W latach 1973–1992 powstało 980 tramwajów Konstal 105N i 1443 tramwaje Konstal 105Na, co uczyniło je najpowszechniej używanymi tramwajami w Polsce[3][4]. Tramwaje te w latach 90. były już mocno zużyte i przestarzałe, co spowodowało, że wielu przewoźników wdrożyło proces modernizacji tychże wagonów[5].
31 grudnia 2005 MPK Poznań, które dotychczas modernizowało tramwaje we własnym zakresie, utworzyło na bazie Zakładu Napraw Autobusów w Biskupicach spółkę córkę – Modertrans Poznań. Jednocześnie rozszerzono zakres działalności spółki o modernizację tramwajów. W początkowym okresie głównym odbiorcą modernizowanych tramwajów był MPK Poznań, jednakże już w grudniu 2007 dostarczono pierwsze zmodernizowane pojazdy dla Tramwajów Śląskich[2][5].
W 2011 powstał następca Moderusa Alfa – trójczłonowy Moderus Beta MF 02 AC. Tramwaj ten jest odpowiednikiem dwuskładu Moderusów Alfa, w przeciwieństwie do Alf nie ma jednak żadnych starych części (jest to całkowicie nowy pojazd) oraz ma niskopodłogowy łącznik, dzięki czemu jest on jednoprzestrzenny i dostosowany do osób na wózkach[6].
Tramwaje Moderus Alfa powstają w drodze kompleksowej modernizacji starych pojazdów generacji Konstal 105N/105Na[2]. Zmodernizowana stylistyka pojazdów została opracowana przez krakowskie biuro EC Engineering[7] i po raz pierwszy zastosowana w modelach HF 04 AC i HF 05.
Poszczególne wersje znacząco różnią się zakresem modernizacji pomiędzy sobą:
Zakres modernizacji poszczególnych typów tramwajów z rodziny Moderus Alfa
↑Tramwaj jest pojazdem dwukierunkowym, jednostronnym. Wagony te muszą kursować zawsze w składzie, gdzie pierwszy wagon ma typowe dla serii 105Na ustawienie drzwi i kabiny, natomiast drugi wagon w składzie ma kabinę na końcu składu. W efekcie tramwaj ten może być eksploatowany jako wahadłowy na jednotorowym odcinku trasy.
W 2006 roku Modertrans zmodernizował dla MPK Poznań 24 tramwaje Konstal 105N/105Na. W ramach tej modernizacji powstały 22 tramwaje HF 01 oraz dwa tramwaje HF 02 DK. Pomiędzy lipcem a sierpniem 2007 dostarczono dwa tramwaje szkoleniowe HF 03 L[2].
W latach 2008–2010 dostarczono MPK cztery tramwaje HF 04 AC i 36 tramwajów HF 07[1]. Ze względu na zastosowane nowinki technologiczne oddanie pierwszych z tych tramwajów do użytku opóźniło się o około o pół roku – pierwotnie planowano, że pierwszy tramwaj będzie gotowy do jazd z pasażerami w grudniu 2007[13].
Konurbacja górnośląska
W grudniu 2007 Modertrans przekazał Tramwajom Śląskim dwa zmodernizowane wagony oznaczone jako HF 05[2]. Jeden z nich trafił do zajezdni w Gliwicach, a drugi w Będzinie[14].
30 lipca 2012 TŚ podpisały umowę z konsorcjum firm Modertrans i MPK-Łódź na modernizację 45 tramwajów 105Na i dostawę części do modernizacji kolejnych 30, która miała zostać przeprowadzona w chorzowskich Zakładzie Usługowo Remontowym. 17 grudnia TŚ zaprezentowały pierwszy z wagonów zmodernizowanych przez konsorcjum Modertransu i MPK-Łódź[15][11], a na początku maja 2013 gotowy był pierwszy egzemplarz zmodernizowany przez ZUR[16]. 18 listopada 2013 na Śląsk dotarł ostatni z 45 wagonów modernizowanych przez konsorcjum Modertransu i MPK-Łódź[17]. Tramwaje zmodernizowane przez Modertrans z MPK otrzymały oznaczenie 105N HF 11 AC, a przez ZUR 105NF[11][18].
Szczecin
W 2008 Tramwaje Szczecińskie zakupiły dwa pudła tramwajów HF 09, które zostały wyposażone w miejscowych warsztatach[1].
W grudniu 2010 do Szczecina dotarły z Poznania dwa kolejne pudła Moderusów wraz z wózkami, które zostały wykończone i wyposażone w Szczecinie[19], a 22 czerwca 2011 powstały z nich dwuwagonowy skład został zaprezentowany[10].
7 czerwca 2011 przewoźnik podpisał kolejną umowę z Modertransem, tym razem na dostawę 10 pudeł i 20 wózków napędowych[20].
Łącznie Tramwaje Szczecińskie zakupiły siedem dwuwagonowych składów Moderusów Alfa, które zostały przydzielone do zajezdni Golęcin. Cztery egzemplarze zostały zakupione ze środków własnych spółki, a 10 pozostałych w ramach dofinansowania ze środków Unii Europejskiej[21][9].
Przypisy
↑ abcdefghijModerus Alfa HF 04, 07, 09. W: Arkadiusz Lubka, Marcin Stiasny: Atlas tramwajów. Poznań: Kolpress, 2011, s. 85. ISBN 978-83-920784-6-3.
↑105N. W: Krzysztof Soida, Zbigniew Danyluk, Przemysław Nadolski: Tramwaje Górnośląskie Tom II. Rybnik: Eurosprinter, 2012, s. 247–252. ISBN 978-83-931006-6-8.