Po zakończeniu działań wojennych wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i od marca 1945 pracował w Wydziale Propagandy Komitetu Wojewódzkiego PPR w Katowicach, a następnie, od lutego 1948 jako kierownik tego wydziału[5]. W okresie od 31 lipca 1950 do 30 czerwca 1952 był I sekretarzem KW PZPR w Łodzi. Od 28 czerwca 1952 był I sekretarzem KW PZPR w Poznaniu, po wydarzeniach czerwcowych – 13 lipca 1956 – został zdymisjonowany przez KW PZPR w Poznaniu[6]. Od 12 sierpnia do 21 listopada 1956 był zastępcą kierownika Wydziału Propagandy i Prasy KC PZPR, od 21 listopada 1956 do 5 kwietnia 1960 zastępcą kierownika Wydziału Propagandy i Agitacji KC PZPR, od 5 stycznia do 5 kwietnia 1960 p.o. kierownika Wydziału Propagandy i Agitacji KC PZPR. Od 20 czerwca 1964 do 16 listopada 1968 był zastępcą członka KC PZPR w Warszawie.
Ponadto był członkiem Zarządu Głównego ZBOWiD[7], TPPR, Ogólnopolskiego Komitetu Obrońców Pokoju, Miejskiego Komitetu Lewicy Związkowej w Częstochowie[5].
↑Odznaczenia dla pracowników partyjnych [w:] "Trybuna Robotnicza, nr 171, 21 lipca 1964, s. 5.
↑M.P. z 1946 r. nr 31, poz. 59 „w uznaniu zasług dla pożytku Rzeczypospolitej Polskiej w dziele pracy organizacyjnej przy utworzeniu administracji państwowej i samorządu, uruchomienia uczelni i odbudowie demokratycznej państwowości polskiej na ziemiach województwa Śląsko-Dąbrowskiego”.
↑Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944–1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 123.
