Górzak klinosterny[3] (Oreotrochilus adela) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae). Występuje w Andach w Boliwii i skrajnie północnej Argentynie; nie jest zagrożony wyginięciem.
Występowanie
Górzak klinosterny występuje w centralnej i południowej Boliwii (na północ po departament Cochabamba) oraz na przyległym obszarze skrajnie północnej Argentyny (prowincja Jujuy). Preferuje lasy Polylepis oraz suche i półsuche zarośla w Andach na wysokości od 2550 do 4000 m n.p.m.[2]
Systematyka
Nie wyróżnia się podgatunków[4].
Charakterystyka
Morfologia
Osiąga 11–13 cm długości oraz masę 7,4–8,3 g. Wierzch ciała szaro-brązowy. Samce mają jaskrawozielone pióra pod gardłem, spód ciała kasztanowy z czarnym, biegnącym w dół pasem w części centralnej, natomiast ogon jest niebieskawoczarny z cynamonowymi środkowymi częściami wszystkich piór oprócz centralnych. Samica ma białe gardło z szarawymi i zielonymi plamkami, a spód ciała jasnorudy; jej ogon ma białe końcówki piór. Obie płcie mają czarny, lekko zakrzywiony dziób. Osobniki młodociane przypominają dorosłe samice[5].
Dieta
Żywi się nektarem kwiatów roślin z rodzajów Barnadesia, Mutisia i Puya, roślin z rodziny gązewnikowatych (Loranthaceae) oraz kaktusów. Zjada też owady[5].
Rozmnażanie
Ich sezon lęgowy nie jest dokładnie określony, prawdopodobnie trwa od października do lutego. Duże gniazda w kształcie filiżanki przyczepione są do powierzchni skał[5].
Status
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2021 roku uznaje górzaka klinosternego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern), wcześniej klasyfikowała go jako gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened). Liczebność populacji szacowana jest na 2500–9999 dorosłych osobników. Trend liczebności populacji oceniany jest jako lekko spadkowy ze względu na niszczenie i degradację siedlisk[2].
Przypisy
- ↑ a b Oreotrochilus adela, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Oreotrochilus adela, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-06-19] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Lesbiini Reichenbach, 1853 (wersja: 2024-06-09). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-10-13].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
- ↑ a b c J. Fjeldså, G.M. Kirwan: Wedge-tailed Hillstar (Oreotrochilus adela), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2024-10-13]. (ang.).
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne:
