Kardynałowie z nominacji Jana XXIII. Na pięciu konsystorzach papież Jan XXIII nominował kardynałami 52 duchownych katolickich. Wśród nich znalazł się m.in. jego następca, papież Paweł VI (Giovanni Battista Montini).

1. Giovanni Battista Montini, arcybiskup Mediolanu – kardynał prezbiter Ss. Silvestro e Martino (tytuł nadany 18 grudnia 1958), od 21 czerwca 1963 papież Paweł VI, zm. 6 sierpnia 1978
2. Giovanni Urbani, patriarcha Wenecji – kardynał prezbiter S. Prisca (tytuł nadany 18 grudnia 1958), zm. 17 września 1969
3. Paolo Giobbe, tytularny arcybiskup Ptolemaidy, nuncjusz w Holandii – kardynał prezbiter S. Maria in Vallicella (tytuł nadany 18 grudnia 1958); od 1 stycznia 1971 bez uprawnień elektorskich, zm. 14 sierpnia 1972
4. Giuseppe Fietta, tytularny arcybiskup Sardyki, nuncjusz we Włoszech – kardynał prezbiter S. Paolo Apostolo alla Regola (tytuł nadany 12 marca 1959), zm. 1 października 1960
5. Fernando Cento, tytularny arcybiskup Seleucji Pieria, nuncjusz w Portugalii – kardynał prezbiter S. Eustachio (tytuł nadany 12 marca 1959), następnie kardynał biskup Velletri (23 kwietnia 1965); od 1 stycznia 1971 bez uprawnień elektorskich, zm. 13 stycznia 1973
6. Carlo Chiarlo, tytularny arcybiskup Amidy – kardynał prezbiter S. Maria in Portico (tytuł nadany 18 grudnia 1958), zm. 21 stycznia 1964
7. Amleto Giovanni Cicognani, tytularny arcybiskup Laodycei Frygijskiej, delegat apostolski w USA – kardynał prezbiter S. Clemente (tytuł nadany 18 grudnia 1958), następnie kardynał biskup Frascati (23 maja 1962) i kardynał biskup Ostii i Frascati (24 marca 1972); od 1 stycznia 1971 bez uprawnień elektorskich, zm. 17 grudnia 1973
8. José Garibi Rivera, arcybiskup Guadalajary – kardynał prezbiter S. Onofrio (tytuł nadany 18 grudnia 1958); od 1 stycznia 1971 bez uprawnień elektorskich, zm. 27 maja 1972
9. Antonio María Barbieri OFMCap, arcybiskup Montevideo – kardynał prezbiter S. Crisogono (tytuł nadany 18 grudnia 1958); od 12 października 1972 bez uprawnień elektorskich, zm. 6 lipca 1979
10. William Godfrey, arcybiskup Westminster – kardynał prezbiter Ss. Nereo ed Achilleo (tytuł nadany 18 grudnia 1958), zm. 22 stycznia 1963
11. Carlo Confalonieri, tytularny arcybiskup Nikopolis, sekretarz Kongregacji ds. Studiów i Uniwersytetów – kardynał prezbiter S. Agnese fuori le mura (tytuł nadany 18 grudnia 1958), następnie kardynał biskup Palestriny (15 marca 1972) i kardynał biskup Ostii i Palestriny (12 grudnia 1977); od 25 lipca 1973 bez uprawnień elektorskich, zm. 1 sierpnia 1986
12. Richard Cushing, arcybiskup Bostonu – kardynał prezbiter S. Susanna (tytuł nadany 18 grudnia 1958), zm. 2 listopada 1970
13. Alfonso Castaldo, arcybiskup Neapolu i Pozzuoli – kardynał prezbiter S. Callisto (tytuł nadany 18 grudnia 1958), zm. 3 marca 1966
14. Paul Richaud, arcybiskup Bordeaux – kardynał prezbiter Ss. Quirico e Giulitta (tytuł nadany 18 grudnia 1958), zm. 5 lutego 1968
15. John Francis O’Hara CSC, arcybiskup Filadelfii – kardynał prezbiter Ss. Andrea e Gregorio al Monte Celio (tytuł nadany 18 grudnia 1958), zm. 28 sierpnia 1960
16. José María Bueno y Monreal, arcybiskup Sewilli – kardynał prezbiter Ss. Vito e Modesto e Crescenzia (tytuł nadany 12 marca 1959); od 11 września 1984 bez uprawnień elektorskich, zm. 20 sierpnia 1987
17. Franz König, arcybiskup Wiednia – kardynał prezbiter S. Eusebio (tytuł nadany 18 grudnia 1958); od 3 sierpnia 1985 bez uprawnień elektorskich, zm. 13 marca 2004 jako ostatni kardynał z nominacji Jana XXIII
18. Julius Döpfner, biskup Berlina – kardynał prezbiter S. Maria della Scala (tytuł nadany 18 grudnia 1958), zm. 24 lipca 1976
19. Domenico Tardini, tytularny arcybiskup elekt Laodycei Syryjskiej, sekretarz stanu – kardynał prezbiter S. Apollinare (tytuł nadany 18 grudnia 1958), zm. 30 lipca 1961
20. Alberto di Jorio, regent sekretariatu Kolegium Kardynałów – kardynał diakon S. Pudenziana (tytuł nadany 18 grudnia 1958), następnie kardynał prezbiter S. Pudenziana (26 czerwca 1971); od 1 stycznia 1971 bez uprawnień elektorskich, zm. 5 września 1979
21. Francesco Bracci, sekretarz Kongregacji ds. Dyscypliny Sakramentów – kardynał diakon S. Cesareo in Palatio (tytuł nadany 18 grudnia 1958), zm. 24 marca 1967
22. Francesco Roberti, sekretarz Kongregacji Soboru Trydenckiego – kardynał diakon S. Maria in Cosmedin (tytuł nadany 18 grudnia 1958), następnie kardynał prezbiter Ss. XII Apostoli (26 czerwca 1967); od 1 stycznia 1971 bez uprawnień elektorskich, zm. 16 lipca 1977
23. André-Damien-Ferdinand Jullien PSS, dziekan Roty Rzymskiej – kardynał diakon S. Giorgio in Velabro (tytuł nadany 18 grudnia 1958), zm. 11 stycznia 1964

