Niebieska Przełączka Wyżnia (niem. Mittlere Seealmscharte , słow. Vyšná Nebeská štrbina , węg. Felső-Niebieska-csorba [1] ) – położona na wysokości 2247 m mała przełączka we wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich , między Gąsienicową Turnią (2279 m) a Niebieską Turnią (2258 m) – tuż na zachód od tej ostatniej[2] . Północne stoki spod przełączki opadają do Mylnej Kotlinki w najwyższym piętrze Doliny Zielonej Gąsienicowej , zaś południowe do polodowcowego kotła Dolinki pod Kołem (górne piętro Doliny Pięciu Stawów Polskich ). Górna część tych stoków, zarówno z południowej, jak i północnej strony, to strome ściany . Stokami południowymi, sporo poniżej przełęczy, prowadzi czerwony szlak turystyczny z Kasprowego Wierchu na Zawrat [2] .
Przełączka ta stanowi najłatwiejszy dostęp do Niebieskiej Turni , jest jednak dostępna tylko dla taterników [3] .
Podobnie jak w przypadku innych pobliskich obiektów, nazwa przełęczy pochodzi nie od barwy niebieskiej, ale od góralskiego nazwiska: Niebies[4] .
Pierwsze wejścia:
Widok z Gładkiej Przełęczy
Przypisy
↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2019-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24] .
↑ a b Orla Perć. Mapa 1: 5 000 , Warszawa-Zielona Góra-Zakopane: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-42-X . Brak numerów stron w książce
↑ Witold Henryk W.H. Paryski Witold Henryk W.H. , Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Liliowe – Mały Kościelec , t. 1, Warszawa: Sport i Turystyka, 1951 . Brak numerów stron w książce
↑ Zofia Z. Radwańska-Paryska Zofia Z. , Witold Henryk W.H. Paryski Witold Henryk W.H. , Wielka encyklopedia tatrzańska , Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 . Brak numerów stron w książce