Kalendarz pylenia roślin, inaczej kalendarz pyłkowy – zbiór informacji na temat stężenia pyłków roślinnych w powietrzu na przestrzeni roku i w poszczególnych regionach geograficznych. Opracowywaniem kalendarza pylenia roślin zajmują się regionalne stacje monitoringu aerobiologicznego właściwe dla danego kraju lub regionu geograficznego. Komunikaty pyłkowe są opracowywane na podstawie wartości stężeń ziaren w 1 m³ powietrza na dobę. Informacje zawarte w kalendarzu pylenia roślin są szczególnie przydatne dla osób cierpiących na alergie wziewne i pozwalają na profilaktykę reakcji alergicznych.
Okres pylenia roślin
Rośliny wiatropylne są aktywne od połowy lutego aż do końca października. Jednak z roku na rok obserwuje się, że stężenie pyłków roślinnych o silnych właściwościach uczulających wzrasta w powietrzu coraz wcześniej i utrzymuje się coraz dłużej.
Do najbardziej popularnych roślin, których pyłki wywołują reakcje alergiczne, należą:
- Drzewa - leszczyna, olsza, brzoza, topola, dąb
- Trawy - mietlica, kostrzewa czerwona, tymotka łąkowa, tomka wonna, wiechlina łąkowa, życica trwała
- Zboża – żyto
- Inne – babka, pokrzywa, bylica, komosa, szczaw, ambrozja, grzyby.
Harmonogram pylenia według roślin
| Roślina |
początek |
koniec |
nasilenie
|
| Leszczyna |
koniec stycznia/początek lutego |
połowa kwietnia |
stałe
|
| Olsza |
połowa lutego |
połowa kwietnia |
marzec
|
| Brzoza |
kwiecień |
połowa maja |
IV - V
|
| Topola |
marzec |
kwiecień |
IV
|
| Dąb |
połowa kwietnia |
koniec maja |
IV - V
|
| Trawy |
maj |
połowa września |
VI - VII
|
| Babka |
maj |
połowa września |
stałe
|
| Szczaw |
maj |
koniec sierpnia |
stałe
|
| Pokrzywa |
maj |
koniec września |
VI - VIII
|
| Komosa |
koniec czerwca |
połowa września |
stałe
|
| Bylica |
połowa lipca |
koniec września |
VII - VIII
|
| Ambrozja |
sierpień |
wrzesień |
stałe
|
| Cladosporium |
początek kwietnia |
początek października |
VI - IX
|
| Alternaria |
początek kwietnia |
początek października |
VI - IX
|
Profilaktyka w okresie pylenia
Śledzenie kalendarza pyleń i unikanie kontaktu z czynnikami alergizującymi w okresie ich największego stężenia pozwala uniknąć reakcji alergicznych. W innym razie stosowana jest farmakoterapia za pomocą leków przeciwhistaminowych, które hamują dystrybucję mediatorów odczynu zapalnego (histamin, prostaglandyn i leukotrienów) odpowiedzialnych za wywoływanie alergicznego procesu zapalnego w organizmie (azelastyna).
Bibliografia
- Obtułowicz, Krystyna: Alergologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2016, s. 80-81. ISBN 978-83-200-5101-8.
Linki zewnętrzne