Minnesota Twins – drużyna baseballowa grająca w centralnej dywizji American League, ma siedzibę w Minneapolis w stanie Minnesota. Trzykrotny zwycięzca w World Series.
Klub powstał w 1894 w Kansas pod nazwą Kansas City Blues i przystąpił do rozgrywek Western League[1]. W 1901 jego siedzibę przeniesiono do Waszyngtonu, a zespół nazwano Nationals, by nie mylić go z rozwiązanym dwa lata wcześniej Washington Senators, będącego członkiem National League; zespół przystąpił do rozgrywek nowo powstałej American League[2]. Mimo iż klub nosił nazwę Nationals, kibice używali nazwy Senators, którą oficjalnie przyjęto dopiero w 1956 roku[3]. Pierwszy mecz w American League zespół rozegrał 26 kwietnia 1901 przeciwko Philadelphia Athletics[4]. W ciągu pierwszych dwóch sezonów Senators domowe mecze rozgrywali na stadionie American League Park, by w 1903 przenieść się na mogący pomieścić 10 tysięcy widzów obiekt National Park, zniszczony przez pożar w marcu 1911[5]. Budowę nowego stadionu Griffith Stadium, powstałego w miejscu zniszczonego obiektu, ukończono częściowo po trzech tygodniach, dalsze prace kontynuowano gdy zespół grał mecze wyjazdowe, zakończono je w lipcu 1911; pojemność stadionu wynosiła 27 410 miejsc[5].
W sezonie 1924 Senators zdobyli pierwszy w historii mistrzowski tytuł po pokonaniu w World SeriesNew York Giants 4–3 w serii best-of-seven[4]. Rok później zespół zwyciężył w American League po raz drugi z rzędu, jednak przegrał w World Series z Pittsburgh Pirates 3–4[4]. W sezonie 1933 drużyna osiągnęła najlepszy bilans zwycięstw i porażek od momentu powstania (99–53), jednak uległa w World Series New York Giants 1–4[4]. 26 października 1960 prezydent klubu Calvin Griffith podjął decyzję o przeniesieniu siedziby klubu do Bloomington w stanie Minnesota; zespół nazwano Minnesota Twins od dwóch największych miast w tym stanie, sąsiadujących ze sobą Minneapolis i Saint Paul, których aglomeracja nosi nazwę The Twin Cities[6].
W sezonie 1965 Twins uzyskali najlepszy bilans w historii klubu (102–60), jednak przegrali w World Series z Los Angeles Dodgers w siedmiu meczach[4]. W 1982 zespół przeniósł się na wybudowany kosztem 124 milionów dolarów, mogący pomieścić 56 144 widzów stadion Hubert H. Humphrey Metrodome, zlokalizowany w Minneapolis[7]. W 1987 Twins zdobyli drugi w historii klubu mistrzowski tytuł po pokonaniu w World Series St. Louis Cardinals 4–3[4]. Cztery lata później wygrali z Atlanta Braves 4–3; w meczu numer 7 decydującego o zwycięstwie runa, zdobył Dan Gladden w drugiej połowie dziesiątej zmiany, po wybiciuGene'a Larkina[8].
Od 1992 do 2001 zespół ani razu nie uzyskał awansu do postseason[4]. W 2002 Twins osiągnęli American League Championship Series przegrywając z późniejszym zwycięzcą w World Series Anaheim Angels 1–4[4]. Od 2010 zespół w roli gospodarza występuje na wybudowanym kosztem 522 milionów dolarów, mogącym pomieścić 39 504 widzów stadionie Target Field[9].
Od 1997 numer 42 zastrzeżony jest przez całą ligę ku pamięci Jackie Robinsona, który jako pierwszy Afroamerykanin przełamał bariery rasowe w Major League Baseball[12].
