|
Lista kardynałów in pectore
Praktyka mianowania kardynałów in pectore sięga pontyfikatu Marcina V. Do końca stulecia tylko 10 kardynałów nominowano w ten sposób, a przepisy nie były w tej kwestii jasne. Niektórzy kardynałowie in pectore uczestniczyli w konklawe, inni zostali ujawnieni przez kolejnych papieży. Początkowo in pectore byli mianowani późniejsi papieże Grzegorz XVI i Pius IX.
- kardynał, mianowany 20 września 1493 i nigdy nie ujawniony.
- Luigi Aragonii, mianowany w maju 1494 i opublikowany w dniu 19 lutego 1496.
- Gianstefano Ferrero, mianowany 28 września 1500 i ujawniony 28 czerwca 1502.
23 lutego 1801 mianował 11 kardynałów in pectore:
- Antonio Zondadari, arcybiskup Sieny, ujawniony 28 września 1801.
- Lorenzo Litta, ujawniony 28 września 1801.
- Michelangelo Luchi, ujawniony 28 września 1801.
- Carlo Crivelli, ujawniony 29 marca 1802.
- Giuseppe Maria Spina, ujawniony 29 marca 1802.
- Michele di Pietro, ujawniony 9 sierpnia 1802.
- Carlo Maria Francesco Caselli, ujawniony 9 sierpnia 1802.
- Alphonse-de Latier Hubert de Bayane, dziekan Roty Rzymskiej, ujawniony 9 sierpnia 1802.
- Francesco Maria Locatelli, biskupa Spoleto, ujawniony 17 stycznia 1803.
- Giovanni Castiglione, ujawniony 17 stycznia 1803.
- Charles Erskine, ujawniony 17 stycznia 1803.
16 maja 1803 mianował kardynałem in pectore Luigi Gazzoli, który został ujawniony w dniu 11 lipca.
26 marca 1804 jeden kardynał został mianowany in pectore ale jego imienia nigdy nie opublikowano
24 sierpnia 1807, mianował Francesco Guidobono Cavalchini, który został ujawniony 6 kwietnia 1818.
8 marca 1816 mianował 10 kardynałów in pectore:
- Camillo de Simeoni, biskup Sutri, ujawniony 22 lipca 1816.
- Giovanni Battista Quarantotti, sekretarz Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, ujawniony 22 lipca 1816.
- Giorgio Doria Pamphili, ujawniony 22 lipca 1816.
- Luigi Ercolani, ujawniony 22 lipca 1816.
- Stanislao Sanseverino, ujawniony 22 lipca 1816.
- Pedro Benito Antonio Quevedo y Quintano, biskup Orense, ujawniony 23 września 1816.
- Francesco Cesarei Leoni, dziekan Roty Rzymskiej, ujawniony 28 lipca 1816.
- Antonio Lante Montefeltro della Rovere, ujawniony 28 lipca 1816.
- Lorenzo Prospero Bottini, ujawniony 1 października 1817.
- Fabrizio Sceberras Testaferrata, sekretarz kongregacji, ujawniony 6 kwietnia 1818.
10 marca 1823 mianował kardynałem in pectore Giacinto Placido Zurla, ujawniony w dniu 16 maja.
20 grudnia 1824 mianował kardynałem in pectore Ludovico Micara, który został ujawniony 13 marca 1826.
21 marca 1825 mianował kardynałem in pectore Mauro Cappellari został ujawniony 13 marca 1826 (późniejszy papież Grzegorz XVI).
W dniu 2 października 1826 mianował sześciu kardynałów in pectore:
- 15 marca 1830 mianował ośmiu kardynałów in pectore, którzy nigdy nie zostali ujawnieni, ponieważ Pius VIII zmarł w dniu 30 listopada tego roku.
30 września 1831 mianował 10 kardynałów in pectore:
- Alessandro Giustiniani, nuncjusz apostolski w Portugalii, ujawniony 2 lipca 1832.
- Francesco Tiberi Contigliano, nuncjusz apostolski w Hiszpanii, ujawniony 2 lipca 1832.
- Ugo Pietro Spinola, nuncjusz apostolski w Austrii, ujawniony 2 lipca 1832.
- Francesco Serra-Cassano, arcybiskupem Kapui, ujawniony 15 kwietnia 1833.
- Francesco Canali, sekretarz Kongregacji Biskupów, ujawniony 23 czerwca 1834.
- Pietro Ostini, nuncjusz apostolski w Austrii, ujawniony 11 lipca 1836.
- Benedetto Cappelletti, vice-podkomorzy Kamery Apostolskiej ujawniony 2 lipca 1832.
