Diopsyd
|
Właściwości chemiczne i fizyczne
|
Skład chemiczny
|
CaMg[Si2O6] – krzemian wapnia i magnezu
|
Twardość w skali Mohsa
|
5-6
|
Przełam
|
chropowaty
|
Łupliwość
|
wyraźna/dobra na {110}
|
Pokrój kryształu
|
zazwyczaj krótkie graniaste kryształy
|
Układ krystalograficzny
|
jednoskośny, 2/m
|
Gęstość
|
3,2 – 3,3 g/cm³
|
Właściwości optyczne
|
Barwa
|
najczęściej od jasnego do ciemnego zielonego, rzadziej szary, bezbarwny, brązowy
|
Rysa
|
biała
|
Połysk
|
szklisty
|
Współczynnik załamania
|
nα= 1,663 - 1,699, nβ= 1,671 – 1,705, nγ= 1,693 – 1,728
|
Inne
|
dwójłomność δ = 0.030, dwuosiowy dodatni, pleochroizm (58° – 63°)
|
Dodatkowe dane
|
Szczególne własności
|
Zbliźniaczenia na {100} i {001}
|
|
|
Diopsyd – minerał z grupy krzemianów zaliczany do grupy piroksenów. Jest minerałem pospolitym i szeroko rozpowszechnionym.
Nazwa pochodzi od gr. dis = podwójnie, podwójny i òpsè = twarz, wygląd, w odniesieniu do dwóch sposobów orientowania się graniastosłupa.
Właściwości
Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju słupkowym, o prawie kwadratowym przekroju. Często tworzy zbliźniaczenia. Występuje w skupieniach ziarnistych, zbitych, skorupowych, pręcikowych, igiełkowych. Piękne kryształy spotykane są w druzach i szczelinach, gdzie tworzą szczotki krystaliczne. Jest kruchy, przezroczysty. Z hedenbergitem tworzy kryształy mieszane – szereg izomorficzny
Odmiany
- hedenbergit – odmiana bogata w żelazo.
- johannsenit – odmiana zawiera mangan.
- diallag – odmiana podobna z wyglądu do brązu, doskonale łupliwa.
- wiolan – bardzo rzadka odmiana barwy niebieskiej lub fioletowej.
- malacolit, diopsyd chromowy, mussit, alalit, diopsyd gwiaździsty – wykazuje efekt kociego oka, salit, lavrovit.
Występowanie
Jest to powszechny minerał skał metamorficznych bogatych w wapń. Występuje w niektórych amfibolitach i Eklogitach. W skałach magmowych jest rzadko spotykany. Współwystępuje z takimi minerałami jak: wezuwian, granat, wollastonit, tremolit, aktynolit, zoisyt, epidot, prehnit, beryl.
Miejsca występowania: Niemcy – w Rudawach, Austria – w Wysokich Taurach, Włochy – w Piemoncie oraz przy Wezuwiuszu, Rosja – na Uralu.
W Polsce – na Dolnym Śląsku, w Górach Izerskich i na Przedgórzu Sudeckim.
Zastosowanie
- diopsydem interesują się głównie kolekcjonerzy minerałów
- ma znaczenie naukowe
- przezroczyste kryształy używane są do wyrobu biżuterii.
Galeria
Zobacz też
Bibliografia
- Autor: Olaf Medenbach, Cornelia Sussieck-Fornefeld: Leksykon przyrodniczy. Minerały. Warszawa: Świat Książki, 1995, s. 200, 224, 278. ISBN 83-7129-194-9.
Identyfikatory zewnętrzne: