W pracy zawodowej kontynuowała dzieło doktora Edmunda Gryglewicza, zajmującego się przed nią problematyką występowania ołowicy w Szopienicach[6]. U swoich małych pacjentów zauważyła szereg objawów i dolegliwości mogących sugerować zatrucie metalami ciężkimi, co zgłosiła Wojewódzkiemu Konsultantowi Medycznemu ds. Pediatrii – prof. dr hab. Bożenie Hager-Małeckiej, kierującej wówczas Kliniką Pediatrii Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu[7]. Przy częściowym wsparciu dyrekcji Huty Metali Nieżelaznych rozpoczęła badania narażenia na ołów u dzieci z Szopienic, Burowca oraz Dąbrówki Małej. Przebadano ponad 4,5 tysiąca dzieci. Już po otrzymaniu wstępnych wyników okazało się, że skala problemu zatrucia ołowiem u dzieci na tym obszarze jest ogromna, a wyniki badań są wręcz przerażające.
Publikacja wyników w 1974 roku w rozprawie doktorskiej, której promotorką była prof. Bożena Hager-Małecka, wywołała reakcję rządzącej wówczas w Polsce PZPR. Nastąpiły naciski, presja, rozmowy ostrzegawcze, a nawet groźby, by wycofała się z tych działań. Władze uczelni, mimo wysokiej oceny promotora, nie dopuszczały do obrony doktoratu ani publikacji otrzymanych wyników. Wszystkie egzemplarze rozprawy w tajemniczy sposób zaginęły[8].
Batalia na rzecz poprawy stanu zdrowia dzieci, rozpoczęta przez doktor Wadowską-Król, przyniosła jednak znaczące efekty. Zorganizowano leczenie tysięcy dzieci dotkniętych zagrożeniem ołowicy w sanatoriach w Istebnej i Rabce. W 1975 r. Miejska Rada Narodowa w Katowicach zdecydowała o rozbiórce domów stojących najbliżej komina huty. W utajnionym uzasadnieniu napisano, że „budynki są w strefie stwarzającej bezpośrednie zagrożenie życiu i zdrowiu mieszkańców”. Wysiedleni otrzymali nowe mieszkania[9]. Władze dostrzegły w końcu problem skażenia środowiska Szopienic: z terenu w pobliżu huty usunięto 200 tys. ton ziemi[7]. Dzieciom w tej dzielnicy zaczęto finansować mleko. Te działania spowodowały poprawę zdrowia małych pacjentów oraz wpłynęły korzystnie na stan środowiska Szopienic. Wzrosła również świadomość mieszkańców w zakresie przeciwdziałania zagrożeniom powstałym w rezultacie koncentracji szkodliwych pierwiastków w ich otoczeniu.
Przeszła na emeryturę w roku 2011.
Uhonorowania, nagrody i tytuły
Od 2013 roku rozpoczyna się proces przypominania i społecznego doceniania wybitnych dokonań Jolanty Wadowskiej-Król, zainicjowany przez wnuków lekarki i ich przyjaciół. Uczennice jednego z katowickich liceów stworzyły wtedy reportaż o jej działalności pt. „Matka Boska szopienicka”[10]. Szerszej publiczności jej sylwetkę przybliżył powstały nieco później reportaż „Gazety Wyborczej” – „Ołowiane dzieci człapią jak bociany”[11]. W konsekwencji powstało wiele inicjatyw mających na celu uhonorowanie lekarki. W wyniku starań podejmowanych przez Fundację na Rzecz Dzieci „Miasteczko Śląskie” otrzymała w 2013 roku nagrodę Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Katowicach „Zielony Czek” dla osób wyróżniających się w działalności proekologicznej[12]. We wrześniu 2013 roku podczas uroczystości wręczenia Śląskiej Nagrody Obywatelskiej w Katowicach otrzymała z rąk posła do Parlamentu EuropejskiegoMarka Migalskiego Nagrodę Specjalną[13]. W marcu 2015 roku została wyróżniona przez Rzecznika Praw ObywatelskichOdznaką honorową „Za Zasługi dla Ochrony Praw Człowieka[14]. W październiku 2015 roku podczas inauguracji nowego roku akademickiego rektor Śląskiego Uniwersytetu Medycznego wręczył jej medal za działalność społeczną oraz promowanie uczelni[15]. We wrześniu 2017 roku otrzymała tytułu „Honorowego Obywatela Miasta Katowice”[16]. W 2018 roku została laureatką Nagrody im. Wojciecha Korfantego[17].
