Ferrari 250 GTO – samochód sportowy wyprodukowany przez włoską firmę Ferrari w małej serii w latach 60. XX wieku[2]. Uznawany za jeden z najsłynniejszych modeli firmy i obecnie za najdroższy model tej marki. Produkowany w latach 1962–1964[1], zasłynął w wielu wyścigach, gdzie głównym konkurentem był Aston Martin DB4 GTZ. Pierwsza generacja 250 GTO miała charakterystyczne trzy wloty powietrza na masce pomiędzy światłami, tuż ponad chłodnicą. Jednak często je zasłaniano, co widać na zdjęciu poniżej. Wyprodukowano ich (według różnych źródeł) 33 lub 36 egzemplarzy. Auto wyposażono w 12-cylindrowy silnik o pojemności 3 litrów, który uzyskiwał moc ponad 300 KM, co jak na początek lat 60. było imponującą wartością. Wysokie osiągi samochód zawdzięczał nie tylko silnikowi, lecz także nowatorskiej, jak na tamte czasy, aerodynamicznej karoserii.
Ferrari 250 GTO produkowane w roku 1964 posiadało trzy zamiast dwóch wlotów po bokach oraz nową maskę, na której trzy duże, charakterystyczne wloty powietrza zastąpiono jednym. Wyprodukowano także (przynajmniej jeden) model bez wlotów na masce. Kolejną zauważalną różnicą jest ułożenie rur wydechowych, które w 1964 roku montowano po bokach samochodu na wysokości drzwi. Cenę auta szacuje się na 9 500 000 €.