1. Paolo Marella, tytularny arcybiskup Doklei, nuncjusz we Francji – kardynał prezbiter S. Andrea delle Fratte (tytuł nadany 31 marca 1960), następnie kardynał biskup Porto e S. Rufina (15 marca 1972); od 25 stycznia 1975 bez uprawnień elektorskich, zm. 15 października 1984
2. Gustavo Testa, tytularny arcybiskup Amasei, nuncjusz w Szwajcarii – kardynał prezbiter S. Girolamo degli Schiavoni (tytuł nadany 17 grudnia 1959), zm. 28 lutego 1969
3. Aloisius Joseph Muench, arcybiskup Fargo – kardynał prezbiter S. Bernardo alle Terme (tytuł nadany 17 grudnia 1959), zm. 15 lutego 1962
4. Albert Meyer, arcybiskup Chicago – kardynał prezbiter S. Cecilia (tytuł nadany 17 grudnia 1959), zm. 9 kwietnia 1965
5. Arcadio María Larraona CMF, sekretarz Kongregacji ds. Zakonów – kardynał diakon Ss. Biagio e Carlo ai Catinari (tytuł nadany 17 grudnia 1959), następnie kardynał prezbiter Sc. Cuore di Maria (28 kwietnia 1969); od 1 stycznia 1971 bez uprawnień elektorskich, zm. 7 maja 1973
6. Francesco Morano, sekretarz Sygnatury Apostolskiej – kardynał diakon Ss. Cosma e Damiano (tytuł nadany 17 grudnia 1959), zm. 12 lipca 1968
7. William Theodore Heard, dziekan Roty Rzymskiej – kardynał diakon S. Teodoro (tytuł nadany 17 grudnia 1959), następnie kardynał prezbiter S. Teodoro (18 maja 1970); od 1 stycznia 1971 bez uprawnień elektorskich, zm. 16 września 1973
8. Augustin Bea SJ – kardynał diakon S. Saba (tytuł nadany 17 grudnia 1959), zm. 16 listopada 1968

Kościoły tytularne zostały nadane 31 marca 1960

1. Luigi Traglia, tytularny arcybiskup Cezarei Palestyńskiej, wicegerent Rzymu – kardynał prezbiter S. Andrea della Valle, następnie kardynał prezbiter S. Lorenzo in Damaso (28 kwietnia 1969), kardynał biskup Albano (15 marca 1972) i kardynał biskup Ostii i Albano (7 stycznia 1974); od 3 kwietnia 1975 bez uprawnień elektorskich, zm. 22 listopada 1977
2. Peter Tatsuo Doi, arcybiskup Tokio – kardynał prezbiter S. Antonio in Via Merualana, zm. 21 lutego 1970
3. Joseph-Charles Lefèbvre, arcybiskup Bourges – kardynał prezbiter S. Giovanni dei Fiorentini; od 15 kwietnia 1972 bez uprawnień elektorskich, zm. 2 kwietnia 1973
4. Bernardus Johannes Alfrink, arcybiskup Utrechtu – kardynał prezbiter S. Gioacchino; od 5 lipca 1980 bez uprawnień elektorskich, zm. 16 grudnia 1987
5. Rufino Santos, arcybiskup Manili – kardynał prezbiter S. Maria ai Monti, zm. 3 września 1973
6. Laurean Rugambwa, biskup Rutabo – kardynał prezbiter S. Francesco a Ripa; od 12 lipca 1992 bez uprawnień elektorskich, zm. 8 grudnia 1997
7. Antonio Bacci, sekretarz Listów do Książąt – kardynał diakon S. Eugenio; od 1 stycznia 1971 bez uprawnień elektorskich, zm. 20 stycznia 1971

