Miejscowość znajduje się 89,5 km na południowy zachód od Białegostoku, 16,5 km na północny zachód od Siemiatycz, 4 km na południe od Grodziska.
Przy wjeździe do wsi znajduje się budynek świetlicy wiejskiej. W miejscu tym stała wcześniej drewniana szkoła[6], która funkcjonowała do 1959[8]. W później dzieci uczęszczały do szkoły w Rybałtach, położonych 2 km od wsi[6]. Placówka w Rybałtach istniała do 1983[8]. Obecnie wieś Makarki znajduje się w rejonie Zespołu Szkół w Grodzisku.
Przy wyjeździe ze wsi w kierunku Grodziska znajduje się betonowy postument z krzyżem. Napis wykonany cyrylicą informuje, iż obiekt został umieszczony w tym miejscu 10 czerwca 1933 przez ówczesną młodzież wsi. We wsi znajduje się jeszcze kilka krzyży, na których znajdują się napisy cyrylicą[6].
Prawosławni mieszkańcy miejscowości kultywują rzadki w tym regionie zwyczaj obchodzenia pól, który zgodnie z miejscową tradycją przypada w dzień katolickiego święta Bożego Ciała. Tego dnia z cerkwi w Grodzisku wyrusza uroczysty orszak z chorągwiami, który obchodzi pola i zatrzymuje się na modlitwę przed znajdującymi się we wsi krzyżami[6].
Makarki leżą w obszarze, na którym używane są gwary pochodzenia wschodniosłowiańskiego. W 1985 na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego obroniona została praca doktorska Zofii Trancygier pt. Słowotwórstwo rzeczowników z polsko-ruskiego pogranicza językowego pod Siemiatyczami. Materiał do tej pracy zebrany został w latach 1978–1984 m.in. w Makarkach[9].
Na terenie wsi znajduje się 120-metrowy maszt SLR Makarki.
W 1674 r. w Makarkach zamieszkiwały 72 osoby dorosłe (w ówczesnym Grodzisku – tylko 27)[10]. Pod koniec XVIII wieku, gdy właścicielem wsi był Józef Kajetan Ossoliński, w Makarkach mieścił się browar, karczma, 31 domów gospodarzy i 1 dom rzemieślnika[10].
W księdze chrztów cerkwi w Grodzisku z lat 1764–1774 występują następujące nazwiska mieszkańców Makark: Łażko, Muzyczko, Gałganik, Buraczuk, Wawrzyniuk, Kobus, Trociuk, Demianiuk, Kopeć, Lisik, Czopiuk, Oryszko, Łazczuk, Pajko, Burak, Dmitruk, Szerszeniuk, Balejko, Grosiuk, Jarosiuk, Saczuk, Kopiec, Korol, Rodczuk, Hlebiuk, Dawidiuk, Jędrzejuk.
W 1896 Makarki liczyły 48 domów, w których zamieszkiwały 292 osoby (148 mężczyzn i 144 kobiety). W 1921 we wsi było 45 domów, w których mieszkały 253 osoby (207 prawosławnych, 29 rzymskich katolików i 17 Żydów)[10].
W dwudziestoleciu międzywojennym Makarki należały do parafii prawosławnej w Czarnej Wielkiej. Na podstawie kronik parafialnych wiadomo, iż w 1938 w Makarkach mieszkało 353 prawosławnych[11].
↑M. Łesiów, Ukraińskie gwary podlaskie: historia badań i najważniejsze cechy systemowe [w:] Stepaniuk M. (red.), Gwary północnego Podlasia, Bielsk Podlaski 2008, s. 51-52.
↑ abcdT. Jaszczołt, Gmina Grodzisk k. Siemiatycz. Dzieje ziemi i mieszkańców, Grodzisk 2004.
↑G. Sosna, Katalog świątyń i duchowieństwa prawosławnej diecezji warszawsko-bielskiej [w:] "Elpis" 2000 nr 3, s. 293.