Iłowieccy – polski ród szlachecki pieczętujący się herbem Ostoja^[1], należący do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców)^[2], wywodzący się z Iłówca w Wielkopolsce.

Iłowieccy wylegitymowali się ze szlachectwa z herbem Ostoja w roku 1838 w Królestwie Polskim. Byli to potomkowie Stanisława Iłowieckiego, który kupił od Umińskich w roku 1760 dobra Przybysławice – Jan Józef Benon Iłowiecki, syn Stanisława i Konstancji Miaskowskiej oraz Józef Aleksander Benedykt Iłowiecki, syn Wojciecha i Estery Nosierowskiej, wnuk Stanisława^[3].

Poniżej wymienione są ważniejsze świadectwa źródłowe dotyczące Iłowieckich herbu Ostoja oraz Iłówca - ich wsi gniazdowej.

• Iłówiec, gniazdo rodowe Iłowieckich herbu Ostoja, po raz pierwszy odnotowano w 1300 roku. Właścicielem Iłówca w tamtym czasie był Wisław herbu Łodzia^[5].

• Pierwszym, znanym historykom Iłowieckim pieczętującym się herbem Ostoja był Miczek (Mikołaj) z Iłówca Wielkiego i Małego, który pojawił się w źródłach w 1393 roku^[6].

• W roku 1395 wzmiankowany w źródłach jest Piotr z Iłówca Wielkiego^[6].

• W latach 1396–1435 występuje w źródłach Świętosław (Święszek) Iłowiecki herbu Ostoja z Iłówca Wielkiego i Małego, kasztelan karzecki^[6].

• W roku 1403 wzmiankowany był prezbiter Wojciech Iłowiecki, brat Świętosława^[7].

• W latach 1435–1462 występuje w źródłach Wojciech Iłowiecki, syn Świętosława z Iłówca Wielkiego i Małego^[7].

• Iłowieccy byli licznie reprezentowani na Uniwersytecie Jagiellońskim w XV i XVI wieku. Odnotowani na Akademii Krakowskiej byli: Jan Iłowiecki z Iłówca, syn Wojciecha (W latach 1451–1487), Andrzej z Iłówca, syn Jakuba (w roku 1454), Paweł z Iłówca, syn Jana (w 1529 roku), Łukasz Iłowiecki, syn Jakuba (w roku 1561)^[8].

Poniżej wymienione są ważniejsze dobra ziemskie należące do Iłowieckich herbu Ostoja.

• Iłówiec, Iłówiec Wielki, Pecna, Srocko Wielkie, Krosna (obecnie Krosno), Psarskie^[9], Sarnowa (obecnie dzielnica Rawicza), Sarnówka, Żołędnica, Łaszczyn, Racat (obecnie Racot), Wolsztyn^[7], Komorowo, Karpicko, Gorzyce^[10], Cerekwica, Strzyżewko^[11], Przylepki, Boreczek^[12], Charzewo^[13], Przybysławice^[3], Obrzębin^[11], Recz^[14].

• 
  Majątki Iłowieckich - Iłówiec, Pecna i Srocko na mapie D. Gilly z lat 1802–1803.
• 
  Dwór Iłowieckich w Reczu.

• Świętosław (Święszek) Iłowiecki (zm. 1434) – kasztelan karzecki, wicesędzia kościański, zastępca starosty generalnego wielkopolskiego w Kościanie, właściciel dóbr: Iłówiec Mały i Wielki, Krosna (obecnie Krosno), Psarskie, Srocko Wielkie, Pecna.

• Wojciech Iłowiecki (zm. po 1462) – wicepodsędek kościański, asesor sądu w Kościanie w 1448 roku, dziedzic Iłówca Wielkiego i Małego oraz Pecny^[7].

• Jan Iłowiecki (zm. 1487) – kanonik poznański, pleban w Nieparcie^[7], studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim^[8].

• Piotr Iłowiecki (zm. po 1502) – burgrabia poznański, chorąży kaliski, wicechorąży poznański, chorąży poznański, dziedzic w Iłowcu Małym i Wielkim, właściciel Wolsztyna.

• Paweł Iłowiecki (zm. 1536) – kanonik poznański^[15].

• Adrian Iłowiecki (zm. 1742) – kanonik poznański, proboszcz w Brodach^[11].

• Konstanty Iłowiecki (1709-1777) – opat lądzki, komisarz, wikariusz i wizytator generalny polskiej prowincji cysterskiej, przeor klasztoru w Wągrowcu.

• Jan Kanty Iłowiecki (zm. 1801) – kanonik gnieźnieński i poznański, prałat kanclerz poznański, absolwent Akademii Krakowskiej, doktor obojga praw, proboszcz w Sośnicy.

• Wawrzyniec Iłowiecki (zm. 1810) – pisarz grodzki^[16], sędzia grodzki wałecki^[17].

• Józef Karol Iłowiecki (zm. 1815) – major wojsk polskich^[18], dziedzic Obrzębina^[11].

• Stanisław Iłowiecki (1856-1929) – doktor medycyny Uniwersytetu Jagiellońskiego, dziedzic Recza^[19].

• Herb Ostoja
• Ród Ostojów (Mościców)

• B. Paprocki, Herby rycerstwa polskiego przez Bartosza Paprockiego zebrane i wydane r. p. 1584, wydanie Kazimierza Józefa Turowskiego, Kraków 1858, s. 367-373.
• K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839–1845, t. IV, s. 403.
• Teki Dworzaczka, Biblioteka Kórnicka, PAN.
• Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, praca zborowa pod red. T. Jurka, IHPAN 2010–2019, Poznań, część II, s. 1-2 (hasło: Iłowiec Mały), s. 2-6 (hasło: Iłowiec Wielki).
• Urzędnicy wielkopolscy XII–XV wieku. Spisy, (praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego), Wrocław, Warszawa, Łódź, Kraków, Gdańsk 1985, s. 186.
• Polski Słownik Biograficzny, t. LI, s. 549-550.
• A. Boniecki, Herbarz polski, Warszawa 1889-1913, t. VIII, s. 50-51.
• S. Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, Warszawa 1904-1931, t. V, s. 259-260.
• E. Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa 2007, s. 231.
• Z. Cieplucha, Z przeszłości ziemi Kościańskiej, Kościan 1929, s. 165-167.
• J. Korytkowski, Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, Gniezno 1883, t. II, s. 191-193.
• J. Nowiński, Opat Lądu Konstanty Iłowiecki i jego pamiątkowe tablice [w:] „Seminare. Poszukiwania naukowe”, 2013, t. XXXIV, s. 295-309.
• K. Lutyński, Poznańscy prałaci i kanonicy w XVI wieku [w:] „Saeculum Christianum”, 1994, nr 1-2, s. 153.
• K. Miaskowski, Aristoteles clarus in Orbe scientifico in Miecislaviano Lycaeo clarissimus. Nam in Plenilunio Gloriae, sub Avitis Illustrissimae Iłowiecciorum Domus, ..., Poznań 1765.
• CORPUS ACADEMICUM CRACOVIENSE