Liczby całkowite – zbiór obejmujący:

• liczby naturalne z zerem ${\displaystyle \mathbb {N} =\{0,1,2,3,\dots \}}$;
• liczby przeciwne do nich: ${\displaystyle \{0,-1,-2,-3,\dots \}}$^[1].

Jest to uogólnienie liczb naturalnych umożliwiające odjęcie każdej liczby od innej.

Zbiór liczb całkowitych oznacza się symbolem ${\displaystyle \mathbb {Z} }$^[1], od niemieckiego Zahl – liczba^{[potrzebny przypis]}. W Polsce Ministerstwo Edukacji Narodowej zaleciło używanie tego oznaczenia^[2], choć w większości szkół podstawowych i średnich stosowano symbol ${\displaystyle \mathbf {C} }$ – inicjał nazwy polskiej^{[potrzebny przypis]}.

Uogólnieniem liczb całkowitych są liczby wymierne.

Zbiór liczb całkowitych można zdefiniować jako zbiór klas abstrakcji zbioru ${\displaystyle \mathbb {N} _{0}\times \mathbb {N} _{0}}$ relacji równoważności

${\displaystyle (a,b)\sim (c,d)\iff a+d=b+c.}$

Intuicyjnie ${\displaystyle (a,b)}$ reprezentuje różnicę ${\displaystyle a-b.}$

Niech ${\displaystyle [(a,b)]}$ oznacza klasę abstrakcji, której reprezentantem jest ${\displaystyle (a,b).}$ Wówczas dodawanie i mnożenie w zbiorze ${\displaystyle \mathbb {N} _{0}\times \mathbb {N} _{0}/\sim }$ definiuje się jako:

${\displaystyle [(a,b)]+[(c,d)]=[(a+c,b+d)],}$

${\displaystyle [(a,b)]\cdot [(c,d)]=[(ac+bd,ad+bc)].}$

Liczby ${\displaystyle [(a,b)],}$ dla których ${\displaystyle a>b}$ nazywamy liczbami całkowitymi dodatnimi;
liczby ${\displaystyle [(a,b)],}$ dla których ${\displaystyle a<b}$ nazywamy liczbami całkowitymi ujemnymi.

Tak zdefiniowana struktura jest pierścieniem całkowitym, tj. pierścieniem przemiennym z jedynką bez dzielników zera^{[potrzebny przypis]}.

Zerem tego pierścienia jest ${\displaystyle [(0,0)],}$ elementem przeciwnym do ${\displaystyle [(a,b)]}$ jest element ${\displaystyle [(b,a)].}$ Jedynką jest ${\displaystyle [(1,0)].}$

Podzbiór elementów postaci ${\displaystyle [(a,0)]}$ jest izomorficzny z ${\displaystyle \mathbb {N} _{0}.}$

Ponieważ ${\displaystyle [(a,b)]=[(a,0)]+[(0,b)]}$ oraz ${\displaystyle [(0,b)]}$ elementem przeciwnym do ${\displaystyle [(b,0)],}$ więc

${\displaystyle [(a,b)]=[(a,0)]-[(b,0)].}$

Ostatnia zależność potwierdza wyżej wspomnianą intuicję.

Zbiór liczb całkowitych ${\displaystyle \mathbb {Z} }$ jest równoliczny ze zbiorem liczb naturalnych ${\displaystyle \mathbb {N} ,}$ gdyż istnieje funkcja wzajemnie jednoznaczna ${\displaystyle f:\mathbb {Z} \to \mathbb {N} }$ przypisująca każdej liczbie całkowitej dokładnie jedną liczbę naturalną. Np.:

${\displaystyle f(x)={\begin{cases}2x,&{\text{gdy }}x>0\\-2x+1,&{\text{gdy }}x\leqslant 0\end{cases}}.}$

Zobacz hasło liczba całkowita w Wikisłowniku

• aksjomaty i konstrukcje liczb
• liczby całkowite (zapis komputerowy)
• równanie diofantyczne

• Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W., Integer, [w:] MathWorld, Wolfram Research  (ang.). [dostęp 2024-02-02].
• Integer (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-02-02].