Myczków

Myczków
wieś
Ilustracja
Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1901 r.
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

leski

Gmina

Solina

Liczba ludności (2022)

552[2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-610[3]

Tablice rejestracyjne

RLS

SIMC

0360572[4]

Położenie na mapie gminy Solina
Mapa konturowa gminy Solina, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Myczków”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Myczków”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Myczków”
Położenie na mapie powiatu leskiego
Mapa konturowa powiatu leskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Myczków”
Ziemia49°22′44″N 22°24′39″E/49,378889 22,410833[1]

Myczków (ukr. Мичків[5]) – wieś wczasowa w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Solina[4][6].

Przez wieś przebiegają drogi wojewódzkie nr 894 i 895.

Historia

Wieś prawa wołoskiego w latach 15511600, położona w ziemi sanockiej województwa ruskiego[7].

Myczków w XV w. istniał jako własność Kmitów. Przypadła ona w XVI w synowi siostry wojewody, Katarzyny Kmicianki (zamężnej za Andrzejem Stadnickim, kasztelanem sanockim) – Mikołajowi Stadnickiemu, który otrzymał wtedy w spadku jeszcze Solinę. W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Myczkowcach był Tadeusz Urbański[8]. Do 1939 we wsi znajdował się dwór, którego właścicielem był kpt. Czesław Wawrosz.

W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie leskim województwa lwowskiego. Według Wołodymyra Kubijowycza miejscowość przed wojną zamieszkiwało 630 osób, w tym 430 Ukraińców (wliczając w to Rusinów), 60 Polaków, 130 ukraińskich rzymskich katolików oraz 10 Żydów[9]. We wrześniu 1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA napadli na wieś, paląc zbudowania dworskie i Dom Letniskowy oraz mordując 4 Polaków. W 1946 spalili większość gospodarstw po Ukraińcach przesiedlonych do ZSRR[10].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Myczków. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Geografia i położenie

Wieś położna jest na pograniczu gór Sanocko-Turczańskich oraz Bieszczadów, chociaż częściej zalicza się ją do tych drugich.

Zabytki i atrakcje

Kościoły

We wsi znajdują się dwa kościoły położone obok siebie przedzielone wspólną dzwonnicą parawanową. Pierwszy z budynków, funkcjonujący dawniej jako cerkiew greckokatolicka a obecnie kościół rzymskokatolicki, to kościół parafialny pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy z 1899 wzniesiony z fundacji Jana Nepomucena Zatorskiego, właściciela tutejszego majątku.

Drugi kościół to obiekt wybudowany w 1901, również przez Jana Zatorskiego jako fundatora, przeznaczony od początku dla ludności rzymskokatolickiej. Kościół ten jest pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Muzeum ukazane od strony głównej drogi
Kościół parafialny (dawna cerkiew)
Muzeum

W Myczkowie znajduje się Muzeum Kultury Bojków, w którym znajdują się zbiory materialne oraz duchowe dawnych mieszkańców tego regionu. Prezentują one bogate zróżnicowanie Bieszczadów pod względem kulturowym oraz starają się utrwalać wiedzę okolicznych mieszkańców, jak i turystów na temat Bojków, po których zostały tylko nieliczne ślady[11].

Tablica pamiątkowa

Na ścianie muzeum od strony parkingu, znajduje się tablica upamiętniająca organizatorów przerzutów granicznych na terenach Bieszczadów podczas II wojny światowej. Na tablicy znajdują się cztery osobistości, Czesław Wawrosz – właściciel Myczkowa, Wanda Wawrosz – właścicielka majątku, Fryderyk Sedlak – rządca majątku oraz Stanisław Matuszewski – przewodnik graniczny[12].

Osoby związane z miejscowością

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 84412
  2. Raport o stanie gminy za rok 2022. Stan ludności 01.01.2022 str. 4 [dostęp 2024-05-14].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 800 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  5. Myczków* | APOKRYF RUSKI [online], 30 marca 2023 [dostęp 2023-11-05] (pol.).
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. Tomasz Figlus, Villae iuris valachici. Z problematyki rozwoju osadnictwa wołoskiego w Polsce na przykładzie ziemi sanockiej, w: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej tom 5 (2016), s. 31.
  8. Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 139.
  9. Wołodymyr Kubijowycz, Rozmieszczenie kultur i ludności we wschodnich Karpatach, 1923, s. 43.
  10. Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 394, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
  11. O muzeum [online] [dostęp 2024-01-07] (pol.).
  12. Pamięć Bohaterom „Przerzutów Granicznych” – tablica pamiątkowa po 80 latach [online], Bieszczady.Land, 20 lipca 2020 [dostęp 2024-02-01] (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne