Od 1436 tereny Marsaxlokk wchodziły w skład Żejtun. W tamtym czasie nikt tu nie mieszkał, a to z powodu obawy przed piratami, ale gdy ci przestali już najeżdżać Maltę, kilka rodzin założyło w pobliżu swoje gospodarstwa. W 1650 znajdowała się na tym terenie kaplica zbudowana przez mieszkańców[2]. W 1890 arcybiskup Pietro Pace wydał dekret o budowie nowego kościoła pod wezwaniemMatki Bożej z Pompei, a pierwszy kamień położono 7 grudnia 1890. W czasie dwóch lat budowa kościoła została ukończona. Budynek świątyni był prostokątny, jego architektem był ks. Ġużeppe Diacono, proboszcz w Qala, Gozo[1][2][3][4]. W tym czasie Marsaxlokk był już sporą wioską rybacką i ośrodkiem letnich wizyt turystycznych, wkrótce więc mieszkańcy złożyli petycję arcybiskupowi Pace, aby kościół i miejscowość stały się odrębną parafią. Ich życzenie zostało spełnione, i 11 stycznia 1897 Marsaxlokk został ogłoszony parafią, a Dun Salv Delia jej pierwszym proboszczem[2][4].
Istniejąca świątynia
W 1910 nowy proboszcz ks. Busuttil przebudował kościół, nadał mu kształt krzyża łacińskiego dobudowując transept i prezbiterium. W latach 1920. kolejny proboszcz, ks. Salv Gatt, przebudował fasadę i nawę główną według planu architekta Ġużeppe Bellia, a także zbudował kopułę, pokrywając koszty jej budowy[2][3][4][5].
Architektura
Kościół zbudowany jest na planie krzyża, z kopułą i dwiema wieżami. Jego długość wynosi 118 stóp (36 m), a najszersza część to 87 stóp (26,5 m), podczas gdy nawa główna ma 18 stóp (5,5 m) szerokości[2][4].
Wnętrze kościoła
Fasada składa się z trzypoziomowych bliźniaczych dzwonnic, pomiędzy którymi znajduje się pseudobarokowe wejście umieszczone w głębokiej łukowejniszy, zajmującej prawie całe środkowe przęsło[3].
Wnętrze
W kościele znajduje się dwanaście ołtarzy[4]. Obraz tytularny namalował Peppinu Testaferrata[2][6]. Obrazy i inne dzieła sztuki, które znajdują się w kościele wykonali[2][5][7]:
Giuseppe Bonnici - Święty Andrzej (1893), Święty Józef
Toussant Busuttil - Sceny z życia Błogosławionej Dziewicy
