Kormoran mały[5] (Microcarbo pygmaeus) – gatunek średniej wielkości ptaka wodnego z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae), zamieszkujący południową i południowo-wschodnią Europę oraz zachodnią i środkową Azję. Zalatuje do Polski. Nie jest zagrożony.
Do Polski zalatuje – do 2021 roku odnotowano 199 stwierdzeń, łącznie obserwowano 440 osobników[7].
Morfologia
Długość ciała 45–55 cm, rozpiętość skrzydeł 80–90 cm; masa ciała 565–870 g[2]. Upierzenie godowe – głowa ciemnobrązowa, ciało czarne z metalicznym zielono-czerwonym połyskiem i białymi cętkami. W upierzeniu spoczynkowym na podgardlu biała plama i brak cętek na ciele. Charakterystyczny, dłuższy niż u innych kormoranów ogon. Osobniki młodociane brązowe z wierzchu i jasne od spodu.
Ekologia i zachowanie
Biotop
Rzeki, jeziora (z dużą ilością roślinności) i słone zalewy (unika jednak wybrzeży morskich).
Gniazdo
Kolonie lęgowe na niskich drzewach, krzewach lub w trzcinach, często w towarzystwie czapli. Gniazdo zbudowane jest z drobnych gałązek.