Markian Popow

Markian Popow
Маркиан Михайлович Попов
ilustracja
generał armii generał armii
Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1902
Ust-Miedwiedickaja, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1969
Moskwa, Rosyjska FSRR

Przebieg służby
Lata służby

1920–1969

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Stanowiska

d-ca: Frontu Północnego, Frontu Leningradzkiego,
d-ca: 61., 40 Armii, 5 Armii Uderzeniowej, 5 Armii Pancernej, d-ca Frontów: Rezerwowego, Briańskiego, Nadbałtyckiego, d-ca OW: Lwowskiego, Tawriczeskiego

Główne wojny i bitwy

wojna domowa w Rosji;
II wojna światowa:

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa I klasy (ZSRR) Order Suworowa I klasy (ZSRR) Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Kutuzowa I klasy (ZSRR)Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za obronę Leningradu” Medal „Za obronę Moskwy” Medal „Za obronę Stalingradu” Medal „Za obronę Radzieckiego Obszaru Podbiegunowego” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za zdobycie Królewca” Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „W upamiętnieniu 250-lecia Leningradu” (ZSRR)

Markian Michajłowicz Popow (ros. Маркиан Михайлович Попов; ur. 20 października?/2 listopada 1902 we wsi Ust-Miedwiedickaja, zm. 22 kwietnia 1969 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał armii, szef sztabu Wojsk Lądowych RKKA, Bohater Związku Radzieckiego (1965), deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 2., 3., 4., 5. i 6. kadencji.

Życiorys

Dzieciństwo i młodość

Urodził się 2 listopada 1902 we wsi Ust-Miedwiedickaja (ob. Sierafimowicz w obwodzie wołgogradzkim), w rodzinie urzędnika carskiego.

Od 1920 r. w Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej. Uczestnik wojny domowej 1918–1920 na Froncie Zachodnim. W 1922 r. ukończył kurs oficerów piechoty, w 1925 kursy doskonalące oficerów RKKA im. marsz. Borisa Szaposznikowa (KUKS „Wystrzał”), a w 1936 Akademię Wojskową im. Michaiła Frunzego.

Był szefem sztabu brygady zmechanizowanej i korpusu, zastępcą dowódcy – szefem sztabu i od 1939 r. dowódcą 1 Samodzielnej Armii. Od stycznia 1941 dowódca Leningradzkiego Okręgu Wojskowego.

II wojna światowa

W czasie II wojny światowej, po ataku Niemiec na ZSRR, od czerwca 1941 dowodził Frontem Północnym, a następnie Frontem Leningradzkim. Od listopada 1941 dowódca 61. Armii, od lipca 1942 – 40 Armii, a od października 1942 zastępca dowódcy Frontu Stalingradzkiego, później Frontu Południowo-Zachodniego, od listopada dowódca 5 Armii Uderzeniowej, a od grudnia – 5 Armii Pancernej.

Następnie od kwietnia 1943 dowodził Frontem Rezerwowym Dowódcy, od czerwca do października 1943 Frontem Briańskim, a od października 1943 do kwietnia 1944 Frontem Nadbałtyckim i 2 Frontem Nadbałtyckim.

W kwietniu 1944 – po nieudanej próbie przełamania obrony nieprzyjaciela na Bałtyku – zwolniony z funkcji dowódcy 2 Frontu Nadbałtyckiego. 20 kwietnia 1944 obniżono mu stopień do generała-pułkownika. Od kwietnia 1944 szef sztabu Frontu Leningradzkiego, 2 Frontu Nadbałtyckiego i ponownie Frontu Leningradzkiego.

Uczestnik bitew: moskiewskiej, stalingradzkiej, kurskiej, leningradzkiej. Walczył pod Nowogrodem, uczestniczył w zajęciu Karelii i wybrzeża Bałtyku.

Okres powojenny

Po wojnie dowódca Lwowskiego Okręgu Wojskowego (1945–1946) i Taurydzkiego Okręgu Wojskowego (1946 – 1954). 3 sierpnia 1953 ponownie awansowany na stopień generała armii. Od stycznia 1955 zastępca szefa, a następnie szef Zarządu Gotowości Bojowej Wojsk Lądowych, od sierpnia 1956 szef sztabu Wojsk Lądowych. Od lipca 1962 inspektor wojskowy – doradca w Grupie Inspektorów Wojskowych Ministerstwa Obrony ZSRR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 2. do 6. kadencji.

Zmarł 22 kwietnia 1969 w Moskwie i został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Awanse

Odznaczenia

Bibliografia