Na dnie karu, wśród licznych głazów, pamiątek po zlodowaceniu, położony jest Zadni Staw (1890 m), a na południowy wschód (poniżej Gładkiej Przełęczy) znajduje się Wole Oko (1867 m)[3]. Misa Zadniego Stawu zamknięta jest ryglem skalnym, na którym leży nietypowo skośnie ułożony wał moreny czołowej, sięgający 15 m wysokości. Zadni Staw i Wole Oko łączy niewielki potok. Oba te jeziora wypełniają niższy poziom kotła lodowcowego, poziom wyższy utworzony jest natomiast przez spłaszczenie na wysokości 1950–1990 m. Oprócz mis Zadniego Stawu i Wolego Oka w dolinie znajduje się wiele mniejszych zagłębień utworzonych u schyłku zlodowacenia po wytopieniu się brył martwego lodu. Część z nich wypełniona jest okresowo wodą. Wielkie (do 15 m średnicy) bloki skalne po wschodniej stronie Zadniego Stawu pochodzą z obrywów skalnych w obrębie masywu Kołowej Czuby, jakie miały miejsce u schyłku plejstocenu. Dzięki temu, że spadły one na powierzchnię topniejącego lodowca, uniknęły rozbicia na mniejsze fragmenty. Do głównej części Doliny Pięciu Stawów Polskich opada z Dolinki pod Kołem niezbyt stromy próg o wysokości 100 m[4].
Zdaniem niektórych badaczy (m.in. Stanisława Lencewicza) przed epoką lodowcową Dolinka pod Kołem należała do systemu Doliny Cichej, a grań główna Tatr przebiegała przez Kołową Czubę. Według Mieczysława Klimaszewskiego jest to pogląd nieuzasadniony, a w rzeczywistości było przeciwnie – pierwotna Dolina Roztoki rozpoczynała się pod szczytem Wielkiej Kopy Koprowej (2052 m). Dowodem na to ma być obniżenie Gładkiej Przełęczy (1994 m) oraz ukształtowanie górnej części Doliny Cichej[4].
Szlaki turystyczne
z Doliny Pięciu Stawów Polskich na przełęcz Zawrat – jeden ze skrajnych punktów Orlej Perci, dający też możliwość przejścia do Doliny Gąsienicowej. Czas przejścia ze schroniska w Dolinie Pięciu Stawów na Zawrat: 1:40 h, ↓ 1:30 h[5].
