Komosa śmierdząca

Komosa śmierdząca
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

szarłatowate

Rodzaj

Dysphania

Gatunek

komosa śmierdząca

Nazwa systematyczna
Dysphania schraderiana (Schult.) Mosyakin & Clemants
Ukrayins'k. Bot. Zhurn. 59: 383 (2002)[3]

Komosa śmierdząca (Dysphania schraderiana (Schult) Mosyakin & Clemants[3][4]) – gatunek rośliny z rodziny szarłatowatych. Pochodzi z tropikalnych obszarów Afryki Północnej i Wschodniej oraz Półwyspu Arabskiego, ale jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się również w innych rejonach Afryki, a także we wschodniej Europie[5]. Występuje w południowo-wschodniej Polsce. Status gatunku we florze Polski: kenofit, efemerofit.

Morfologia

Fragment pędu z owocami
Liście
Pokrój
Roślina o nieprzyjemnym zapachu. Jest cała owłosiona żółtawymi, włoskami gruczołowymi (gruczołki siedzące).
Łodyga
Wzniesiona, dość gruba, o wysokości 30–100 cm.
Liście
Podługowate lub eliptyczne, głęboko pierzasto-dzielne. Wszystkie przysadki są pierzastowrębne.
Kwiaty
Wyrastają pojedynczo na gałązkach, zebrane w dwuramienne wierzchotki. Kwiaty promieniste o działkach okwiatu mających haczykowato ząbkowany grzbiet i obłonioną górną część.
Owoce
Drobne, z góry spłaszczone orzeszki otoczone niemięsistym, nieco rozchylonym okwiatem.

Biologia i ekologia

Roślina roczna. Kwitnie od lipca do września. Siedliska ruderalne.

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-10-07] (ang.).
  3. a b c Dysphania schraderiana (Schult.) Mosyakin & Clemants. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-05-31].
  4. Kadereit J. W., Albach D. C., Ehrendorfer F., Galbany-Casals M. i inni. Which changes are needed to render all genera of the German flora monophyletic?. „Willdenowia”. 46, s. 39 – 91, 2016. DOI: 10.3372/wi.46.46105. 
  5. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-03-15].

Bibliografia

  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.