Salvatore Nobili Vitelleschi (ur. 28 lipca 1818 w Rzymie, zm. 17 października 1875 tamże) – włoski kardynał.

Urodził się 28 lipca 1818 roku w Rzymie, jako syn Pietra Nobili Vitelleschiego i Maddaleny Ricci Paracciani^[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał licencjat utroque iure^[1]. 24 marca 1841 roku przyjął święcenia kapłańskie^[2]. Następnie został audytorem Roty Rzymskiej i klerykiem Kamery Apostolskiej^[1]. 19 czerwca 1856 roku został tytularnym arcybiskupem Seleucii, a 6 lipca przyjął sakrę^[2]. Siedem lat później został arcybiskupem ad personam Osimo^[2]. Nie mógł jednak sprawować władzy nad diecezją, zatem zarządzał nią poprzez wikariuszy apostolskich, do momentu rezygnacji w 1871 roku^[1]. Wówczas ponownie został tytularnym arcybiskupem Seleucii^[1]. 15 marca 1875 roku został kreowany kardynałem in pectore^[2]. Jego nominacja na kardynała prezbitera została ogłoszona na konsystorzu 17 września i nadano mu kościół tytularny San Marcello^[2]. Zmarł miesiąc później w Rzymie^[1].