David Ismael Concepción Benitez (ur. 17 czerwca 1948) – wenezuelski baseballista, który występował na pozycji łącznika przez 19 sezonów w Cincinnati Reds.
Concepción podpisał kontrakt jako wolny agent z Cincinnati Reds w 1967 roku i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Indianapolis Indians, reprezentującym poziom Triple-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 6 kwietnia 1970 w meczu przeciwko Montreal Expos[1][3]. W 1973 po raz pierwszy został powołany do Meczu Gwiazd, zaś rok później po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę[1][4].
W sezonach 1975 i 1976 wystąpił w zwycięskich dla Reds World Series[5][6]. W lipcu 1982 w rozegranym po raz pierwszy poza Stanami Zjednoczonymi All-Star Game (mecz odbył się w Montrealu), zdobywając między innymi dwupunktowego home runa, został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem tego spotkania[7][8]. Po raz ostatni zagrał w 1988 roku w wieku 40 lat[1].
25 sierpnia 2007 podczas meczu z Florida Marlins wziął udział w ceremonii zastrzeżenia numeru 13, z którym występował[9].
Nagrody i wyróżnienia
| Nagroda/wyróżnienie |
Lata |
Źródło
|
| 9× All-Star |
1973, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982 |
[1]
|
| All-Star Game MVP |
1982 |
[8]
|
| 5× Gold Glove Award |
1974, 1975, 1976, 1977, 1979 |
[4]
|
| 2× Silver Slugger Award |
1981, 1982 |
[10]
|
| 2× zwycięzca w World Series |
1975, 1976 |
[5][6]
|
| # 13 zastrzeżony przez Reds |
2007 |
[9]
|
Przypisy
