Młyniska (potok)

Młyniska
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Potok
Źródło
Miejsce ujście Potoku ku Dziurze do Strążyskiego Potoku
Wysokość

897 m n.p.m.

Współrzędne

49°16′48,6″N 19°56′34,0″E/49,280167 19,942778

Ujście
Recypient Cicha Woda
Miejsce

Łukaszówki (Zakopane)

Wysokość

821 m n.p.m.

Współrzędne

49°17′57,5″N 19°56′49,0″E/49,299306 19,946944

Położenie na mapie Zakopanego
Mapa konturowa Zakopanego, po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego
Mapa konturowa powiatu tatrzańskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Młyniska – potok, dopływ Cichej Wody, uznawany za dolny bieg Strążyskiego Potoku. Zmiana nazwy Strążyskiego Potoku na Młyniska następuje od ujścia Potoku ku Dziurze[1]. Dawniej nazwę potoku Młyniska rozciągano bardziej w górę, co prawdopodobnie związane było z polaną Młyniska w dolnej części Doliny Strążyskiej[2].

Potok Młyniska rozpoczyna swój bieg na wysokości 897 m i płynie w Rowie Zakopiańskim ze średnim spadkiem 3%. Meandruje, żłobiąc w materiale akumulacyjnym (kamienie, żwir) koryto o głębokości do 2 m, w niektórych miejscach aż do fliszowego podłoża. W przepuszczalnym podłożu gubi około 20% wody. Pomiar wykonany 18 sierpnia 1956 r. wykazał u ujścia z Tatr przepływ 101,1 l/s, a przy ujściu Białego Potoku tylko 88 l/s. Uchodzi do Cichej Wody jako jej prawy dopływ na wysokości 821 m[3]. Następuje to na osiedlu Łukaszówki[2]. Od jego ujścia Cicha Woda zmienia nazwę na Zakopiankę[1].

Ma trzy dopływy: Potok ku Dziurze, Biały Potok i Foluszowy Potok[1].

Przypisy

  1. a b c Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 167, ISBN 83-239-9607-5.
  2. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2015-04-01].
  3. Krystyna Wit, Zofia Ziemońska, Hydrografia Tatr Zachodnich. Objaśnienia do mapy hydrograficznej Tatry Zachodnie, Kraków: Polska Akademia Nauk. Instytut Geografii, 1960.