Lwów (stacja kolejowa)

Lwów
Ilustracja
Widok od strony placu Dworcowego
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Lwów

Lokalizacja

rejon kolejowy

Zarządca

Kolej Lwowska

Data otwarcia

4 listopada 1861[1]

Dane techniczne
Liczba peronów

5

Liczba krawędzi
peronowych

8

Kasy

T

Linie kolejowe
Położenie na mapie Lwowa
Mapa konturowa Lwowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Lwów”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Lwów”
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Lwów”
Położenie na mapie rejonu lwowskiego
Mapa konturowa rejonu lwowskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Lwów”
Ziemia49°50′22,8″N 23°59′38,3″E/49,839667 23,993972

Lwów (ukr. Головний залізничний вокзал, Львів, gwarowo Двірець) – stacja kolejowa we Lwowie przy placu Dworcowym 1[2]. Eklektyczny dworzec został wzniesiony w latach 1899–1904 według projektu Władysława Sadłowskiego.

Stacja Lwów jest dworcem przelotowym, znajduje się na 3. paneuropejskim korytarzu transportowym łączącym Drezno z Kijowem przez Wrocław, Katowice i Kraków[3]. Na odcinku Przemyśl – Lwów – Kijów kursują koreańskie dalekobieżne elektryczne zespoły trakcyjne Hyundai HRCS2 zakupione przed Mistrzostwami Europy w Piłce Nożnej 2012[4][5].

Lwowski dworzec jest obecnie najważniejszym punktem komunikacyjnym miasta, w jego otoczeniu znajduje się węzeł[6] z przystankami tramwajowym (linie 1, 6, 9 i 10[7]) oraz autobusowym (linie 10, 16, 29, 31, 32, 1N-7N[8]). Aktualnie stacja odprawia około 1,2 mln pasażerów miesięcznie. Bezpośrednie połączenia łączą Lwów m.in. z Kijowem, Odessą, Charkowem, Wrocławiem i Warszawą.

Budynek nowego Dworca Podmiejskiego we Lwowie

Nieopodal Dworca Głównego, w miejscu dawnego Dworca Czerniowieckiego z 1895 r., zbudowano w 1997 r. nowy dworzec podmiejski, z którego wyjeżdżają pociągi lokalne obsługujące miejscowości położone na zachodzie Ukrainy.

Historia

Dworzec z 1861 roku

Kolej dotarła do Lwowa dzięki budowie kolei galicyjskiej im. Karola Ludwika. 4 listopada 1861 r. oddano do użytku odcinek Przemyśl – Lwów, a 12 lipca 1869 r. Lwów – Brody[9][1]. Sam dworzec został ukończony natomiast miesiąc wcześniej – w październiku 1861 r[1].

W pierwszych latach istnienia kolei następował dynamiczny wzrost liczby pasażerów, od 200 tys. rocznie tuż po otwarciu do 1,5 mln rocznie pod koniec XIX wieku[10]. W wyniku wzrastającego ruchu, zapadła decyzja o budowie nowego dworca w miejscu starego.

Dworzec zbudowała w latach 1901–1904[11] firma Pierwsze Krajowe Przedsiębiorstwo Robót Żelazobetonowych Józefa Sosnowskiego i Alfreda Zachariewicza oraz firma Jana Lewińskiego według projektu prof. Władysława Sadłowskiego z lat 1898-1899[12] (II wersja, 1900[13]), który powstał na podstawie specyfikacji i wymagań określonych przez Ludwika Wierzbickiego[14], inżyniera, architekta[15] i dyrektora Lwowskiej Kolei Państwowej (od 1897 r.)[16]. Stalowo-szklana konstrukcja hali peronowej wykonana została częściowo przez krakowską firmę Fabryka Maszyn Ludwika Zieleniewskiego i zakłady w Witkowicach, a kolejną jej część wzniosło Pierwsze Galicyjskie Towarzystwo Akcyjne Budowy Wagonów i Maszyn z Sanoka.

