Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Paraolimpijskich 2010
Państwa uczestniczące w Zimowych Igrzyskach Paraolimpijskich 2010
zdobywcy co najmniej jednego złotego medalu
zdobywcy co najmniej jednego srebrnego medalu
zdobywcy co najmniej jednego brązowego medalu
państwa bez medalu
państwa nieuczestniczące w igrzyskach
Galeria medalistów Zimowych Igrzysk Paraolimpijskich 2010
Medaliści biathlonowego biegu na 3 km mężczyzn (osoby stojące); od lewej: Hryhorij Wowczynski (brąz), Kiriłł Michajłow (złoto), Nils-Erik Ulset (srebro) Medaliści biathlonowego biegu na 3 km mężczyzn (osoby niewidome) wraz z przewodnikami; od lewej: Andriej Tokariew i Nikołaj Połuchin (brąz), Wołodymyr Iwanow i Witalij Łukjanenko (złoto), Wasilij Szapcjaboi (brąz) i Mikałaj Szablauski Medalistki biathlonowego biegu na 2,4 km kobiet (osoby na wózkach); od lewej: Ludmyła Pawłenko (brąz), Ołena Jurkowśka (złoto), Marija Iowlewa (srebro) Irek Zaripow – rosyjski biathlonista i biegacz narciarski, pięciokrotny medalista paraolimpijski z Vancouver Ołena Jurkowśka – ukraińska biathlonistka i biegaczka narciarska, pięciokrotna medalistka paraolimpijska z Vancouver Henrieta Farkašová – słowacka narciarka alpejska, czterokrotna medalistka paraolimpijska z Vancouver Nils-Erik Ulset – norweski biathlonista i biegacz narciarski, czterokrotny medalista paraolimpijski z Vancouver Anna Burmistrowa – rosyjska biathlonistka i biegaczka, czterokrotna medalistka paraolimpijska z Vancouver Andy Soule – amerykański biathlonista, brązowy medalista z Vancouver Reprezentacja Kanady w curlingu na wózkach – mistrzowie paraolimpijscy z Vancouver Reprezentacja Norwegii w hokeju na lodzie na siedząco – brązowi medaliści paraolimpijscy z Vancouver
Podczas igrzysk paraolimpijskich w Vancouver rozegrano 64 konkurencje w pięciu dyscyplinach sportowych[1]. W porównaniu do igrzysk w Turynie, do programu dołączono superkombinację w narciarstwie alpejskim[2][3]. Zawody w biathlonie, biegach narciarskich i narciarstwie alpejskim rozgrywane były w trzech kategoriach: osoby stojące, osoby na wózkach i osoby niewidome[4][5][3].
Medale zdobyli reprezentanci 21 państw, co oznacza, że 23 reprezentacje zakończyły igrzyska z zerowym dorobkiem medalowym[10][1]. Po raz trzeci w historii zwycięstwo w klasyfikacji medalowej odniosła reprezentacja Niemiec, zdobywając 24 medale – 13 złotych, 5 srebrnych i 6 brązowych[11][12]. Najwięcej medali wszystkich kolorów wywalczyła druga w tabeli Rosja – 38, w tym 12 złotych, 16 srebrnych i 10 brązowych. Był to zarazem najlepszy występ Rosjan pod względem sumy wszystkich medali zimowych igrzysk paraolimpijskich[13].
Reprezentanci Słowacji po raz pierwszy w historii zdobyli złoto zimowych igrzysk paraolimpijskich[14]. Łącznie sześć medali tego kruszcu wywalczyli w narciarstwie alpejskim Henrieta Farkašová i Jakub Krako[15]. Był to najlepszy w historii występ paraolimpijski Słowaków, zarówno licząc zimowe, jak i letnie starty[14]. Najlepsze w historii występy w zimowych igrzyskach paraolimpijskich osiągnęły również reprezentacje Białorusi i Kanady[16][17], natomiast dla Japonii był to najlepszy zimowy start od igrzysk w Nagano w 1998 roku[18]. Reprezentacja Korei Południowej po raz drugi w historii zdobyła medal paraolimpijski w zimowej edycji imprezy, i po raz drugi był to medal srebrny[19].
Najbardziej utytułowanymi zawodniczkami igrzysk zostały: niemiecka biathlonistka i biegaczka narciarska Verena Bentele oraz kanadyjska narciarka alpejska Lauren Woolstencroft. Obie zdobyły po pięć złotych medali. Najwięcej medali wszystkich kolorów wywalczył natomiast rosyjski biathlonista i biegacz narciarski Nikołaj Połuchin, w dorobku którego znalazło się sześć medali – jeden złoty, cztery srebrne i jeden brązowy[27].
Poniższa tabela przedstawia klasyfikację medalową państw, które zdobyły medale na Zimowych Igrzyskach Paraolimpijskich 2010 w Vancouver, sporządzoną na podstawie oficjalnych raportów Międzynarodowego Komitetu Paraolimpijskiego[10]. Klasyfikacja posortowana jest najpierw według liczby osiągniętych medali złotych, następnie srebrnych, a na końcu brązowych. W przypadku, gdy dwa kraje zdobyły tę samą liczbę medali wszystkich kolorów, o kolejności zdecydował porządek alfabetyczny.
