PROFILPELAJAR.COM

Mierzęcice
	wieś
	; Zabudowa w Łubnem, po lewej budynek OSP, fot. 2017 r.
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	będziński
Gmina	Mierzęcice
Liczba ludności (2022)	2892
Strefa numeracyjna	32
Kod pocztowy	42-460
Tablice rejestracyjne	SBE
SIMC	0217165
	Położenie na mapie gminy Mierzęcice Mierzęcice
	Położenie na mapie Polski Mierzęcice
	Położenie na mapie województwa śląskiego Mierzęcice
	Położenie na mapie powiatu będzińskiego Mierzęcice
	50°26′37″N 19°07′20″E/50,443611 19,122222
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Mierzęcice – wieś w Polsce położona w Zagłębiu Dąbrowskim, w województwie śląskim, w powiecie będzińskim, w gminie Mierzęcice.

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mierzęcice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

W 2011 roku przez miejscowość prowadziła trasa wyścigu kolarskiego Tour de Pologne 2011.

Miejscowość jest siedzibą gminy Mierzęcice.

Części wsi

Integralne części wsi Mierzęcice^[4]^[5]
SIMC	Nazwa	Rodzaj	Sołectwo^[6]
0217171	Łubne	część wsi	Mierzęcice II
0217188	Niwiska	część wsi	Mierzęcice II
0217194	Przy Kościele	część wsi	Mierzęcice
0217202	Przy Szosie	część wsi	Mierzęcice
0217219	Targoszyce	część wsi	Mierzęcice
0217225	Zadzień	część wsi	Mierzęcice II

Sołectwa

Mierzęcice obejmujące obszar wsi Mierzęcice ul. Wolności, Kościuszki, Głowackiego, Bankowa, Gminna, Widokowa oraz Targoszyce ul. Kościelna;
Mierzęcice II obejmujące obszar wsi Mierzęcice ul. Szkolna, Kolejowa, Leśna, Wspólna, Sosnowa^[6].
Mierzęcice Osiedle obejmujące ul. Osiedle; najmniejsze sołectwo gminy^[7].

Nazwa

Pierwsza wzmianka o miejscowości w formie Mirzenczicze pochodzi z 1357 roku. Nazwa była później notowana także w formach Myrzaczycze, Mirzączycze (1529), Mierzecice, Mirzecice, Mirzęcice (1598)^[8], Mierzęcice (1787), Mierzęczyce (1787), Mierzęcin (1827), Mierzęcice (1877), Mierzęcice (1885). Nazwa miejscowości utworzona została przez dodanie sufiksu -ice (okresowo też -in) do nazwy osobowej Mirzęta, pochodzącej od imion złożonych typu Mirogniew, Mirosław. W nazwie widoczne jest przejście -ir(z) > -er(z)^[9].

Historia

Miejscowość pierwotnie leżała w księstwie siewierskim i należała do biskupów krakowskich. Potwierdza to dokument z 1357, w którym Kazimierz I książę cieszyński potwierdził wolności od wszelkich opłat, danin, stacji, powinności i ciężarów na rzecz swego księstwa wsiom Brudzowice, Przeczyce, Toporowice, Mierzęcice, Ożarowice, Najdzieszów, Brzynkowice, Góra oraz Łubianki, które należały do biskupa krakowskiego, a położone były na terytorium księstwa siewierskiego. Książę zastrzegł sobie jednak jurysdykcję własnych sędziów w sporach sądowych pomiędzy swoimi poddanymi, a mieszkańcami wymienionych wsi biskupich^[8].

Od połowy XV wieku po sprzedaży całego księstwa siewierskiego biskupom krakowskim przez Wacława I cieszyńskiego wieś znajdowała się w granicach Korony Królestwa Polskiego i należała do diecezji krakowskiej. Miejscowość odnotowują historyczne dokumenty podatkowe. Wieś nie była objęta pańszczyzną ani dziesięciną, ale mieszkańcy płacili czynsz. W 1529 mieszkańcy miejscowości płacili go na rzecz biskupstwa krakowskiego w łącznej wysokości 10,5 grzywny. Kolejny dokument z 1598 odnotował w miejscowości kmiecia o imieniu Mieszko oraz 2 zagrodników^[8].