Dworzec został otwarty w sobotę 26 marca 1904 roku[14] w obecności ministra kolei żelaznych dr. Heinricha Witteka, prezydenta Godzimira Małachowskiego, arcybiskupa Józefa Bilczewskiego oraz greckokatolickiego metropolity lwowskiego Andrzeja Szeptyckiego[17]. W tym czasie ze Lwowa odjeżdżały 94 pociągi dziennie. Na dworcu funkcjonowały trzy poczekalnie wyposażone w bufety dla podróżnych. Poczekalnia pierwszej klasy wyposażona była w ciemne i masywne wiedeńskie meble, poczekalnia drugiej klasy urządzona była w stylu „galicyjskiej burżuazji”, a trzeciej klasy, zaprojektowana przez Tadeusza Obmińskiego, została wykończona boazerią i meblami w stylu zakopiańskim. Dach głównej hali dworca początkowo kryty był łupkiem azbestowym, czyli eternitem. Uroku dodawał witraż w głównej hali przedstawiający świętego Michała na tle Lwowa oraz podstropowe malowidła Józefa Bałły. Gmach nowego dworca posiadał centralne ogrzewanie parowe, oświetlenie gazowe i elektryczne, którego dostarczała elektrownia parowa wzniesiona specjalnie na potrzeby kolei. Budynek lwowskiego dworca był później odwiedzany przez znamienitych architektów. Zainspirował się nim Josef Fanta, projektant dworca Praga Główna oraz wiedeński architekt Otto Wagner[18].

Hala peronowa

20 czerwca 1915 r. dworzec podpaliły wycofujące się po rocznej okupacji miasta wojska rosyjskie. Następnie budynek został uszkodzony podczas obrony polskiej 1918–1919 w trakcie wojny polsko-ukraińskiej. Wówczas stanowił pierwszą polską placówkę obronną, zaś w związku z tym dworzec w 1922 został odznaczony Krzyżem Obrony Lwowa i w tym miejscu został wmurowany wizerunek tego odznaczenia[19]. Dowódcą polskiego oddziału, który w nocy z 2 na 3 listopada 1918 zdobył dworzec był porucznik Jan Schramm.

Całkowity remont stacji pod kierownictwem inż. arch. Henryka Zaremby zakończył się dopiero w roku 1930. Dworzec został zniszczony ponownie podczas II wojny światowej.

W okresie międzywojennym rozpoczęto elektryfikację kolei w Polsce. Linia Katowice – Kraków – Rzeszów – Lwów została wytypowana do elektryfikacji zaraz po ukończeniu prac na węźle warszawskim, jednak plany te nie zostały zrealizowane z powodu wybuchu wojny[20].

Dworcowa hala peronowa

Przed 1939 rokiem na dworcu została ustanowiona tablica upamiętniająca Bronisława Pierackiego, ministra spraw wewnętrznych, zabitego przez członka Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów w 1934 roku[21].

Po agresji III Rzeszy na Polskę 1 września 1939 roku budynek dworca został zbombardowany przez Luftwaffe, w wyniku czego zniszczona została praktycznie cała szklana konstrukcja hali peronowej. Mimo to dworzec pozostał ważnym punktem polskiej obrony miasta. W 1940, pod okupacją sowiecką, zbudowano dworzec tymczasowy. Obiekty dworca ucierpiały ponownie w czerwcu 1941 roku, po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej. Pod okupacją niemiecką ruszyła odbudowa głównego budynku, którą zakończono w 1957 roku, pomimo tego, że istniały plany jego zburzenia i zastąpienia go nowym, zgodnym z duchem epoki. W efekcie zewnętrzny wygląd dworca przywrócono do stanu bliskiemu oryginałowi, a wnętrza wypełniono stalinowskim socrealizmem[18].

Architektura

W skład zespołu dworcowego wchodzą: gmach główny dworca, hale remontowe lokomotyw, dom kolejarza (oficjalnie: Pałac Nauki i Techniki Kolejarzy, obecnie siedziba muzeum kolejnictwa otwarte w 2001 r.), hale dworca podmiejskiego (wybudowane na początku lat 1990.) i kamienice wybudowane dla pracowników kolei[15].

Rzeźby nad portalem wejściowym

Budynek dworcowy jest bryłą dwukondygnacyjną[22] o mocno wydłużonym korpusie, z wyższą środkową halą oraz dwoma pawilonami bocznymi[23] (ryzalitami) – pierwotnie tylko ryzality były dwukondygnacyjne, a reszta budowli jednokondygnacyjna, ale w czasach radzieckich dokonano nadbudowy[22].

