8,3 metra i zanurzeniu 2,6 metra[3]. Kadłub okrętu wykonany był z drewna[3][5]. Wyporność standardowa wynosiła 330 ton, a pełna 390 ton[3][4] . Okręt napędzany był przez dwa silniki wysokoprężne General Motors 8-268A o łącznej mocy 880 KM, napędzających dwie śruby[3][4] . Prędkość maksymalna jednostki wynosiła 13,5 węzła[3][4] . Zapas paliwa wynosił 28 ton, co zapewniało zasięg 2700 Mm przy prędkości 10,5 węzła[3][5].
Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się początkowo z podwójnego zestawu działek plot. kalibru 20 mm Oerlikon L/70 Mark 24[4] [5]. Wyposażenie trałowe obejmowało trały: mechaniczny, elektromagnetyczny i akustyczny[4] . Wyposażenie radioelektroniczne obejmowało radar nawigacyjny Decca(inne języki) 1229 oraz kadłubowy sonar AN/UQS-1[3][4] .
Załoga okrętu składała się z 36 oficerów, podoficerów i marynarzy[3][4] [a].
Służba
„Nieuwpoort” został przyjęty w skład Belgijskiej Marynarki Wojennej(inne języki) 9 stycznia 1956 roku[7][8][b]. Okręt otrzymał numer burtowy M932[3][5]. W 1969 roku dokonano zmiany uzbrojenia artyleryjskiego jednostki, w miejsce podwójnego zestawu działek Oerlikon montując pojedyncze działko plot. Bofors kal. 40 mm L/60 Mark 3[4] . Bazą jednostki była Ostenda[8]. Okręt wycofano ze służby w 1991 roku[4] .
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Robert Gardiner, Stephen Chumbley: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1947-1995. Annapolis: Naval Institute Press, 1996. ISBN 1-55750-132-7. (ang.).
- Ivan Gogin: BLUEBIRD coastal minesweepers (1953 - 1961). Navypedia. [dostęp 2021-07-11]. (ang.).
- Ivan Gogin: DIEST coastal minesweepers (1953-1956). Navypedia. [dostęp 2021-07-11]. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1960-61. Raymond Blackman (red.). London: Sampson Low, Marston & Co., 1960. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1973-74. John E. Moore (red.). New York: McGraw - Hill, 1973. ISBN 0-07-032020-9. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1980-81. John E. Moore (red.). London: Jane’s Information Group Ltd, 1980. ISBN 0-7106-0703-2. (ang.).
- Jane’s Fighting Ships 1987-88. John E. Moore (red.). London: Jane’s Publishing Company Ltd, 1987. ISBN 0-7106-0842-X. (ang.).
