Natalia Bukowiecka
Natalia Kaczmarek, Poznań 2021
|
Imię i nazwisko przy narodzeniu
|
Natalia Maria Kaczmarek
|
Data i miejsce urodzenia
|
17 stycznia 1998 Drezdenko
|
Informacje klubowe
|
Klub
|
KS Podlasie Białystok
|
Trener
|
Marek Rożej
|
Dorobek medalowy
|
|
Odznaczenia
|
|
|
Natalia Maria Bukowiecka z domu Kaczmarek (ur. 17 stycznia 1998 w Drezdenku[1]) – polska lekkoatletka specjalizująca się w biegu na 400 metrów, multimedalistka olimpijska. Żołnierz zawodowy Wojska Polskiego[2].
Mistrzyni olimpijska w sztafecie mieszanej 4 × 400 metrów (2021)[3], wicemistrzyni olimpijska w kobiecej sztafecie 4 × 400 metrów (2021) oraz brązowa medalistka olimpijska w biegu na 400 metrów (2024). Rekordzistka Polski na 400 m w hali[4] i na stadionie[5]. Mistrzyni Europy w biegu na 400 metrów z Rzymu (2024)[5].
W 2021 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[6]. Została najlepszym sportowcem Dolnego Śląska w 2021 roku w plebiscycie Gazety Wrocławskiej[7]. Zajęła czwarte miejsce w 89. Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na najlepszego sportowca roku w 2023[8] i drugie miejsce w 90. edycji plebiscytu w 2024
28 września 2024 wyszła za mąż za kulomiota Konrada Bukowieckiego[9].
Osiągnięcia
Rok
|
Impreza
|
Miejsce
|
Konkurencja
|
Lokata
|
Wynik
|
2015 |
Mistrzostwa świata juniorów młodszych |
Cali |
bieg na 400 m |
półfinał |
54,25
|
sztafeta mieszana[10] |
5. miejsce |
3:24,64
|
2016 |
Mistrzostwa świata juniorów |
Bydgoszcz |
bieg na 400 m |
półfinał |
54,32
|
sztafeta 4 × 400 m |
6. miejsce |
3:36,95
|
2017 |
Mistrzostwa Europy juniorów |
Grosseto |
bieg na 400 m |
7. miejsce |
54,27
|
sztafeta 4 × 400 m |
4. miejsce |
3:34,48
|
2018 |
Halowe mistrzostwa świata |
Birmingham |
sztafeta 4 × 400 m |
2. miejsce |
3:32,07 (elim.)
|
Mistrzostwa Europy |
Berlin |
sztafeta 4 × 400 m |
1. miejsce |
3:28,52 (elim.)
|
2019 |
Młodzieżowe mistrzostwa Europy |
Gävle |
bieg na 400 m |
1. miejsce |
52,34
|
sztafeta 4 × 400 m |
1. miejsce |
3:32,56
|
2021 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Toruń |
sztafeta 4 × 400 m |
3. miejsce |
3:29,94
|
World Athletics Relays |
Chorzów |
sztafeta 4 × 400 m |
2. miejsce |
3:28,81
|
Igrzyska olimpijskie |
Tokio |
bieg na 400 m |
półfinał |
50,79
|
sztafeta 4 × 400 m |
2. miejsce |
3:20,53
|
sztafeta mieszana[10] |
1. miejsce |
3:09,87
|
2022 |
Halowe mistrzostwa świata |
Belgrad |
bieg na 400 m |
półfinał |
51,87
|
sztafeta 4 × 400 m |
3. miejsce |
3:28,59
|
Mistrzostwa świata |
Eugene |
bieg na 400 m |
półfinał |
51,34
|
sztafeta mieszana[10] |
4. miejsce |
3:12,31
|
Mistrzostwa Europy |
Monachium |
bieg na 400 m |
2. miejsce |
49,94[11]
|
sztafeta 4 × 400 m |
2. miejsce |
3:21,68
|
2023 |
I dywizja drużynowych mistrzostw Europy[12] |
Chorzów |
bieg na 400 m |
