PROFILPELAJAR.COM

Eparchia astrachańska
Астраханская епархия
	; Sobór Opieki Matki Bożej w Astrachaniu
Państwo	Rosja
Obwód	astrachański
Siedziba	Astrachań
Data powołania	1602
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Metropolia	astrachańska
Sobór	Opieki Matki Bożej w Astrachaniu
Biskup diecezjalny	metropolita astrachański i kamyziacki Nikon (Fomin)
	Dane statystyczne (2001)
Liczba kapłanów; • w tym diecezjalnych	60; 60
Liczba dekanatów	4
Liczba parafii	69
Liczba klasztorów	1
	Położenie na mapie Astrachania Astrachań
	Położenie na mapie Rosji Astrachań
	Położenie na mapie obwodu astrachańskiego Astrachań
	46°21′48,9″N 48°02′46,6″E/46,363583 48,046278
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Eparchia astrachańska – jedna z eparchii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, wchodząca w skład metropolii astrachańskiej^[1]. Obecnie (2016) jej ordynariuszem jest metropolita astrachański i kamyziacki Nikon (Fomin)^[1], zaś funkcję katedry pełni sobór Opieki Matki Bożej w Astrachaniu.

Historia

Eparchia została założona w 1602 poprzez wydzielenie z eparchii kazańskiej^[1]. Pierwszym biskupem ordynariuszem został dotychczasowy przełożony monasteru Trójcy Świętej w Astrachaniu Teodozjusz (Charitonow)^[2]. Szybki rozwój monasterów i instytucji cerkiewnych w regionie zapewniały od XVII wieku prawa do kontroli nad połowami ryb oraz przemysłem solnym^[2].

W 1671 metropolita astrachański Józef został zamordowany przez zbuntowane oddziały Stieńki Razina^[2]. Po okresie ekonomicznego upadku w okresie panowania Piotra I eparchia astrachańska ponownie zaczęła prowadzić działalność budowlaną (wznoszenie nowych świątyń i klasztorów) oraz misyjną w XVIII w., w miarę napływu nowych osadników w region astrachański^[2]. W 1799 z terytorium eparchii astrachańskiej wydzielona została eparchia saratowska, zaś w 1829 eparchia nowoczerkaska^[2]. Od 1778 w Astrachaniu mieściło się seminarium duchowne^[2].

W 1875 eparchia rozpoczęła publikację swojego oficjalnego organu prasowego, Astrachanskich jeparchialnych wiedomosti^[2]. W II poł. XIX wieku w eparchii mieściło się centrum działalności misyjnej prowadzonej przez Cerkiew rosyjską wśród Kałmuków, staroobrzędowców oraz mołokan^[2]. Na początku XX wieku eparchia liczyła 231 cerkwi, z czego 173 parafialne^[2].

Po rewolucji październikowej, w latach 1917–1919, zamknięty został sobór Zaśnięcia Matki Bożej w Astrachaniu, seminarium duchowne oraz prasa eparchialna. 23 czerwca 1919 rozstrzelani zostali arcybiskup astrachański i carewski Mitrofan (Krasnopolski) oraz biskup pomocniczy Leoncjusz^[2]. W 1920 władze przeprowadziły na terytorium eparchii masowe aresztowania kapłanów. Miało to miejsce natychmiast po dokonaniu przez kolejnego arcybiskupa, Anatola (Sokołowa), objazdu eparchii, w czasie którego porównywał on walkę bolszewików z Cerkwią do walki Boga i Antychrysta^[2]. W czerwcu 1922 ten sam duchowny przystąpił do ruchu Żywej Cerkwi, co doprowadziło do rozłamu wśród wiernych i duchowieństwa. W końcu roku następnego wierni uznający zwierzchnictwo patriarchy Tichona dysponowali jedynie dziesięcioma cerkwiami^[2]. Od 1939 do 1942 eparchia nie posiadała zwierzchnika^[2]. W 1988 należała do najmniejszych jednostek administracyjnych Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, mając w swojej jurysdykcji 15 parafii^[2]. Stopniowe odrodzenie życia eparchialnego nastąpiło dopiero po upadku ZSRR, w miarę odzyskiwania przez prawosławnych cerkwi przejętych w poprzednich dekadach przez państwo oraz odbudowywania obiektów całkowicie zniszczonych^[2]. Do 2001 liczba parafii wzrosła do 69; eparchia dzieli się na cztery dekanaty^[2]. W 1995 doszło do ponownego otwarcia pierwszego monasteru – męskiego klasztoru św. Jana Chrzciciela w Astrachaniu^[2].