Filgrastym

Identyfikacja
Inne nazwy i oznaczenia	łac. Filgrastimum
numer CAS	121181-53-1
DrugBank	DB00099
Klasyfikacja medyczna
ATC	L03AA02
Stosowanie w ciąży	kategoria C
Farmakokinetyka
Działanie	immunomodulujące, przeciwinfekcyjne
Okres półtrwania	ok. 3,5 h
Wydalanie	z moczem
Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania	dożylnie, podskórnie
Objętość dystrybucji	150 ml/kg

Filgrastym (łac. Filgrastimum) – organiczny związek chemiczny z grupy glikoprotein, analog ludzkiego czynnika stymulującego tworzenie kolonii granulocytów wytwarzany przez zrekombinowane bakterie^[1]. Reguluje produkcję i uwalnianie obojętnochłonnych granulocytów ze szpiku kostnego. Stosowana jako lek w chorobach nowotworowych, neutropenii i chronicznym niedoborze granulocytów.

• nadwrażliwość na lek
• zespół mielodysplastyczny
• ciężka wrodzona neutropenia
• zespół Kostmanna
• przewlekła białaczka szpikowa
• zaburzenia czynności wątroby lub nerek

• bóle mięśniowo-kostne
• zmiany w obrazie krwi
• spadek ciśnienia tętniczego krwi
• zaburzenia naczyniowe
• powiększenie wątroby
• nudności
• wymioty
• biegunka
• ból głowy
• wypadanie włosów
• łamliwość paznokci
• zmęczenie
• skórne reakcje alergiczne

Podskórnie lub dożylnie. Zwykle w chemioterapii cytoredukcyjnej zaleca się dawkę 0,5 mln j.m. na kilogram masy ciała, raz na dobę.

Nie zaleca się podawania leku w okresie karmienia piersią. W czasie przyjmowania filgrastymu zaleca się kontrolę morfologii krwi.

• Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X