2. miejsce[13] |
50,34
|
sztafeta mieszana[10] |
2. miejsce[14] |
3:12,87
|
Mistrzostwa świata |
Budapeszt |
bieg na 400 m
|
2. miejsce |
49,57
|
sztafeta 4 × 400 m |
6. miejsce |
3:24,93
|
2024
|
World Athletics Relays
|
Nassau
|
sztafeta 4 × 400 m
|
2. miejsce |
3:24.71
|
Mistrzostwa Europy |
Rzym |
bieg na 400 m |
1. miejsce |
48,98
|
Igrzyska olimpijskie |
Paryż |
bieg na 400 m |
3. miejsce |
48,98
|
Rekordy życiowe
- bieg na 400 metrów (hala) – 50,83 (19 lutego 2023, Toruń) rekord Polski[4]
- bieg na 400 metrów (stadion) – 48,90 (20 lipca 2024, Londyn) rekord Polski[5]
- bieg na 200 metrów (stadion) – 22,70 (23 czerwca 2024, Poznań) 3. lokata w polskich tabelach historycznych[15]
- bieg na 300 metrów, w 2024 Potchefstroom, uzyskała czas 35,52 s poprawiając 49 letni nieoficjalny rekord Polski Ireny Szewińskiej wynoszący 35,70 s[16].
Odznaczenia
Przypisy
- ↑ Skarb kibica. Igrzyska Olimpijskie Tokio 2020. „Przegląd Sportowy”, 2021-07-22. Ringier Axel Springer Polska. brak numeru strony
- ↑ Szer. Natalia Kaczmarek ze srebrem, st. szer. Anna Kiełbasińska z brązem na 400 metrów! [online], www.wojsko-polskie.pl, 18 sierpnia 2022 [dostęp 2022-11-13] .
- ↑ Olympic Games Tokyo 2020, Athletics, 4 × 400m Relay Mixed, Final, Results [online], olympics.com [zarchiwizowane z adresu 2021-08-01] (ang.).
- ↑ a b Redakcja Bieganie.pl: Rekord Polski Natalii Kaczmarek w biegu na 400 metrów!. bieganie.pl, 2023-02-15. [dostęp 2023-02-16].
- ↑ a b c Rekord Polski, złota Natalia Kaczmarek! Chapeau bas, nasza mistrzynio. Interia. [dostęp 2024-06-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
- ↑ M.P. z 2021 r. poz. 1023
- ↑ 69. Plebiscyt Gazety Wrocławskiej na sportowca roku i trenera roku na Dolnym Śląsku
- ↑ AWFA. Wrocław AWFA., Natalia Kaczmarek – 4 miejsce w 89 Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” na Najlepszego Sportowca 2023 roku [online], awf.wroc.pl, 7 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-07] (pol.).
- ↑ Oficjalnie! Ślub Kaczmarek i Bukowieckiego, mistrzyni zmienia nazwisko
- ↑ a b c d Sztafeta mieszana 4 × 400 m.
- ↑ Wspaniały bieg Polek. Dwa medale mistrzostw Europy na 400 m [online], TVN24.pl, 17 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-18] (pol.).
- ↑ Zawody były częścią igrzysk europejskich.
- ↑ W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji zawodniczka zdobyła srebrny medal igrzysk europejskich.
- ↑ W klasyfikacji sumarycznej biorącej pod uwagę wyniki z wszystkich dywizji sztafeta zdobyła srebrny medal igrzysk europejskich.
- ↑ Kosmiczny bieg Natalii Kaczmarek. Najszybsza od 37 lat!. sport.pl, 2024-06-23. [dostęp 2024-06-23].
- ↑ Natalia Kaczmarek pobiła nieoficjalny rekord Polski w biegu na 300 m [online], Polskie Radio Białystok [dostęp 2024-07-25] (pol.).