Michał Jędryka: Ołowiane dzieci. Zapomniana epidemia, Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej, 2020, 247 ss., ISBN 978-83-66586-05-5, powieść.
Marta Fox: Moja Ołowianko, klęknij na kolanko, Konin: Butterfly, 2021, 208 ss., ISBN 978-83-66969-35-3, powieść; premiera: Biblioteka Główna Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach, 14 października 2021 roku z udziałem bohaterki, Jolanty Wadowskiej-Król[5].
Magdalena Majcher: Doktórka od familoków, Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2023, 304 ss., ISBN 978-83-8318-358-9, powieść; premiera: 8 marca 2023 roku[19]; nagroda: „Wawrzyn Lekarski” dla Magdaleny Majcher (2023)[7].
Spektakle
Matka Boska Szopienicka, reżyseria Agnieszka Cygan (wnuczka Jolanty Wadowskiej-Król, spektakl muzyczno-taneczny; premiera: Miejski Dom Kultury „Szopienice-Giszowiec”, Katowice, ul. Hallera 28 (Burowiec), 15 października 2022 roku[20]
Słuchowisko radiowe
Kanarek umiera pierwszy, reżyseria Maria Brzostyńska, scenariusz Marta Fox (na podstawie własnej powieści Moja Ołowianko, klęknij na kolanko), Polskie Radio, Jedynka; premiera: Teatr Polskiego Radia, 19 marca 2023[21].
Reportaż internetowy
Matka Boska szopienicka, reżyseria Małgorzata Król, scenariusz Małgorzata Król, Karolina Skibińska, reportaż przygotowany przez uczennice na szkolny konkurs „Szukamy bohaterów”, z udziałem Jolanty Wadowskiej-Król i jej małżonka, Zbigniewa Króla; premiera: 24 maja 2013 roku, YouTube, GK KS (pics)[10].
Mural
Kobiety wiedzą, co robią/ dr Jolanta Wadowska-Król, autorstwa Andrzeja Wieteszki, na ścianie kamienicy w Katowicach, przy ulicy Gliwickiej 58 (Załęże), mural poświęcony lekarce, zrealizowany w ramach ogólnopolskiej akcji „Kobiety na mury”, zorganizowanej przez „Wysokie Obcasy” („Gazeta Wyborcza”); odsłonięcie: 28 listopada 2018 roku, z udziałem bohaterki, Jolanty Wadowskiej-Król[22].
Przypisy
↑Wadowska-Król J., & Sadzikowska L. (2021). „Po prostu pracowałam”. Z Jolantą Wadowską-Król rozmawia Lucyna Sadzikowska. Narracje O Zagładzie, (specjalny), 17-40. https://doi.org/10.31261/NoZ.2021.DHC.02
↑AleksandraA.LangeAleksandraA., JolantaJ.Wadowska-KrólJolantaJ., Historia szopienickiej epidemii ołowicy a współczesny problem zanieczyszczenia środowiska na Śląsku. Z Doktor Jolantą Wadowską-Król rozmawia Aleksandra Lange, „Z Teorii i Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego”, 31, 2022, s. 1–9, DOI: 10.31261/tpdjp.2022.31.11, ISSN2353-9577 [dostęp 2023-06-18].
↑JudytaJ.WatołaJudytaJ., AnnaA.MalinowskaAnnaA., Ołowiane dzieci człapią jak bociany, „Gazeta Wyborcza, strony lokalne Katowice”, październik 2013, s. 6 [dostęp 2018-04-14].