PROFILPELAJAR.COM

Eparchia berlińska i niemiecka
*Berliner Diözese der Russischen Orthodoxen Kirche*
	; Sobór Zmartwychwstania Pańskiego w Berlinie
Państwo	Niemcy
Siedziba	Berlin
Data powołania	1921
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Sobór	Zmartwychwstania Pańskiego w Berlinie
Biskup diecezjalny	arcybiskup podolski Tichon (Zajcew)
	Dane statystyczne (2010)
Liczba dekanatów	5
Liczba parafii	61
Liczba klasztorów	1
	Położenie na mapie Berlina Sobór katedralny
	Położenie na mapie Niemiec Sobór katedralny
	52°29′17,0″N 13°18′28,2″E/52,488056 13,307833
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Eparchia berlińska i niemiecka – eparchia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, obejmująca terytorium Republiki Federalnej Niemiec. Jej katedrą jest sobór Zmartwychwstania Chrystusa w Berlinie, zaś zwierzchnikiem – arcybiskup podolski Tichon (Zajcew)^[1].

Eparchia istnieje od 1921, początkowo działała jako część Egzarchatu Zachodnioeuropejskiego. Jej powstanie miało na celu koordynację opieki duszpasterskiej nad cerkwiami i parafiami w Niemczech, jakie powstawały – z myślą o miejscowych społecznościach rosyjskich – od XVIII wieku, początkowo wyłącznie przy placówkach dyplomatycznych, następnie zaś w popularnych miejscowościach uzdrowiskowych odwiedzanych przez rosyjskich arystokratów oraz w innych miastach zamieszkanych przez Rosjan. Na jej terenie znajduje się 61 parafii oraz 1 monaster.

W latach 20. i 30. XX wieku zdecydowana większość parafii na terenie Niemiec zdecydowała się – w proteście przeciw relacjom między państwem a Cerkwią prawosławną w ZSRR – opuścić jurysdykcję patriarchatu moskiewskiego i przejść do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji. Ponadto w 1938 rząd nazistowski odebrał eparchii cały majątek, przekazując go Kościołowi Zagranicznemu jako instytucji całkowicie lojalnej wobec siebie^[2].

Po II wojnie światowej eparchii podporządkowane zostały wszystkie rosyjskie parafie prawosławne w Niemczech Wschodnich, zaś od lat 60. XX wieku podjęła ona działalność również w RFN, tworząc parafie niemieckojęzyczne^[3].

Mimo formalnego zjednoczenia Cerkwi Zagranicznej struktury z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym w 2003 parafie, które zmieniły jurysdykcję w I połowie XX w. w dalszym ciągu pozostają podporządkowane metropolitom pół-autonomicznego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji, a nie odpowiednim dekanatom terytorialnym. W związku z tym w 1992 w jurysdykcji eparchii berlińskiej i niemieckiej znajdowało się tylko 12 parafii. Obecnie liczba ta wynosi 61, na terenie Niemiec działa ponadto 1 monaster męski.

Eparchia dzieli się na pięć dekanatów: północny, bawarsko-heski, południowy, wschodni i zachodni.

Biskupi berlińscy

Godność biskupa berlińskiego w Rosyjskim Kościele Prawosławnym pełnili następujący hierarchowie^[4]:

Aleksander (Niemołowski), 1945–1948
Sergiusz (Korolow), 1948–1950
Borys (Wik), 1950–1954
Michał (Czub), 1957–1959
Jan (Razumow), 1959–1960 (locum tenens)
Jan (Wiendłand), 1960–1962
Filaret (Denysenko), 1962 (locum tenens)
Sergiusz (Łarin), 1962–1964
Cyprian (Ziornow), 1964–1966
Jonatan (Kopołowicz), 1966–1967 (locum tenens)
Włodzimierz (Kotlarow), 1967–1969
Leoncjusz (Gudimow), 1970–1973
Teodozjusz (Prociuk), 1984
Herman (Timofiejew), 1986–1991
Teofan (Galinski), 1992–2017
Antoni (Siewriuk), 2017 (locum tenens)
Tichon (Zajcew), od 2017

Zobacz też

Eparchia berlińska i niemiecka (Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji)

Przypisy

↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 28 декабря 2017 года [online], Патриархия.ru [dostęp 2017-12-29] (ros.).
↑ D. Pospielovsky, The Russian Church under the Soviet Regime 1917–1982, St. Vladimir's Seminary Press, New York 1984, t.II, s.262
↑ M. Bołtryk, Od książąt do ruskich Niemców, „Prawosławie w Europie”, dodatek do Przeglądu Prawosławnego na luty 2003, ISBN 83-89422-00-X, s.19
↑ Берлинская епархия. [dostęp 2012-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-05)].

Bibliografia

Eparchia berlińska i niemiecka: Historia eparchii na jej oficjalnej stronie. [dostęp 2009-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 lipca 2009)]. (ros.).