Długa na 160 m fasada budowli utrzymana jest w neorenesansowo-secesyjnej stylistyce, elewacja jest zdobiona boniowaniem, pilastrami i attykami. Centralny ryzalit zaprojektowano z przeszklonym arkadowym portalem wejścia głównego[22], oryginalnie wypełnionym artystycznie trawionym szkłem w metalowych ramach[15]. W niszach po obu stronach wejścia stoją dwa alegoryczne posągi „Handel” i „Przemysł” autorstwa Antoniego Popiela, nad portalem znajdują się rzeźby dłuta Piotra Wójtowicza[24] symbolizujące Lwów i kolej. Fronton zwieńczony jest dwiema czworobocznymi wieżyczkami, a nad całą bryłą ryzalitu wznosi się[22] metalowa kopuła[15] z latarnią. Kopuły znajdują się także nad bocznymi ryzalitami[22], jednak ich dekoracje rzeźbiarskie nie zachowały się[15]. Secesyjne wnętrza budynku dworcowego zaprojektowali prof. Tadeusz Obmiński i arch. Alfred Zachariewicz[25]. W latach 1946–1951[potrzebny przypis] poczekalnie zostały przebudowane w stylu stalinowskiego socrealizmu[26].

Hala peronowa w stylu secesyjnym[22] jest ażurową konstrukcją z metalu i szkła[15]. Przęsła oraz stalowe użebrowanie do budowy hali zostało wykonane w Fabryce Wagonów i Maszyn L. Zieleniewski w Sanoku (od czasów PRL pod nazwą Autosan)[15]. Jest to najdoskonalsza konstrukcja inżynierska Lwowa epoki secesji. W momencie budowy był to największy dworzec Galicji[27]. Perony położone są 7 m powyżej poziomu ulicy. Na stacji znajduje się 5 peronów, z których pierwszy i ostatni to perony 1-krawędziowe, a pozostałe 2-krawędziowe.

Dojście do peronów z dworca zapewniają trzy przejścia podziemne. Do peronu 1. dodatkowo istnieją dwa wejścia wiodące bezpośrednio z placu Dworcowego[15]. Perony znajdują się w hali peronowej o szerokości 69 m i długości 159 m.

Budynek dworcowy mieści hotel o 11 pokojach[15].

Przypisy

  1. a b c Львівська залізниця :: Історія. [dostęp 2016-08-22]. (ukr.).
  2. Dworcy miasta Lwów. Dworcy kolejowe i autobusowe. [online], www.lviv.ua [dostęp 2016-08-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-04].
  3. Modernizacja E30: konieczne palowanie nasypów. [dostęp 2013-04-27].
  4. Ukraina: nowy rozkład pociągów 2012/2013 od końca maja. 2012-05-04. [dostęp 2013-04-27].
  5. Uruchomiono drugi pociąg Kijów - Przemyśl [WIDEO, ZDJĘCIA] - nowiny24.pl [online], www.nowiny24.pl [dostęp 2018-08-15] (pol.).
  6. Dworzec Główny Kolejowy we Lwowie [online] [dostęp 2016-08-22].
  7. Tramways - Public transport - Explore Lviv - lviv.travel - official city guide [online], lviv.travel [dostęp 2016-08-22].
  8. Map of Lviv with routes. Lviv buses, trams, trolleybuses, route taxis. Lviv public transport. [dostęp 2013-04-27]. (ang.).
  9. Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. K8 i K9. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  10. Historia kolei w Galicji [online], www.kresy.com [dostęp 2016-08-22].
  11. M. Rymar: Architektura dworców Kolei Karola Ludwika w Galicji w l. 1859-1910. Warszawa: 2009, s. 91-112. ISBN 978-83-7543-089-9.
  12. J. Lewicki: Między tradycją a nowoczesnością: Architektura Lwowa lat 1893-1918. Warszawa: 2005, s. 244. ISBN 83-88372-29-7.
  13. M. Rymar: Architektura dworców Kolei Karola Ludwika w Galicji w l. 1859-1910. Warszawa: 2009, s. 96-97. ISBN 978-83-7543-089-9.
  14. a b Dworzec Główny, Lwów [online], www.lvivcenter.org [dostęp 2016-08-22].
  15. a b c d e f g h i Alina Wozijan, Jubileusz dworca kolejowego we Lwowie [online], kuriergalicyjski.com, 31 marca 2014 [dostęp 2016-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-14].
  16. Chluba Austro-Węgier [online], arch.przeglad-techniczny.pl [dostęp 2016-08-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-21].
  17. Krzysztof Szymański, Jak to we Lwowie dworce otwierano [online], kuriergalicyjski.com [dostęp 2016-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-14].
  18. a b Co robić i zwiedzać we Lwowie? Lwowski dworzec Lwów Główny. 2018-12-11. [dostęp 2019-01-05].
  19. Odznaczenie dworca kolejowego we Lwowie. „Nowa Reforma”, s. 2, Nr 119 z 28 maja 1922. 
  20. Paweł Niedomagała, POD SEMAFORKIEM - historia kolei na ziemiach polskich - dwudziestolecie międzywojenne [online], www.pod-semaforkiem.aplus.pl [dostęp 2016-08-23].
  21. 5-ta rocznica śmierci ś. p. Bronisława Pierackiego. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 134 z 17 czerwca 1939. 
  22. a b c d e f Grzegorz Rąkowski, Przewodnik po Ukrainie Zachodniej IV. Lwów, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2008, s. 220, ISBN 978-83-89188-70-8 [dostęp 2016-08-22] (pol.).
  23. Beata, Secesja we Lwowie [online], Arch.Pasja, 23 lipca 2014 [dostęp 2016-08-22].
  24. Główny dworzec kolejowy, Lwów [online], www.lvivcenter.org [dostęp 2016-08-21].
  25. Cracovia Leopolis - historia i kultura Lwowa oraz Małopolski Wschodniej [online], www.cracovia-leopolis.pl [dostęp 2016-08-22].
  26. Lwów – kulturowy miszmasz [online] [dostęp 2016-08-22] (pol.).
  27. Orłowicz M., Ilustrowany przewodnik po Galicyi, Bukowinie, Spiszu, Orawie i Śląsku Cieszyńskim, Lwów 1919, s. 51.