Trzech kardynałów zostało nominowanych in pectore, jednak ich nazwiska nigdy nie zostały ogłoszone.

Kościoły tytularne zostały nadane 19 stycznia 1961

1. Joseph Ritter, arcybiskup St. Louis – kardynał prezbiter SS. Redentore e S. Alfonso in Via Merulana, zm. 10 czerwca 1967
2. José Humberto Quintero Parra, arcybiskup Caracas – kardynał prezbiter Ss. Andrea e Gregorio al Monte Celio; od 22 września 1982 bez uprawnień elektorskich, zm. 8 lipca 1984
3. Luis Concha Córdoba, arcybiskup Bogoty – kardynał prezbiter S. Maria Nuova; od 7 listopada 1971 bez uprawnień elektorskich, zm. 18 września 1975
4. Giuseppe Antonio Ferretto, tytularny arcybiskup Sardyki, sekretarz Kongregacji Konsystorialnej, sekretarz Kolegium Kardynałów – kardynał prezbiter S. Croce in Gerusalemme, następnie kardynał biskup Sabina e Poggio Mirteto (26 marca 1961), zm. 17 marca 1973

1. José da Costa Nunes, tytularny patriarcha Odessos, wicekamerling – kardynał prezbiter S. Prisca (tytuł nadany 22 marca 1962); od 1 stycznia 1971 bez uprawnień elektorskich, zm. 29 listopada 1976
2. Giovanni Panico, tytularny arcybiskup Justiniana Prima, nuncjusz w Portugalii – kardynał prezbiter S. Teresa al Corso d’Italia (tytuł nadany 24 maja 1962), zm. 7 lipca 1962
3. Ildebrando Antoniutti, tytularny arcybiskup Sinnady Frygyjskiej, nuncjusz w Hiszpanii – kardynał prezbiter S. Sebastiano alle Catecombe (tytuł nadany 22 marca 1962), następnie kardynał biskup Velletri (13 września 1973), zm. 1 sierpnia 1974
4. Efrem Forni, tytularny arcybiskup Darni, nuncjusz w Belgii i internuncjusz w Luksemburgu – kardynał prezbiter S. Croce in Gerusalemme (tytuł nadany 22 marca 1962); od 1 stycznia 1971 bez uprawnień elektorskich, zm. 26 lutego 1976
5. Juan Landázuri Ricketts OFM, arcybiskup Limy – kardynał prezbiter S. Maria in Aracoeli (tytuł nadany 22 marca 1962); od 19 grudnia 1993 bez uprawnień elektorskich, zm. 16 stycznia 1997
6. Gabriel Acacius Coussa OSBAM, tytularny grecko-melchicki arcybiskup Gerapolis, prosekretarz Kongregacji Kościołów Wschodnich – kardynał prezbiter S. Atanasio (tytuł nadany 22 marca 1962), zm. 29 lipca 1962
7. Raúl Silva Henríquez SDB, arcybiskup Santiago de Chile – kardynał prezbiter S. Bernardo alle Terme (tytuł nadany 22 marca 1962); od 27 września 1987 bez uprawnień elektorskich, zm. 9 kwietnia 1999
8. Léon-Joseph Suenens, arcybiskup Mechelen-Brukseli – kardynał prezbiter S. Pietro in Vincoli (tytuł nadany 22 marca 1962); od 16 lipca 1984 bez uprawnień elektorskich, zm. 6 maja 1996
9. Michael Browne OP, generał zakonu dominikanów – kardynał diakon S. Paolo alla Regola (tytuł nadany 22 marca 1962); od 1 stycznia 1971 bez uprawnień elektorskich, zm. 31 marca 1971
10. Joaquín Anselmo María Albareda OSB, prefekt Biblioteki Watykańskiej – kardynał diakon S. Apollinare (tytuł nadany 22 marca 1962), zm. 19 lipca 1966

• Kolegium Kardynałów

• The Cardinals of the Holy Roman Church