Był synem Abrahama Isaaka i Pepi Mager[1]. Uczył się w Wyższej Szkole Realnej we Lwowie[1]. Następnie podjął studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Lwowskiej[3]. Ukończył je w 1915[1]. Praktykował u Jana Lewickiego[1]. Po wojnie został Generalnym Inspektorem Odbudowy Ministerstwa Robót Publicznych; pełnił tę funkcję do 1922[1].
W czasie II wojny światowej ukrywał się poza Krakowem[2]. W styczniu 1945 wrócił do miasta[1]. W latach 1945–1948 prowadził biuro projektowe, jednocześnie pracował w Biurze Budowlanym ZUS[1]. Od 1949 był naczelnym inżynierem Centralnego Biura Projektów Architektonicznych i Budowlanych, późniejszego Miastoprojektu, a od 1952 do 1959 pracował jako zastępca dyrektora Tadeusza Ptaszyckiego[1][4]. Pracował w tym przedsiębiorstwie do śmierci. Od 1953 wykładał na krakowskiej ASP[1]. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera CD-płd.-4)[5].
Osiedle Robotnicze na Dębnikach przy ul. Praskiej, 1935-39 (wg B. Zbroi pełnił tam jedynie obowiązki kierownika budowy, a projektantem był Stefan Piwowarczyk[3]),
↑ abcdefghijklmnopqrstuvBarbaraB.ZbrojaBarbaraB., Leksykon architektów i budowniczych pochodzenia żydowskiego w Krakowie w latach 1868-1939, Kraków: Wysoki Zamek, 2023, s. 224-236, ISBN 978-83-966500-2-3.
↑ abcFryderyk Tadanier. Krakowski Szlak Modernizmu. [dostęp 2015-09-19]. (pol.).
↑ abcBarbara Zbroja: Architektura międzywojennego Krakowa 1918-1939. Kraków: Wysoki Zamek, 2013, s. 320. ISBN 978-83-936117-7-5.
↑ abEncyklopedia Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 1135. ISBN 83-01-13325-2.