Linki zewnętrzne

Lwów
Linia Zdołbunów – Lwów – Stryj (1481,0 km)
Podzamcze
odległość: 7,0 km
odległość: 4,9 km
Linia Lwów – Mościska II (0,0 km)
odległość: 3,8 km
Linia Lwów – Hrebenne (0,0 km)
odległość: 1,8 km
Linia Lwów – Czerniowce (0,0 km)
odległość: 1,9 km

Read other articles:

Buddha Marawijaya adalah sebuah rupaka marmer putih raksasa Buddha setinggi 24,7 meter (81 kaki) dan bobot lebih dari 5.000 ton yang didirikan di Naypydaw, Myanmar. Rupaka tersebut diukir dalam gaya budaya tradisional dinasti Yadanabon yang berdiri dari abad ke-18 sampai ke-19, sebelum masa penjajahan Inggris. Penyokong proyek tersebut adalah kepala pemerintahan militer Jenderal Min Aung Hlaing, yang sering mengatakan bahwa rupaka tersebut akan menjadi rupaka Buddha marmer duduk tertinggi di ...

 

Callimetopus illecebrosus Klasifikasi ilmiah Kerajaan: Animalia Filum: Arthropoda Kelas: Insecta Ordo: Coleoptera Famili: Cerambycidae Subfamili: Lamiinae Tribus: Pteropliini Genus: Callimetopus Spesies: Callimetopus illecebrosus Callimetopus illecebrosus adalah spesies kumbang tanduk panjang yang tergolong familia Cerambycidae. Spesies ini juga merupakan bagian dari genus Callimetopus, ordo Coleoptera, kelas Insecta, filum Arthropoda, dan kingdom Animalia. Larva kumbang ini biasanya mengebo...

 

American television syndication service For other uses, see MyTV. Television channel MyNetworkTVTypeSyndicated programming serviceCountryUnited StatesBroadcast areaNationwide via OTA digital television(covering 97% of the U.S.)[1]AffiliatesList of affiliatesHeadquartersLos Angeles, CaliforniaProgrammingPicture format 720p (HDTV, upscaled to 1080i locally in some markets) 480i (SDTV) 16:9 widescreen or 4:3 letterbox OwnershipOwnerFox CorporationParentFox Television StationsKey peopleFr...

