Dolina Borowej Wody

Widok z Siwego Wierchu
Dolina Borowej Wody

Dolina Borowej Wody (słow. dolina Borovej vody) – dolina oddzielająca Tatry od Pogórza Orawskiego[1]. Jest częścią Rowu Podtatrzańskiego. Od Zuberca wznosi się w południowym kierunku. Jej zachodnie zbocza tworzą wzniesienia Pogórza Orawskiego, od południa grzbiet łączący to pasmo z Tatrami Zachodnimi. Grzbiet ten zaczyna się na wierzchołku pomiędzy przełęczą Prieková a szczytem Kopec na Pogórzu Skoruszyńskim i opada na Huciańską Przełęcz. Dalej jest to już odcinek grani głównej Tatr Zachodnich ciągnący się przez Wyżnią Huciańską Przełęcz i Jaworzyńską Kopę po Białą Skałę. Wschodnie zbocza doliny tworzy opadający od Białej Skały na północ grzbiet Upłazików i będący jego przedłużeniem niski wał Prehalin ciągnący się po Kiczorę[2].

Łącznie z najdłuższą odnogą Dolina Borowej Wody ma długość 4,5 km. Dolna jej część to pola uprawne i zabudowania Zuberca i Habówki, górna część doliny jest zalesiona. Odchodzący nieco po wschodniej stronie Wyżniej Huciańskiej Przełęczy grzbiet zwany Klinem dzieli Dolinę Borowej Wody na dwie odnogi: wschodnią Dolinę Spadowego Potoku (Spadowy Jar), podchodzącą pod Białe Wrótka, oraz odnogę zachodnią. Odnogi te łączą się tuż powyżej Palenicy Zuberskiej. Grzbiet Klinik rozdziela tę zachodnią odnogę na dwie; jedna podchodzi pod Niżnią, druga pod Pośrednią Huciańską Przełęcz[2].

Przez Dolinę Borowej Wody prowadzi droga nr 584 z Zuberca do Liptowskich Matiaszowiec, przekraczająca główną grań Tatr na Wyżniej Huciańskiej Przełęczy[3]. Dawniej przechodziła ona przez wąski wąwóz pomiędzy Palenicą Zuberską a Klinikiem, obecnie jest to szerokie przejście, gdyż funkcjonujący tutaj kamieniołom wybrał już dużą część skał Palenicy[2]. Dnem doliny spływa potok Borowa Woda uchodzący do Zuberskiej Wody. Największym jego dopływem jest Spadowy Potok[4].

Wschodnia, górna część doliny znajduje się na obszarze Tatrzańskiego Parku Narodowego[4].

Szlaki turystyczne

Szlak zielony – zielony: Zuberzec – Wyżnia Huciańska Przełęcz (szosą). Czas przejścia: 1:35 h ↓ 1:20 h
Szlak czerwony – czerwony: Wyżnia Huciańska Przełęcz – Biała Skała – Siwy Wierch. Czas przejścia: 3 h, ↓ 2h

Przypisy

  1. ↑ Turystyczna mapa Słowacji [online] [dostęp 2019-11-13].
  2. ↑ a b c Marian Kunicki, Tadeusz Szczerba, Tatry Zachodnie. Słowacja, Kraków: PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-248-7.
  3. ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  4. ↑ a b Tatry Wysokie i Tatry Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-26-8.