Podczas igrzysk paraolimpijskich w Vancouver przeprowadzono dwanaście konkurencji biathlonowych. W porównaniu do rywalizacji w Turynie, zmianom uległ krótszy z biegów – zamiast biegu na 7,5 km zawodnicy i zawodniczki uczestniczyli w biegu łączonym. W programie znalazło się po sześć biegów kobiet i mężczyzn. Konkurencje podzielone były na trzy kategorie: osoby stojące, osoby na wózkach i osoby niewidome[30][31][4].
Medalistami zostali reprezentanci siedmiu państw. Najwięcej razy na podium stanęli zawodnicy rosyjscy, w dorobku których znalazło się szesnaście medali – pięć złotych, siedem srebrnych i cztery brązowe. Jedenaścioro biathlonistów zdobyło po dwa medale w Vancouver. W gronie osób niewidomych multimedalistami zostali: Verena Bentele (dwa złote medale), Witalij Łukjanenko (złoty i brązowy), Lubow Wasiljewa i Nikołaj Połuchin (oboje po dwa srebrne) oraz Michalina Łysowa (dwa brązowe). Spośród osób stojących po dwa medale wywalczyli: Anna Burmistrowa i Nils-Erik Ulset (oboje po jednym złotym i srebrnym) oraz Hryhorij Wowczynski (srebrny i brązowy). Z kolei w gronie osób na wózkach multimedalistami zostali: Irek Zaripow (dwa złote) oraz Ołena Jurkowśka i Marija Iowlewa (obie po jednym złotym i srebrnym)[4].
W ramach igrzysk paraolimpijskich w Vancouver rozegrano 10 konkurencji biegowych. W porównaniu do igrzysk w Turynie zmianom uległy biegi na najkrótszych dystansach – zamiast rywalizacji na dystansie 2,5 i 5 km przeprowadzono bieg sprinterski[32][5]. Konkurencje podzielone były na trzy kategorie: osoby stojące, osoby na wózkach i osoby niewidome[5].
Rywalizacja w curlingu na wózkach po raz drugi w historii znalazła się w programie igrzysk paraolimpijskich, tak samo jak w 2006 roku w Turynie do zawodów przystąpiły zespoły mieszane[34]. Tytuł mistrzów paraolimpijskich obronili reprezentanci Kanady. W kanadyjskim zespole znalazła się Sonja Gaudet, która tym samym została pierwszą dwukrotną złotą medalistką paraolimpijską w curlingu[35]. Srebrny medal wywalczyli reprezentanci Korei Południowej, a brązowy – tak samo jak w Turynie – zawodnicy ze Szwecji[36][37].
Turniej paraolimpijski w hokeju na lodzie na siedząco znalazł się w programie igrzysk po raz piąty w historii[38]. Po raz pierwszy w historii w drużynach mogły grać kobiety[39]. Do turnieju przystąpiło osiem zespołów mieszanych[40][41].
Złoty medal zdobyła reprezentacja Stanów Zjednoczonych, srebrny Japonii, a brązowy Norwegii[41]. Startujący w amerykańskich barwach Joe Howard zdobył drugi w karierze złoty medal paraolimpijski (po igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku) oraz trzeci medal ogółem (wywalczył również brąz w Turynie w 2006 roku)[42]. Został w ten sposób pierwszym paraolimpijczykiem z dwoma złotymi medalami w hokeju na lodzie[38][43]. Z kolei srebrny medal dla Japonii był pierwszym medalem paraolimpijskim w tej dyscyplinie sportu. Trzecia w turnieju Norwegia pozostała jedynym państwem, które zdobyło medal paraolimpijski na wszystkich igrzyskach od 1994 roku[38].
Rywalizacja narciarzy alpejskich podczas igrzysk w Vancouver składała się z trzydziestu konkurencji. W porównaniu do igrzysk w Turynie, w programie znalazła się superkombinacja. Wszystkie konkurencje rozgrywano w trzech kategoriach: osoby stojące, osoby na wózkach i osoby niewidome[2][3].
Podczas igrzysk paraolimpijskich w Vancouver 29 sportowców wywalczyło więcej niż jeden medal, w tym przynajmniej jeden złoty. Najwięcej – ośmioro – multimedalistów startowało w barwach Rosji. Trzynaścioro z multimedalistów stawało na podium paraolimpijskim w narciarstwie alpejskim, dwanaścioro jednocześnie w biegach narciarskich i biathlonie, a czworo tylko w biegach narciarskich.
Najwięcej medali wszystkich kolorów – sześć – zdobył Nikołaj Połuchin. Pierwsze miejsce w indywidualnej tabeli medalowej zajęły jednak Verena Bentele i Lauren Woolstencroft, które zdobyły pięć złotych medali.
Poniższa tabela przedstawia indywidualne zestawienie multimedalistów Zimowych Igrzysk Paraolimpijskich 2010, czyli zawodników i zawodniczek, którzy zdobyli więcej niż jeden medal paraolimpijski na tych igrzyskach, w tym przynajmniej jeden złoty.
.svg){kind=logo}
.svg){kind=logo}