Jama bębenkowa (łac.cavum tympani) – przestrzeń powietrzna, część ucha środkowego ograniczona od strony zewnętrznej błoną bębenkową, a od strony wewnętrznej ścianą kostną ucha wewnętrznego. Jest wypełniona powietrzem i połączona z gardłem trąbką słuchową, zwaną też trąbką Eustachiusza.
Ściany jamy bębenkowej:
boczna – tzw. błoniasta (paries membranaceus) – tworzy ją głównie błona bębenkowa; powyżej leży zachyłek nadbębenkowy (recessus epitympanicus);