Masyw Trzech Koron

Masyw Trzech Koron
Część Pienin Czorsztyńskich i Masyw Trzech Koron

Masyw Trzech Koron – dobrze wyodrębniona część pasma Pienin Właściwych pomiędzy Przełęczą Szopka i Wąwozem Szopczańskim na zachodzie, a doliną Pienińskiego Potoku i Dunajcem[1]. Obejmuje takie szczyty, jak:

Ważniejsze przełęcze to: Przełęcz Szopka (Chwała Bogu) (780 m), Niedźwiadki (899 m), Zamkowa Przełęcz (770 m), Wyżny Łazek (695 m), Siodło (ok. 955 m)[2].

W masywie Trzech Koron znajduje się najwyższy szczyt Pienin Właściwych (Trzy Korony). Jest to też najbardziej atrakcyjna część Pienin. Występuje tu wiele wysokich, stromo podciętych wapiennych turni, głębokie wąwozy, usypiska piargów i Pieniński Przełom tworzący głęboki kanion. Na stromych wapiennych skałach występuje ciekawa flora rzadkich roślin wapieniolubnych i liczne jaskinie. Tylko tutaj, na stromych ścianach Trzech Koron znaleziono pojedyncze stanowiska pienińskiego endemitu – mniszka pienińskiego. Na szczycie Trzech Koron platforma widokowa. Warto zwiedzić też Zamkową Górę z ruinami Zamku Pienińskiego, w którym ukrywała się św. Kinga[1].

Jan Rostworowski w 1831 pisał: „Kto raz te miejsca poznał...ten będzie miał ich obraz na zawsze w pamięci wyryty”[3].

Przypisy

  1. ↑ a b Kazimierz Zarzyckj, Roman Marcinek, Sławomir Wróbel, Pieniński Park Narodowy, Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2003, s. 3–95, ISBN 83-7073-288-7.
  2. ↑ a b Pieniński Park Narodowy. Pieniny polskie i słowackie. Mapa 1:20 000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart, lipiec 2006, s. 1, ISBN 83-87873-07-1.
  3. ↑ Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, s. 174–176, 280, ISBN 83-915859-4-8.


Szczyty Pienin
Pieniny Właściwe
Małe Pieniny
Pieniny Spiskie
Grupa Golicy