Leningradzki Okręg Wojskowy (ros.Ленинградский военный округ, ЛВО) – ogólnowojskowy, operacyjno-terytorialny związek Sił Zbrojnych Związku Radzieckiego.
W 1990 na terytorium OW pozostawały: jedna armia oraz dwa korpusy armijne, wsparcie z powietrza zapewniała 76 Armia Lotnicza, a osłonę 6 oraz 10 Armia Obrony Powietrznej[1].
W 1990 pozostawał w odwodzie Naczelnego Dowództwa Sił Zbrojnych ZSRR[2].
Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.
Командный и начальствующий состав Красной Армии в 1940-1941 гг. Структура и кадры центрального аппарата НКО СССР, военных округов и общевойсковых армий. Документы и материалы. Российский государственный военный архив, Moskwa 2005.
Tadeusz Konecki: Labirynt dezinformacji w drugiej wojnie światowej. Od Compiegne 22 czerwca 1940 roku do hasła Dortmund 22 czerwca 1941 roku. Warszawa: 2007. ISBN 978-83-05-13506-1.
Mikołaj Plikus (kier.): 50 lat Armii Radzieckiej. Mała kronika. Warszawa: 1968.