| Pełne imię i nazwisko
|
Moses Kiptarbet Tanui
|
| Data i miejsce urodzenia
|
20 sierpnia 1965
hrabstwo Nandi
|
| Wzrost
|
165 cm[1]
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
Moses Kiptarbet Tanui (ur. 20 sierpnia 1965 w hrabstwie Nandi[1]) – kenijski lekkoatleta specjalizujący się w biegach długodystansowych. Złoty i srebrny medalista lekkoatletycznych mistrzostw świata, wielokrotny złoty medalista mistrzostw świata w biegach przełajowych i półmaratonie, medalista mistrzostw Afryki, medalista igrzysk Wspólnoty Narodów, dwukrotny olimpijczyk (Seul, Barcelona).
Przebieg kariery
W 1987 roku otrzymał złoty medal rozgrywanych w Warszawie mistrzostw świata w biegach przełajowych w drużynowej rywalizacji seniorów (indywidualnie zajął 18. miejsce). Rok później, także podczas światowego czempionatu w biegach przełajowych, kenijska ekipa z udziałem Tanui obroniła złoty medal[2]. Na igrzyskach olimpijskich w Seulu startował w konkursie biegu na 10 000 m, który ukończył na 8. miejscu w finale zmagań (uzyskał czas 27:47,23)[3].
W 1989 roku wywalczył dwa medale mistrzostw Afryki: srebrny w biegu na 10 000 m oraz brązowy w biegu na dystansie dwukrotnie krótszym. Wystąpił na igrzyskach Wspólnoty Narodów w Auckland, na których zdobył srebrny medal w konkurencji biegu na 10 000 m. Na światowym czempionacie w Tokio zdobył złoty medal w konkurencji biegu na 10 000 m[4].
Na rozgrywanych w Barcelonie igrzyskach olimpijskich ponownie zajął 8. miejsce w finale konkursu biegu na 10 000 m (tym razem uzyskał rezultat czasowy 28:27,11)[5].
W dalszych latach kariery uczestniczył głównie w mistrzostwach świata w półmaratonie, na których zdobył indywidualnie złoty (w 1995) i srebrny medal (w 1997 roku). Był też uczestnikiem światowego czempionatu w Stuttgarcie, w trakcie którego zdobył tytuł wicemistrzowski w konkurencji biegu na 10 000 m. Po raz ostatni w międzynarodowych zawodach lekkoatletycznych wystąpił w maju 2004 roku podczas miejskiego maratonu w Wiedniu, który ukończył na 11. miejscu[4].
Osiągnięcia
| Rok
|
Zawody
|
Miasto
|
Miejsce
|
Konkurencja
|
Wynik
|
| 1987 |
Mistrzostwa świata w biegach przełajowych |
 Warszawa |
18. |
seniorzy, ind. |
37:17
|
 |
seniorzy, druż. |
53
|
| 1988 |
Mistrzostwa świata w biegach przełajowych |
 Auckland |
6. |
seniorzy, ind. |
35:25
|
|
seniorzy, druż. |
23
|
| Igrzyska olimpijskie |
 Seul |
8. |
bieg na 10 000 m |
27:47,23
|
| 1989 |
Mistrzostwa świata w biegach przełajowych |
 Stavanger |
9. |
seniorzy, ind. |
40:42
|
|
seniorzy, druż. |
44
|
| Mistrzostwa Afryki |
 Lagos |
 |
bieg na 5000 m |
13:36,79
|
 |
bieg na 10 000 m |
28:22,90
|
| 1990 |
Igrzyska Wspólnoty Narodów |
Auckland |
5. |
bieg na 5000 m |
13:28,31
|
 |
bieg na 10 000 m |
28:11,56
|
| Mistrzostwa świata w biegach przełajowych |
 Aix-les-Bains |
 |
seniorzy, ind. |
34:21
|
| 42. |
seniorzy, druż. |
42
|
| Igrzyska dobrej woli |
 Seattle |
5. |
bieg na 10 000 m |
27:43,62
|
| 1991 |
Mistrzostwa świata w biegach przełajowych |
 Antwerpia |
|
seniorzy, ind. |
33:54
|
|
seniorzy, druż. |
38
|
| Mistrzostwa świata |
 Tokio |
|
bieg na 10 000 m |
27:38,74
|
| 1992 |
Igrzyska olimpijskie |
 Barcelona |
8. |
bieg na 10 000 m |
28:27,11
|
| Mistrzostwa świata w półmaratonie |
 South Shields |
53. |
indywidualnie |
1:03:40
|
| 1993 |
Mistrzostwa świata w biegach przełajowych |
Amorebieta-Etxano |
4. |
seniorzy, ind. |
33:14
|
|
seniorzy, druż. |
25
|
| Mistrzostwa świata |
 Stuttgart |
|
bieg na 10 000 m |
27:46,54
|
| 1994 |
Mistrzostwa świata w półmaratonie |
Oslo |
9. |
indywidualnie |
1:01:35
|
| 1995 |
Mistrzostwa świata w półmaratonie |
Belfort |
|
indywidualnie |
1:01:45
|
| 1997 |
Mistrzostwa świata w półmaratonie |
 Koszyce |
|
indywidualnie |
59:58
|
| Źródło: [2][4]
|
Rekordy życiowe
- bieg na 1500 m – 3:41,8h (15 września 1989, Nairobi)
- bieg na 3000 m – 7:39,63 (18 sierpnia 1995, Kolonia)
- bieg na 5000 m – 13:17,80 (6 czerwca 1992, Sewilla)
- bieg na 10 000 m – 27:18,32 (3 września 1993, Bruksela)
- półmaraton – 59:47 (3 kwietnia 1993, Mediolan)
- maraton – 2:06:16 (24 października 1999, Chicago)
Źródło: [4]
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne:
