Judyta Rodzińska-Nowak (ur. 1970 r. w Krakowie) – polska archeolog, specjalizująca się w archeologii okresu przedrzymskiego, rzymskiego i wędrówek ludów na terenie środkowoeuropejskiego Barbaricum; nauczyciel akademicki związany z Uniwersytetem Jagiellońskim^[1]. Prodziekan ds. studenckich Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego wybrana na kadencję 2016-2020^[2].

Urodziła się w 1970 r. w Krakowie. Córka malarza Stanisława Rodzińskiego i siostra historyk sztuki Teresy Rodzińskiej-Chorąży. Jest absolwentką archeologii na Uniwersytecie Jagiellońskim, którą ukończyła w 1995 roku. Od tego czasu zatrudniona w Zakładzie Archeologii Epoki Żelaza Instytutu Archeologii UJ. Uczennica prof. Kazimierza Godłowskiego. Pracę doktorską napisaną pod kierunkiem prof. Piotra Kaczanowskiego pt. Ceramika z młodszego i późnego okresu wpływów rzymskich z osady kultury przeworskiej w Jakuszowicach, stan.2, gm. Kazimierza Wielka, woj. świętokrzyskie obroniła w roku 2002^[3]. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie archeologii uzyskała w 2013 roku na podstawie rozprawy nt. Gospodarka żywnościowa ludności kultury przeworskiej^[4]. W roku 2016 została wybrana na stanowisko prodziekana ds. studenckich Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego^[2].

Jej zainteresowania naukowe obejmują zagadnienia w zakresie przemian osadnictwa i gospodarki w okresie przedrzymskim, rzymskim i wędrówek ludów na terenie środkowoeuropejskiego Barbaricum, ze szczególnym naciskiem położonym na kulturę przeworską. Ponadto interesuje się chronologią i zróżnicowaniem lokalnym wytwórczości ceramicznej ludności kultury przeworskiej. Wieloletni uczestnik badań wielokulturowej osady w Jakuszowicach. Brała aktywny udział w rozpoznaniu osadnictwa z okresu rzymskiego w dorzeczu górnego Sanu (badania na stanowiskach w Pakoszówce, Prusieku). Odpowiadała jako główny wykonawca za opracowanie i publikację materiałów z cmentarzyska kultury przeworskiej w Opatowie, woj. śląskie w ramach serii "Monumenta Archaeologica Barbarica". Następnie podjęła pracę nad opracowaniem materiałów z cmentarzyska kultury przeworskiej w Żabieńcu (województwo śląskie) i materiałów zabytkowych pochodzących z terenu górnego dorzecza Sanu^[5].

Do jej najważniejszych publikacji należą^[6]:

• Cmentarzysko w Prusieku, gm. Sanok, woj. podkarpackie, stan 25. Uwagi o przenikaniu ludności kultury przeworskiej w strefę Karpat polskich we wczesnym okresie rzymskim, Acta Archaeologica Carpathica, t. XL, 2005, 115-128 (współautor).
• Jakuszowice, stanowisko 2. Ceramika z osady kultury przeworskiej z młodszego i póŹnego okresu wpływów rzymskich i wczesnej fazy okresu wędrówek ludów, Zeszyty Naukowe UJ, Prace Archeologiczne 61, Kraków 2006.
• Prusiek, pow. sanocki, stan. 25. Pierwsze cmentarzysko ludności kultury przeworskiej w polskich Karpatach, Wiadomości Archeologiczne t. LVIII, 2006, Odkrycia, 394-400 (współautor).
• Opatów, Fpl. 1, Ein Gräberfeld der Przeworsk- Kultur  im nordwestlichen Kleinpolen, Monumenta Archaeologica Barbarica, Tomus XV/1 (Katalog), Tomus  XV/2 (Tafeln), Warszawa – Kraków  2011 (książka w dwóch tomach – współautor).
• Gospodarka żywnościowa ludności kultury przeworskiej, Kraków 2012.

• Dr hab. Judyta Rodzińska-Nowak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-05-29] .
• Biogram Judyty Rodzińskiej-Nowak na stronie Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. archeo.uj.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-12)].