Group of iterative and incremental development methods Part of a series onSoftware development Core activities Data modeling Processes Requirements Design Construction Engineering Testing Debugging Deployment Maintenance Paradigms and models Agile Cleanroom Incremental Prototyping Spiral V model Waterfall Methodologies and frameworks ASD DevOps DAD DSDM FDD IID Kanban Lean SD LeSS MDD MSF PSP RAD RUP SAFe Scrum SEMAT TDD TSP OpenUP UP XP Supporting disciplines Configuration management Documen...

 

Daughter of a Theban priest and famous Egyptian mummy You can help expand this article with text translated from the corresponding article in German. (January 2022) Click [show] for important translation instructions. View a machine-translated version of the German article. Machine translation, like DeepL or Google Translate, is a useful starting point for translations, but translators must revise errors as necessary and confirm that the translation is accurate, rather than simply copy-p...

 

Hai, Miiko!Gambar sampul manga Hai, Miiko! volume pertama yang diterbitkan oleh Shogakukanこっちむいて!みい子(Kocchi Muite! Miiko)GenreKomedi MangaPengarangEriko OnoPenerbitShogakukanPenerbit bahasa IndonesiaM&C!MajalahCiaoDemografiShōjoTerbit1995 – -Volume36 (37 in progress) Seri animeSutradaraTakao YoshizawaStudioToei AnimationSaluranasliTV AsahiTayang 14 Februari 1998 – 6 Februari 1999Episode42  Portal anime dan manga Kocchi Muite! Miiko (Jepang: こっちむい�...

هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (فبراير 2021) جان أسعد حداد معلومات شخصية الميلاد 17 ديسمبر 1926   لبنان  تاريخ الوفاة 22 يناير 2021 (94 سنة)   مواطنة لبنان  مناصب مطران كاثوليكي   في المنصب26 أكتوبر 19...

 

County in Virginia, United States County in VirginiaBotetourt CountyCountyBotetourt County Courthouse FlagSealLogoLocation within the U.S. state of VirginiaVirginia's location within the U.S.Coordinates: 37°33′N 79°48′W / 37.55°N 79.8°W / 37.55; -79.8Country United StatesState VirginiaFounded1770Named forLord BotetourtSeatFincastleLargest communityCloverdaleArea • Total546 sq mi (1,410 km2) • Land541 sq ...

 

Third king of the Phra Ruang Dynasty in Thailand For other uses, see Ram Khamhaeng (disambiguation). Ram Khamhaeng the Greatพ่อขุนรามคำแหงมหาราชPho Khun Ram Khamhaeng maharatStatue of King Ram Khamhaeng the Great, Sukhothai Historical Park, Sukhothai Province, ThailandPho Khun of SukhothaiReign1279 - 1298PredecessorBan MueangSuccessorLoe ThaiBornc. 1237/1247Sukhothai KingdomDied1298 (51/61 years old)Sukhothai KingdomIssueLoe ThaiPhaya Sai SongkhramMay H...

Provinsi adalah wilayah administratif tingkat satu di Papua Nugini yang secara tidak resmi merupakan bagian dari empat region: Pegunungan, Kepulauan, Momase, dan Selatan. Sejarah Segera sebelum kemerdekaan pada 16 September 1975, Papua Nugini dibagi menjadi sembilan belas provinsi dan Distrik Ibu Kota Nasional. Provinsi-provinsi ini berhubungan dengan Distrik administrasi pra-kemerdekaan wilayah Papua Nugini. Penamaan provinsi Beberapa pemerintah provinsi telah mengadopsi nama lokal untuk pro...

 

Chu RuPediment with ascetic figure, Po Rome, Ninh Thuan, 14th-16th century AD, sandstone - Museum of Vietnamese History - HCMCTotal population Vietnam 23,242 (2019)[1]Regions with significant populationsLâm Đồng - Bình ThuậnLanguagesChruKohoVietnamese The Churu (or Chru) people are a Chams related ethnic group living mainly in Lâm Đồng, and Bình Thuận provinces of Central Vietnam. They speak Chru, a Malayo-Polynesian language. The word Churu means Land Expander in t...

 

هنودمعلومات عامةنسبة التسمية الهند التعداد الكليالتعداد قرابة 1.21 مليار[1][2]تعداد الهند عام 2011ق. 1.32 مليار[3]تقديرات عام 2017ق. 30.8 مليون[4]مناطق الوجود المميزةبلد الأصل الهند البلد الهند  الهند نيبال 4,000,000[5] الولايات المتحدة 3,982,398[6] الإمار...

