Komosa śmierdząca (Dysphania schraderiana (Schult) Mosyakin & Clemants[3][4]) – gatunekrośliny z rodzinyszarłatowatych. Pochodzi z tropikalnych obszarów Afryki Północnej i Wschodniej oraz Półwyspu Arabskiego, ale jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się również w innych rejonach Afryki, a także we wschodniej Europie[5]. Występuje w południowo-wschodniej Polsce. Status gatunku we florze Polski: kenofit, efemerofit.
Morfologia
Pokrój
Roślina o nieprzyjemnym zapachu. Jest cała owłosiona żółtawymi, włoskami gruczołowymi (gruczołki siedzące).
Wyrastają pojedynczo na gałązkach, zebrane w dwuramienne wierzchotki. Kwiaty promieniste o działkach okwiatu mających haczykowato ząbkowany grzbiet i obłonioną górną część.
Drobne, z góry spłaszczone orzeszki otoczone niemięsistym, nieco rozchylonym okwiatem.
Biologia i ekologia
Roślina roczna. Kwitnie od lipca do września. Siedliska ruderalne.
Przypisy
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8. Brak numerów stron w książce
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953. Brak numerów stron w książce