PROFILPELAJAR.COM

Monaster Świętej Trójcy i św. Tryfona
Свято-Троицкий Τрифонов Печенгский мужской монастыр
	; Budynek monasterski (Łuostari)
Państwo	Rosja
Obwód	murmański
Miejscowość	Pieczenga
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Rodzaj klasztoru	monaster
Eparchia	siewieromorska
Ihumen	Dawid (Dubinin) – namiestnik
Klauzura	nie
Typ monasteru	męski
Liczba mnichów (2005)	10
	Obiekty sakralne
Sobór	Świętej Trójcy w Łuostari
Cerkiew	Narodzenia Pańskiego w Pieczendze
Cerkiew	Świętych Borysa i Gleba w Borysoglebskim
Założyciel klasztoru	św. Tryfon Pieczenski
Data budowy	1532
Data zamknięcia	1764; 1944
Data zburzenia	1944
Data reaktywacji	1886; 1997
	Położenie na mapie obwodu murmańskiego Monaster Świętej Trójcy i św. Tryfona
	Położenie na mapie Rosji Monaster Świętej Trójcy i św. Tryfona
	69°32′40″N 31°12′47″E/69,544428 31,213097
	Multimedia w Wikimedia Commons

Monaster Świętej Trójcy i św. Tryfona (ros. Печенгский монастырь, fin. Petsamon luostari) – męski klasztor prawosławny położony na Półwyspie Kolskim u ujścia rzeki Pieczenga do Morza Barentsa, 135 km na zachód od Murmańska, w Łuostari (w pobliżu osiedla Pieczenga), koło granicy z Norwegią. Monaster znajduje się w eparchii siewieromorskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia

Prawosławny klasztor został założony w 1532 przez św. Tryfona, mnicha z Nowogrodu, który chciał nawracać pogańskich Lapończyków. Wzniósł cerkiew Świętej Trójcy i zorganizował przy niej monaster, który był uznawany za najbardziej na północ położony klasztor na świecie. W 1572 klasztor liczył już 50 mnichów. W 1583 klasztor został najechany i spalony przez Szwedów, którzy zamordowali 51 mnichów i wielu świeckich. W 1591 car moskiewski Fiodor I nakazał odbudować klasztor, jednak ten spłonął w 1619. Nowy klasztor został przeniesiony do osady, jednak zaprzestał działalności i został przez Święty Synod rozwiązany w 1764.
W 1886, gdy wzmogła się rosyjska kolonizacja, klasztor odbudowano w pierwotnym miejscu. Wkrótce składał się z dwóch części: Górnego Klasztoru z grobem Tryfona i męczenników zabitych przez Szwedów oraz Dolnego Klasztoru z widokiem na zatokę.
W 1920 klasztor wraz z Petsamo znalazł się na terytorium Finlandii. Budynki klasztorne zostały zniszczone w czasie II wojny światowej, a operacja petsamsko-kirkeneska spowodowała, że teren klasztoru w 1944 objął ZSRR. Spowodowało to ewakuację mnichów do Monastyru Nowy Wałaam w Finlandii.
Działalność klasztoru została reaktywowana w 1997. Od 2012 główna część monasteru mieści się w przysiółku Łuostari – tam zbudowano sobór Świętej Trójcy oraz nowy dom zakonny. Do klasztoru należą jeszcze 2 cerkwie: Narodzenia Pańskiego w Pieczendze oraz Świętych Borysa i Gleba w przysiółku Borysoglebski.