Державний комітет телебачення і радіомовлення України (Держкомтелерадіо) Приміщення комітетуЗагальна інформаціяКраїна  УкраїнаДата створення 2003Керівне відомство Кабінет Міністрів УкраїниРічний бюджет 1 964 898 500 ₴[1]Голова Олег НаливайкоПідвідомчі ор...

 

Israeli savoury pastry ZivaTypeMealPlace of originIsraelRegion or stateTel AvivMain ingredientsLaminated dough, cheese, olives, nigella seeds, sesame seeds.VariationsTzfat cheese, Feta cheese, Emek Cheese stuffing as well as tomato sauce Ziva (Hebrew: זיוה) is an Israeli dish made of puff pastry topped with sesame seeds, and stuffed with cheese and olives. Ziva is served at home and in restaurants. Ziva is cooked in a style similar to the Yemenite Malawach but its ingredients more closely...

 

Buddhist cave monuments in Maharashtra, India Ajanta CavesUNESCO World Heritage SiteThe Ajanta CavesLocationAjanta, Aurangabad district, Maharashtra, IndiaCriteriaCultural: i, ii, iii, viReference242Inscription1983 (7th Session)Area8,242 haBuffer zone78,676 haCoordinates20°33′12″N 75°42′01″E / 20.55333°N 75.70028°E / 20.55333; 75.70028Location of Ajanta Caves in IndiaShow map of IndiaAjanta Caves (Maharashtra)Show map of MaharashtraAjanta Caves (South ...

British political scandal Margaret ThatcherMichael Heseltine This article is part of a series aboutMargaret Thatcher Bibliography Electoral history Honours MP for Finchley Public Bodies (Admission to Meetings) Act Secretary of State for Education and Science Circular 10/70 Withdrawal of school milk Leader of the Opposition Shadow Cabinet 1975 leadership election 1979 VoNC in Callaghan ministry Prime Minister of the United Kingdom Premiership Policies Thatcherism domestic economic other Appoin...

 

1938 film Fools in the SnowDirected byHans DeppeWritten byWalter Zerlett-Olfenius Hans DeppeBased onFools in the Snow by Roland BetschProduced byAlfred BittinsStarringAnny Ondra Paul Klinger Gisela SchlüterCinematographyHans SchneebergerEdited byElla EnsinkMusic byHeinrich StreckerProductioncompanyCinephon FilmDistributed byTobis FilmRelease date 17 August 1938 (1938-08-17) Running time80 minutesCountryGermanyLanguageGerman Fools in the Snow (German: Narren im Schnee) is a 193...

 

1941 Axis campaign during World War II April War redirects here. For other uses, see April War (disambiguation). Invasion of YugoslaviaPart of the Balkans Campaign of World War IIMap illustrating the movements of the Axis forces in Yugoslavia and GreeceDate6–18 April 1941(1 week and 5 days)LocationYugoslaviaResult Axis victory Continued anti-Axis resistance and beginning of World War II in YugoslaviaTerritorialchanges Occupation of YugoslaviaPartition of Yugoslavia between the Axi...

Cañoneros F. C.Datos generalesNombre Cañoneros Fútbol ClubApodo(s) La Marina, cañoneros.Fundación 2012 (11 años)Propietario(s) Liga de Fútbol Torneo Central de ReservasPresidente Alberto Martínez[1]​Entrenador Jesús FonsecaInstalacionesEstadio MomoxcoUbicación Ciudad de MéxicoCapacidad 3 500 espectadoresUniforme Titular Alternativo               Última temporada  Serie B 13.° 1 Títulos [ed...

 

Chilton County, AlabamaGedung pengadilan County Chilton di Clanton, AlabamaLokasi di negara bagian AlabamaLokasi negara bagian Alabama di Amerika SerikatDidirikan30 Desember 1868SeatClantonKota terbesarClantonWilayah • Keseluruhan701 sq mi (1.816 km2) • Daratan694 sq mi (1.797 km2) • Perairan7 sq mi (18 km2), (0.97%)Populasi • (2000)39.593 • Kepadatan22/sq mi (57/km²) County Chilton ...