Dane biograficzne na jego temat są niepewne, artysta pojawił się w Rzymie w 1663 i dość szybko zdobył znaczną popularność jako portrecista. Jego klientami byli władcy, dostojnicy kościelni i arystokraci m.in. królowa szwedzkaKrystyna Waza, książę Karol Emanuel II, kardynał Decio Azzolino i Medyceusze. Malował niemal wyłącznie popiersia przedstawianych osób, rzadko były to przedstawienia całych postaci lub par. Na jego twórczość wpływ miał Pierre Mignard, a styl określany jest jako włosko-francuski. Lekkość i delikatność przedstawień wydaje się zapowiadać malarstwo rokokowe.
W 1678 Voet opuścił Rzym, prawdopodobnie został do tego zmuszony, później wzmiankowano go we Florencji (1682), w Mediolanie, Turynie (1684) i w Paryżu (ok. 1689), gdzie zmarł ok. 1700. Miejsce jego śmierci nie jest pewne, część źródeł wskazuje rodzinną Antwerpię i rok 1699[2].
Antoni Ziemba: Malarstwo flamandzkie doby Rubensa, Van Dycka i Jordaensa : 1608-1678. Warszawa: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Rzeczpospolita SA : Muzeum Narodowe, 2007. ISBN 978-83-60192-33-7 (Rzeczpospolita). Brak numerów stron w książce
.png)
