Kształcił się w Cambridge, gdzie w 1487 uzyskał stopień bakałarza, a w 1491 magistra sztuk wyzwolonych. W latach 1491–1494 był wikariuszem w Northallerton, potem zaś pełnił funkcję rektora dwóch kolegiów, wicekanclerza i kanclerza Uniwersytetu Cambridge[1].
W 1497 został spowiednikiem matki króla Henryka VII. Sprawował też opiekę nad ufundowanym przez nią kolegium w Cambridge. Do programu studiów wprowadził grekę i hebrajski. Zaangażował Erazma z Rotterdamu jako profesorateologii i greki. W 1504 został biskupemRochesteru. Ta ostatnia godność łączyła się ze stanowiskiem wychowawcy następcy tronu, późniejszego Henryka VIII. Fisher poświęcił się dla dobra swojej diecezji i uniwersytetu. Od 1527 aktywnie przeciwstawiał się rozpoczętemu przez króla procesowi rozwodowemu z poślubioną mu Katarzyną Aragońską. Równie mocno przeciwny był wtrącaniu się króla w sprawy kościelne. W przeciwieństwie do innych biskupów królestwa, Fisher odmówił złożenia przysięgi, zobowiązującej do poszanowania ustawy, która potomstwu Henryka i Anny gwarantowała sukcesję tronu. Z powodu tej odmowy został uwięziony w Tower w kwietniu 1534 roku. W następnym roku papież Paweł III mianował Fishera kardynałem prezbiterem z tytułem S. Vitale. Biorąc odwet za to, Henryk VIII skazał Fishera na ścięcie. Na pół godziny przed egzekucją otworzył po raz ostatni księgę Nowego Testamentu. Jego uwagę zwróciły następujące słowa z Ewangelii św. Jana: „A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie pierwej zanim świat powstał” (J 17, 3-5). Zamknąwszy księgę Fisher rzekł: „Wystarczy tej nauki, aby wytrzymać przez resztę mego życia”.
Publikacje
Treatise concernynge... the seven penytencyall Psalms (Londyn, 1508);
Sermon... agayn ye pernicyous doctrin of Martin Luther (Londyn, 1521);
Defensio Henrici VIII (Cologne, 1525);
De Veritate Corporis et Sanguinis Christi in Eucharistia, adversus Johannem Oecolampadium (Cologne, 1527);
De Causa Matrimonii... Henrici VIII cum Catharina Aragonensi (Alcalá de Henares, 1530);
The Wayes to Perfect Religion (Londyn, 1535);
A Spirituall Consolation written... to hys sister Elizabeth (Londyn, 1735).