Mieczysław Szaleski (ur. 3 grudnia 1891 w Żołyni, zm. 16 kwietnia 1958[1][2][3] w Warszawie[2][3]) – polski alowiolista i pedagog muzyczny.
Życiorys
Ukończył studia w Konserwatorium Krakowskim, kształcił się także w Brukseli[1]. W okresie dwudziestolecia międzywojennego występował w Polskim Radiu, gdzie był solistą w sekcji altówek radiowej orkiestry symfonicznej[1]. Wspólnie z Ireną Dubiską, Tadeuszem Ochlewskim i Zofią Adamską był członkiem Kwartetu Polskiego[1]. Należał też do założonego w 1945 roku w Łodzi kwartetu smyczkowego im. Karola Szymanowskiego[1][2][3]. Wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie[1][2].
Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz łotewskim Orderem Trzech Gwiazd[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Słownik muzyków polskich. T. 2. M–Z. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1964, s. 219.
- ↑ a b c d Mała encyklopedia muzyki. red. Stefan Śledziński. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 1006.
- ↑ a b c Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 864. ISBN 978-83-01-13410-5.
Linki zewnętrzne