Komosa (ChenopodiumL.) – rodzajroślin, należący w różnych systemach klasyfikacyjnych do rodziny komosowatych lub szarłatowatych (m.in. system APG IV z 2016). Obejmuje 130 gatunków[5], przy czym na początku XXI wieku znacznym zmianom uległo ujęcie taksonomiczne rodzaju (wyłączono liczne gatunki do osobnych rodzajów: Chenopodiastrum, Dysphania, Lipandra, Oxybasis i Teloxys), tu zaś włączono gatunki z rodzaju Einadia. Rośliny z tego rodzaju spotykane są na całym niemal świecie. W Polsce występuje 11 gatunków rodzimych lub introdukowanych (liczne gatunki z flory polskiej trafiły w XXI wieku do ww. rodzajów). Rośliny te zasiedlają zwykle siedliska towarzyszące człowiekowi (ruderalne), wiele gatunków to chwasty w uprawach[6].
Zasięg rodzaju obejmuje niemal cały świat, ale największe zróżnicowanie występuje w strefieklimatu umiarkowanego i podzwrotnikowego[8]. Brak przedstawicieli na niektórych obszarach w strefie równikowej i na obszarach okołobiegunowych[5]. W Polsce występuje w stanie dzikim 11 gatunków, w tym zarówno gatunki rodzime, jak i gatunki zawleczone i zadomowione oraz przejściowo dziczejące (efemerofity)[9].
Gatunki z flory Polski tradycyjnie zaliczane do rodzaju komosa Chenopodium, a które w XXI wieku zostały przeniesione do innych rodzajów (Chenopodiastrum, Dysphania, Lipandra, Oxybasis i Teloxys)
Na początku nazwa zwyczajowa i naukowa według listy roślin naczyniowych Polski[9], na drugim miejscu aktualna nazwa naukowa[5]:
Poza tym podano z Polski komosę szypułową Ch. pedunculare Bertol[9] i wzniesioną Ch.strictum Roth. o niejasnym statusie taksonomicznym (ich nazwy uznawane są za synonimCh. album)[5].
Morfologia
Komosa olbrzymiaKomosa mierzliwa
Pokrój
Rośliny jednoroczne i byliny osiągające do 2 m wysokości, z pędami wzniesionymi, czasem płożącymi się i podnoszącymi się, rozgałęzionymi lub nierozgałęzionymi, często mączyście oprószonymi[6][11], rzadko, ale występują tu także rośliny o pędach drewniejących o pokroju krzewów i drzew[7][11].
Skrętoległe i naprzeciwległe[11], ogonkowe, całobrzegie lub rozmaicie piłkowane lub wcinane[8]. Blaszka cienka do nieco mięsistej, w ogólnym zarysie od lancetowatej, poprzez rombowatą do trójkątnej i oszczepowatej[11].
Obupłciowe i jednopłciowe, rośliny jednopienne, rzadziej dwupienne[11]. Kwiaty są drobne, zielone, zebrane w luźne lub gęste kłębiki tworzące kłosowate lub wiechowate kwiatostany złożone, zwykle wzniesione i rozgałęzione, pozbawione podsadek lub z podobnymi do nich liśćmi wyrastającymi w obrębie kwiatostanu[11]. Listki okwiatu w liczbie 5 (rzadko 4), zrośnięte tylko u nasady lub do połowy długości, zwykle nieco błoniaste na brzegu. W czasie owocowania okwiat stula się nad owocem lub rozpościera[11]. Pręcików jest zwykle 5. Zalążnia jest jednokomorowa, górna i zwieńczona dwiema szyjkami[6][11].
Jednonasienne[8], z cienką lub rzadziej nieco mięśniejącą owocnią, ściśle lub luźno przylegającą do nasiona. Nasiono kulistawo-spłaszczone lub soczewkowate, o brzegu zaokrąglonym lub zaostrzonym, z łupiną czarną, gładką lub rozmaicie urzeźbioną[11].
Systematyka
Pozycja systematyczna
Rodzaj z rodziny szarłatowatychAmaranthaceae w jej szerokim ujęciu (obejmującym komosowateChenopodiaceae). W obrębie rodziny rodzaj należy do podrodziny komosowych Chenopodioideae i plemienia Chenopodieae[12] lub w innym ujęciu Atripliceae[11].
Na początku XXI wieku zastosowanie metod molekularnych wykazało, że tradycyjne, szerokie ujęcie rodzaju Chenopodium powodowało, że nie był to takson monofiletyczny (różne grupy gatunków okazały się bliżej spokrewnione z rodzajami łobodaAtriplex, szpinakSpinacia czy świniochwastAxyris, niż z sobą nawzajem). W wąskim ujęciu rodzaj Chenopodium okazał się siostrzany wąsko ujmowanemu plemieniu Atripliceaes.s., obejmującego m.in. rodzaj łoboda Atriplex i obioneHalimione. Wcześniej na drzewie filogenetycznym prowadzącym do tej grupy oddzielił się rodzaj Lipandra, a jeszcze wcześniej – klad obejmujący Chenopodiastrum i siostrzany względem niego rodzaj Oxybasis (wszystkie z gatunkami zaliczanymi do Chenopodium sensu lato). W politomii z tą całą grupą znalazły się dwa inne klady. Jeden obejmuje rodzaj szpinakSpinacia i gatunki dawniej zaliczane do Chenopodium, a wyodrębnione w rodzaj Blitum. Drugi klad składa się z siostrzanych plemion Dysphanieae i Axyrideae, przy czym do pierwszego także należy część gatunków z dawnego szerokiego ujęcia rodzaju Chenopodium tworzące rodzaje Dysphania i Teloxys[11].
Relacje filogenetyczne między taksonami zaliczanymi dawniej do rodzaju komosa
Klady obejmujące gatunki zaliczane do tradycyjnego, szerokiego ujęcia rodzaju Chenopodium oznaczone są gwiazdką
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑Genus: Chenopodium L.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2013-11-23]. (ang.).
↑ abcdeChenopodium L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-06-04].
↑ abcdRoger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 85. ISBN 0-333-74890-5.
↑ abcChenopodium. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2013-11-23].
↑ abcdZbigniewZ.MirekZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 58-59, ISBN 978-83-62975-45-7.
↑B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2012. ISBN 978-83-62940-34-9. Brak numerów stron w książce