- ↑ M.P. z 2024 r. poz. 940 – pkt 1.
- ↑ Uroczystość wręczenia odznaczeń medalistom oraz trenerom Igrzysk XXXIII Olimpiady Paryż 2024 [online], Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 9 września 2024 [dostęp 2024-09-09] (pol.).
- ↑ M.P. z 2021 r. poz. 1023 – pkt 21.
- ↑ Święto wojska w Warszawie. Szef MON odznaczył olimpijczyków [online], www.rmf24.pl [dostęp 2024-08-20] (pol.).
Bibliografia
- 1969: Spójnia Warszawa (Kołakowska, Kalinowska, Skowrońska, Gałęzia)
- 1970: Spójnia Warszawa (Kołakowska, Kalinowska, Skowrońska, Gałęzia)
- 1971: Gwardia Olsztyn (Lejman, Gaul, Wierzbowska, Piecyk)
- 1972: bd
- 1973: Gwardia Olsztyn (Lejman, Styranka, Wierzbowska, Piecyk)
- 1974: Skra Warszawa (Wiśniecka, Bukis, Manowiecka, Kacperczyk)
- 1975: Skra Warszawa (Wiśniecka, Bukis, Manowiecka, Sieradzka)
- 1976: AZS Kielce (Jop, Cal, Starościak, Kwietniewska)
- 1977: AZS Poznań (Witkowska, Januchta, Skibicka, Adamczak)
- 1978: Novi Kielce (Cal, Starościak, Kapusta, Kwietniewska)
- 1979: Lechia Kielce (Kwietniewska, Kapusta, Starościak, Bernard)
- 1980: AZS Wrocław (Głódź, Niedzielska, Rybicka, Dębska)
- 1981: AZS-AWF Wrocław (Niedzielska, Dębska, Rybicka, Głódź)
- 1982: AZS Wrocław (Niedzielska, Dębska, Rybicka, Głódź)
- 1983: Gwardia Warszawa (Stefańska, Januchta, Stalmach, Wołosz)
- 1984: Start Lublin (Dunecka, Klepka, Szymuła, Berej)
- 1985: Chemik Kędzierzyn (Dziak, Barska, Bąk, Błaszak)
- 1986: Chemik Kędzierzyn (Dziak, Kilińska, Bąk, Błaszak)
- 1987: Chemik Kędzierzyn (Barska, Kilińska, Bąk, Błaszak)
- 1988: Chemik Kędzierzyn (Barska, Kilińska, Dziak, Błaszak)
- 1989: AZS-AWF Wrocław (Płatek, Warnicka, Malska, Siemieniuk)
- 1990: AZS-AWF Wrocław (Płatek, Warnicka, Włodarczyk, Siemieniuk)
- 1991: Chemik Kędzierzyn (Syrek, Spiżak, Zalejska, Kilińska)
- 1992: Budowlani Częstochowa (Stańczyk, Stefańska, Rydz, Kata)
- 1993: Chemik Kędzierzyn (Syrek, Kurdybelska, Zalejska, Kilińska)
- 1994: AZS-AWF Katowice (Grzywocz, Ogrodowczyk, Pachut, Rosół)
- 1995: AZS-AWF Warszawa (Kowalska, Wołkowycka, Wojtasik, Kwilińska)
- 1996: AZS-AWF Warszawa (Kowalska, Wołkowycka, Wojtasik, Kwilińska)
- 1997: AZS-AWF Wrocław (Kopankiewicz, Warnicka, Wojnowska, Zomerska)
- 1998: Skra Warszawa (Pielużek, Tomczyk, Łańcuchowska, Olichwierczuk)
- 1999: Skra Warszawa (Pielużek, Szymerska, Łańcuchowska, Olichwierczuk)
- 2000: Skra Warszawa (Pielużek, Pacholak, Łańcuchowska, Olichwierczuk)
