Grochowscy herbu Lubicz – polski ród szlachecki wywodzący się z Mazowsza i częściowo Podlasia^[1][2].

Gniazdem rodziny były wsie Grochówka, Grochowczyce i Grochów Szlachecki w północnym Mazowszu oraz wieś Grochy niedaleko Suraża na Podlasiu^[3], założona przez Grochowskich w XV wieku^[1].

W większości była to szlachta zagrodowa, która już w XVI wieku częściowo przeniosła się na Litwę i Ruś Czerwoną^[1]. Źródła wspominają o Franciszku Grochowskim który w 1661 roku otrzymał Wilamowice i Worobiejów w województwie brzeskim litewskim^[3].