Ten artykuł dotyczy rysownika i architekta. Zobacz też: inne osoby o tym nazwisku.

Marian Walentynowicz

Data i miejsce urodzenia	20 stycznia 1896 Petersburg
Data i miejsce śmierci	26 sierpnia 1967 Warszawa
Narodowość	polska
Alma Mater	Politechnika Warszawska
Dziedzina sztuki	rysunek, grafika, architektura
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Marian Walentynowicz (ur. 8 stycznia^?/20 stycznia 1896 w Petersburgu, zm. 26 sierpnia 1967 w Warszawie) – polski rysownik, architekt, pisarz oraz prekursor komiksu w Polsce^[1].

Urodził się w rodzinie Rafała i Wilhelminy z Siemaszków. Ukończył gimnazjum w Petersburgu^[2] oraz w 1932 Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej^[3]. W Petersburgu był członkiem Związku Walki Czynnej. Służył w I Korpusie Wschodnim i Wojsku Polskim. Podróżował po Europie, Indiach, Malajach, Chinach, Japonii, Hawajach, Ameryce i Afryce^[2]. W latach 1930–1939 uczył w Żeńskiej Szkole Architektury im. Stanisława Noakowskiego w Warszawie. Od lat 20. współpracował jako rysownik z warszawskimi czasopismami.

W latach II wojny światowej był korespondentem wojennym przy 1 Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Swoje przeżycia utrwalił w książce Wojna bez patosu (1969). Opisał między innymi bitwę pod Falaise^[1][4].

Zmarł w Warszawie. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 238-6-4)^[5].

Zaprojektował Znak Spadochronowy używany jako znak 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej oraz odznaczenia dla zasłużonych spadochroniarzy^[6][7]. Zajmował się także ilustracją książkową. Zaprojektował m.in. okładkę do wojennego wydania książki Józefa Kisielewskiego Ziemia gromadzi prochy. Ilustrator także wielu książek dla dzieci, w tym:

z Kornelem Makuszyńskim:

• 1933: 120 przygód Koziołka Matołka (120, bo jest 120 obrazków, a pod każdym czterowierszowa zwrotka ośmiozgłoskowcem)
• 1933: Druga księga przygód Koziołka Matołka
• 1934: Trzecia księga przygód Koziołka Matołka
• 1934: Czwarta księga przygód Koziołka Matołka
• 1935: Awantury i wybryki małej małpki Fiki-Miki
• 1936: Fiki-Miki dalsze dzieje, kto to czyta, ten się śmieje
• 1937: O wawelskim smoku
• 1938: Wanda leży w naszej ziemi
• 1938: Na nic płacze, na nic krzyki, koniec przygód Fiki-Miki
• 1960: Legendy krakowskie (łączne wydanie O wawelskim smoku i Wandzie)
• 1964: Wydanie łączne Awantury i wybryki małej małpki Fiki-Miki (zawierające Fiki-Miki dalsze dzieje... oraz Na nic płacze, na nic krzyki...)
• 1969: Wydanie łączne Przygody Koziołka Matołka

z innymi autorami:

• Walenty Pompka na wojnie żartobliwy komiks „bez dymków” pt. do tekstu Ryszarda Kiersnowskiego, drukowany w 1957 r. przez ówczesny tygodnik dla młodzieży „Przygoda”, w 49 cotygodniowych, całostronicowych, czarno-białych (niekiedy na żółtym tle) odcinkach.
• Przygody profesora Biedronki – Profesor i Ptaki (1956)

Marian Walentynowicz zajmował się również twórczością literacką. Napisał wiele utworów wraz z Kornelem Makuszyńskim. Publikował własne utwory:

• Ze sztucerem przez Czarny Ląd, opowiadania drukowane w „Przygodzie”
• Wojna bez patosu (1969, wspomnienia wojenne).

• Krzyż Walecznych (dwukrotnie: 1920 i 1945)^[3]