Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1981
Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1981 – cykl turniejów żużlowych mających wyłonić najlepszych żużlowców na świecie. Tytuł wywalczył Bruce Penhall z USA. W Finale Światowym wystąpili Polacy: dwunasty Edward Jancarz, piętnasty Zenon Plech i rezerwowy Henryk Olszak. Ten ostatni dokonał zresztą niecodziennego wyczynu. W trzech kolejnych etapach eliminacji (ćwierćfinale kontynentalnym, półfinale kontynentalnym i finale kontynentalnym) zajmował miejsce gwarantujące jedynie pozycję rezerwowego w kolejnej rundzie IMŚ. Co więcej, we wszystkich tych zawodach zdobywał po 9 punktów i brał udział w wyścigu barażowym! Starty w kolejnych rundach (poza finałem światowym) umożliwił mu jednak pech rywali. Po zajęciu 9. miejsca w ćwierćfinale kontynentalnym w Wiener Neustadt, gdzie przegrał batalię o awans w wyścigu dodatkowym z Petrem Kučerą i Pawłem Chłynowskim, w półfinale kontynentalnym w Lesznie zastąpił kontuzjowanego Zoltána Adorjána. Tu znowu zdobył 9 punktów, lecz w biegu dodatkowym, w którym rywalizował z Markiem Towalskim, dotknął go pech (defekt na prowadzeniu) i znowu został tylko rezerwowym w finale kontynentalnym[1]. W Pradze wystartował jednak jako pełnoprawny uczestnik, zastępując klubowego kolegę Towalskiego - kontuzjowanego Jerzego Rembasa. W finale kontynentalnym zdobył oczywiście 9 punktów i, pokonując w wyścigu dodatkowym reprezentanta gospodarzy Jana Vernera, zagwarantował sobie pozycję rezerwowego w finale światowym, w którym jednak nie dane było mu już wystąpić w charakterze pełnoprawnego uczestnika[2]. EliminacjeFinał Światowy
PrzypisyInformation related to Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1981 |