- Luigi Del Drago, ujawniony 2 lipca 1832.
- Francesco Maria Pandolfi Alberici, ujawniony 2 lipca 1832.
- Luigi Gazzoli, ujawniony 2 lipca 1832.
W dniu 23 czerwca 1834 roku mianował sześciu kardynałów in pectore:
19 maja 1837 mianował kardynałem in pectore Angelo Mai, który został ujawniony 12 lutego 1838.
12 lutego 1838 mianował trzech kardynałów in pectore:
- 13 września 1838 mianował kardynałem in pectore Filippo de Angelis, który został ujawniony 8 lipca 1839.
- 30 listopada 1838 mianował kardynałem in pectore Gabriele Ferretti, arcybiskup Fermo, który został ujawniony 8 lipca 1839.
- 18 lutego 1839 mianował kardynałem in pectore Charlesa Januariusa Actona, który został ujawniony 24 stycznia 1842.
23 grudnia 1839 mianował trzy kardynałów in pectore:
14 grudnia 1840 mianował dwa kardynałów in pectore:
12 lipca 1841 mianował dwóch kardynałów in pectore:
- Tommaso Pasquale Gizzi ujawniony 22 stycznia 1844.
- drugiego kardynała, którego imię nigdy nie zostało ujawnione
22 stycznia 1844 mianował kardynałem in pectore Fabio Maria Asquini, sekretarza Kongregacji Biskupów, który został ujawniony 21 kwietnia 1845.
22 lipca 1844 mianował czterech kardynałów in pectore:
21 kwietnia 1845 mianował czterech kardynałów in pectore, których nazwiska nie zostały opublikowane.
24 listopada 1845 mianował jednego kardynała in pectore, którego nazwisko pozostało nieznane .
21 grudnia 1846 mianował dwóch kardynałów in pectore:
- Raffaele Fornari, nuncjusz apostolski we Francji, ujawniony 30 września 1850.
- Giuseppe Bofondi, dziekan Roty Rzymskiej, ujawniony 11 czerwca 1847.
- W dniu 15 marca 1852 roku mianował dwóch kardynałów in pectore:
- Michele Viale-Prelà, nuncjusz apostolski w Austrii ujawniony 7 marca 1853.
- Giovanni Brunelli, nuncjusz apostolski w Hiszpanii, ujawniony 7 marca 1853.
- 19 grudnia 1853 mianował kardynałem in pectore Camillo Di Pietro, nuncjusza apostolskiego w Portugalii, ujawniony 16 czerwca 1856.
15 marca, 1873 mianował pięciu kardynałów in pectore:
13 grudnia 1880 mianował trzech kardynałów in pectore:
30 grudnia 1889 mianował kardynałem in pectore Vincenzo Vannutelli, nuncjusza apostolskiego w Portugalii, ujawniony 23 czerwca 1890.
16 stycznia 1893 mianował dwóch kardynałów in pectore:
19 czerwca 1899 mianował dwa kardynałów in pectore:
27 listopada 1911 mianował kardynałem in pectore António Mendes Bello, patriarchę Lizbony, który został ujawniony 25 maja 1914.
4 grudnia 1916 roku mianował kardynałem in pectore Adolfa Bertrama, biskupa Wrocławia, który został ujawniony 15 grudnia 1919.
13 marca 1933 mianował dwóch kardynałów in pectore:
- Federico Tedeschini, nuncjusz apostolski w Hiszpanii, ujawniony 16 grudnia 1935.
- Carlo Salotti, sekretarz Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, ujawniony 16 grudnia 1935.
W dniu 28 marca 1960 roku mianował trzech kardynałów in pectore, nigdy nieujawnionych.
28 kwietnia 1969 mianował dwóch kardynałów in pectore:
- Štěpán Trochta, biskup Litoměřic, ujawniony 5 marca 1973.
- Iuliu Hossu, biskup Kluż-Gherla, ujawniony pośmiertnie 5 marca 1973.
24 maja 1976 mianował kardynałem in pectore Františka Tomáška, administratora apostolskiego w Pradze, który został ujawniony 27 czerwca 1977.
- 30 czerwca 1979 mianował kardynałem in pectore Ignatius Kung Pin-mei, biskupa Szanghaju, który został ujawniony 28 czerwca 1991.
21 lutego 1998 mianował dwóch kardynałów in pectore:
W dniu 21 października 2003 roku mianował kardynała in pectore, który nigdy nie został ujawniony i po śmierci Jana Pawła II ten wybór przestał obowiązywać
Bibliografia
|
|