Fluorek kobaltu(II)
Fluorek kobaltu(II), difluorek kobaltu, CoF 2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy fluorków, w którym kobalt występuje na II stopniu utlenienia. W niskich temperaturach jest antyferromagnetykiem. Stosowany jako czynnik fluorujący[6].
Można go otrzymać przepuszczając fluorowodór nad chlorkiem kobaltu(II) w temperaturze 350–450 °C[6]:
- CoCl
2 + 2HF → CoF 2 + 2HCl
lub z węglanu kobaltu(II) w reakcji z fluorowodorem bądź kwasem fluorowodorowym:
- CoCO
3 + 2HF → CoF 2 + H 2O + CO 2↑
Fluorek kobaltu(II) tworzy di-, tri- i tetrahydrat. Jest toksyczny, słabo rozpuszcza się w wodzie, a podczas ogrzewania jego roztworów do wrzenia rozkłada się tworząc CoF·CoO·H 2O[2].
Przypisy
- ↑ a b c d CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 4-60, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
- ↑ a b Cobalt(II) fluoride, [w:] PubChem [online], United States National Library of Medicine, CID: 24820 [dostęp 2022-01-24] (ang.).
- ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics, David R.D.R. Lide (red.), wyd. 88, Boca Raton: CRC Press, 2007, s. 8-113, ISBN 978-0-8493-0488-0 (ang.).
- ↑ Cobalt(II) fluoride [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 7 września 2021, numer katalogowy: 236128 [dostęp 2022-01-24] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Cobalt(II) fluoride [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, numer katalogowy: 236128 (ang.). (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ a b F.F. Asinger F.F., Paraffins. Chemistry and Technology, Pergamon Press, 1968, s. 271–272 .
|
|