Ermanno Carlotto

Klasa	kanonierka rzeczna
Historia
Stocznia	Shanghai Dock and Engineering Company
Wodowanie	19 czerwca 1918
Regia Marina
Nazwa	Ermanno Carlotto
Wejście do służby	1918
Wycofanie ze służby	9 września 1943 (zatopiony)
Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Nazwa	Narumi
Wejście do służby	15 października 1943 (podniesiony)
Wycofanie ze służby	1945
Marynarka Wojenna Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej
Nazwa	Kian Kun
Wejście do służby	1949
Wycofanie ze służby	lata 60. XX w. (zezłomowany)
Los okrętu	zezłomowany (lata 60. XX w.)
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	903 tony
Długość	48,80 m
Szerokość	0,91 m
Napęd
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania 2 śruby
Prędkość	14 węzłów
Zasięg	nieznany
Uzbrojenie
2 działa 76 mm 6 dział trzyfuntowych
Załoga	75

Ermanno Carlotto − włoska kanonierka rzeczna z okresu II wojny światowej, zbudowana przez stocznię Shanghai Dock and Engineering Company.

Okręt wyposażono w dwa kotły typu Yarrow, dostarczające parę do maszyn o mocy 810 kW (1100 KM). Jego dwie śruby pracowały w tunelach, co dawało maksymalne korzyści z małego zanurzenia jednostki. Okręt został przydzielony do włoskiej Bazy Kolonialnej Dalekiego Wschodu i stacjonował w Szanghaju. 9 września 1943, po kapitulacji Włoch przed siłami aliantów, aby zabezpieczyć go przed zajęciem przez Japończyków, został zatopiony przez własną załogę. Podniesiony i wyremontowany, 15 października tego samego roku został wcielony do floty japońskiej pod nazwą "Narumi"^[1]. Do kapitulacji Japonii w 1945, kanonierka była używana na wodach chińskich. Przekazana Chinom została przemianowana na "Kian Kun" i w 1949 zajęta przez komunistów. Złomowana w latach 60. Okręt nazwano na cześć oficera Regia Marina – Ermanno Carlotto.

• Jackson R. – "Niszczyciele, fregaty i korwety", Wyd. Dom Wydawniczy Bellona, ISBN 83-11-09273-7 str. 129