16 kwietnia 1786 w Mierzęcicach urodził się Wincenty Kraiński, polski pisarz i pedagog, uczestnik powstania listopadowego^[10].

Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze rosyjskim i leżała w Królestwie Polskim. W 1827 wieś należała do rządu Królestwa Polskiego i znajdowało się w niej 90 domów zamieszkanych przez 508 mieszkańców. W 1885 w XIX-wiecznym Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego miejscowość wymieniona jest jako wieś, osada leśna i karczowisko leżące w powiecie będzińskim, gminie Sulików, parafia Targoszyce. We wsi było wówczas 117 domów, w których mieszkało 1028 mieszkańców. Wieś należała prawie w całości do chłopów i miała wtedy 2312 mórg ziemi włościańskiej w tym 1619 ziemi ornej. Znajdowała się w niej szkoła początkowa oraz urząd gminy^[11].

W 1919 miejscowość znalazła się granicach II RP. W okresie II wojny światowej w Mierzęcicach, które Niemcy nazwali „Mieren”, znajdował się poligon wojskowy. W 1941 i 1943 roku szkolenia odbywał tu ochotniczy Legion Waloński.

Gospodarka

Gmina Mierzęcice pełni funkcję rolniczo-mieszkaniową oraz rekreacyjną związaną ze zbiornikiem Przeczyce.

Komunikacja

Miejscowość na osi wschód-zachód przecina droga krajowa nr 78, a z południowego wschodu na północny zachód przebiega droga ekspresowa S1. Łączy ona znajdujący się częściowo na terenie gminy Port lotniczy Katowice-Pyrzowice z drogą krajową nr 1. W Mierzęcicach stacjonowała jednostka wojskowa JW 4043, pozostały po niej dotychczasowo niezagospodarowane zabudowania koszarowe oraz zamieszkane przez część populacji gminy osiedle (1/7 ludności gminy). Wojsko stacjonowało tutaj aż do likwidacji garnizonu w 2000 roku. Wcześniej i znacznie dłużej jednostka nosiła numer JW 1901 i był to 39 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego z samolotami MiG-21. Pułk został rozformowany w 1987 roku Jednostka wojskowa została przekształcona w KOL (Komenda Obsługi Lotniska) której nadano nr 4043. W kolejnych latach zmieniono strukturę organizacyjną i utworzono 1 Batalion Zabezpieczenia z nadanym numerem JW 4043. Równolegle w Mierzęcicach utworzono Bazę Statków Powietrznych (JW 4044). Jednostka ta w początkach swojej działalności zajmowała się remontem śmigłowców Mi-24, a w późniejszym okresie kasacją samolotów będących na wyposażeniu naszego lotnictwa. Jednym z dowódców 39. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego (w latach 1976–1981) był ówczesny pułkownik, a dzisiejszy generał, dowódca wojsk lotniczych Jerzy Gotowała. Lotnisko wojskowe w czerwcu 2001 roku przekazano w zarząd Samorządowi Województwa Śląskiego i użytkowanie Górnośląskiemu Towarzystwu Lotniczemu SA (GTL S.A.) oraz Agencji Ruchu Lotniczego. W efekcie zaczęło zamieniać się ono w całodobowe cargo i Międzynarodowy Port Lotniczy.

W Mierzęcicach znajduje się także nieczynna już stacja kolejowa Mierzęcice Zawierciańskie, łącząca niegdyś węzły kolejowe w Tarnowskich Górach i Zawierciu-Łazach, od dłuższego czasu tory w stronę Tarnowskich Gór są nieprzejezdne. Miejscowość posiada stałe połączenia autobusowe typu podmiejskiego z większością miast położonych centralnie województwa śląskiego.