- 2001: Skra Warszawa (Olichwierczuk, Pielużek, Szymerska, Łańcuchowska)
- 2002: Skra Warszawa (Olichwierczuk, Bejnar, Szymerska, Łańcuchowska)
- 2003: Warszawianka (Jamróz, Bejnar, Lemiesz, Pskit)
- 2004: AZS-AWF Warszawa (Sętowska, Jesień, Bejnar, Pacholak)
- 2005: AZS-AWF Warszawa (Sętowska, Jesień, Bejnar, Udałow)
- 2006: AZS-AWF Warszawa (Sętowska, Pura, Udałow, Bejnar)
- 2007: AZS-AWF Warszawa (Sętowska-Dryk, Pura, Udałow, Bejnar)
- 2008: AZS-AWF Warszawa (Sętowska-Dryk, Jesień, Udałow, Zembrzuska)
- 2009: AZS-AWF Warszawa (Zembrzuska, Wójcik, Blus, Kiełbasińska)
- 2010: AZS-AWF Warszawa I (Młynarczyk, Sętowska-Dryk, Prokopek-Janáček, Zembrzuska)
- 2011: AZS-AWF Warszawa (Guzowska, Sętowska-Dryk, Kajtoch, Zembrzuska)
- 2012: KS AZS-AWF Katowice (Sosnowska, Handzlik, Święty, Matusińska)
- 2013: AZS-AWF Warszawa (Ankiewicz, Jóźwik, Kajtoch, Kiełbasińska)
- 2014: AZS-AWF Warszawa (Ankiewicz, Jóźwik, Wyka, Kiełbasińska)
- 2015: AZS-AWF Warszawa (Ankiewicz, Jóźwik, Wyka, Muraszewska)
- 2016: KS AZS AF Wrocław (Wróblewska, Linkiewicz, Pałys, Linkiewicz)
- 2017: AZS-AWF Warszawa (Ankiewicz, Jóźwik, Wyka, Muraszewska)
- 2018: AS-AWF Katowice (Korbut, Janowicz, Węglarz, Misterka)
- 2019: AZS-AWF Katowice (Łozowska, Janowicz, Gajda, Jóźwik)
- 2020: KS AZS AWF Wrocław (Pałys, Widawska, Linkiewicz, Kaczmarek)
- 2021: AZS UMCS Lublin (Wrona, Drozd, Wasiluk, Hołub-Kowalik)
- 2022: AZS UMCS Lublin (Wrona, Drozd, Janowicz-Półtorak, Hołub-Kowalik)
|
- 1997: Wielka Brytania (Jamison, Sloane, Mitchell, Curbishley)
- 1999: Rosja (Lewina, Jemielianowa, Griszakowa, Pospiełowa)
- 2001: Wielka Brytania (Gear, Meadows, Duncan, Thieme)
- 2003: Rosja (Guszczina, Iwanowa, Gulumjan, Firowa)
- 2005: Rosja (Owczinnikowa, Koczetkowa, Migunowa, Zajcewa)
- 2007: Rosja (Szulikowa, Zadorina, Nowikowa, Litwinowa)
- 2009: Rosja (Siedowa, Zadorina, Wdowina, Ustałowa, Moczalina)
- 2011: Rosja (Subbotina, Jefimowa, Tieriechowa, Topilska)
- 2013: Polska (Gorzkowska, Hołub, Karczmarczyk, Święty)
- 2015: Wielka Brytania (Bundy-Davies, Clark, Ohuruogu, McAslan)
- 2017: Polska (Muraszewska, Janowicz, Karaś, Gaworska)
- 2019: Polska (Łozowska, Wosztyl, Widawska, Kaczmarek)
- 2021: Czechy (Vondrová, Jíchová, Veselá, Malíková)
- 2023: Francja (Thery-Demarque, Delaunay-Belleville, Toriel, Maraval)
|
Zwycięzcy plebiscytu „Gazety Wrocławskiej” na sportowca roku
|
|