Courageuse

Klasa	awizo / kanonierka
Typ	Ardent
Historia
Stocznia	Arsenal de Rochefort(inne języki), Rochefort
Położenie stępki	1916
Wodowanie	1916
Marine nationale
Wejście do służby	1916
Wycofanie ze służby	1920
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	normalna: 310 ton pełna: 410 ton
Długość	60,2 metra
Szerokość	7,2 metra
Zanurzenie	2,9 metra
Napęd
2 maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 1500–2200 KM 2 kotły, 2 śruby
Prędkość	14–17 węzłów
Zasięg	2000 Mm przy prędkości 10 węzłów
Uzbrojenie
2 działa kal. 100 mm (2 x I) 2 zrzutnie bg
Załoga	55

Courageuse – francuskie awizo (kanonierka do zwalczania okrętów podwodnych) z okresu I wojny światowej i dwudziestolecia międzywojennego, jeden z 23 zbudowanych okrętów typu Ardent. Jednostka została zwodowana w 1916 roku w stoczni Arsenal de Rochefort(inne języki) w Rochefort i w tym samym roku wcielono ją do służby w Marine nationale. Okręt został skreślony z listy floty w 1920 roku.

Awiza typu Ardent (klasyfikowane też jako kanonierki do zwalczania okrętów podwodnych) zostały zamówione na podstawie wojennego programu rozbudowy floty francuskiej z 1916 i 1917 roku^[1][2]. Okręty były w zasadzie identyczne z awizami typu Friponne, różniąc się głównie rodzajem siłowni: jednostki typu Ardent wyposażono w maszyny parowe (w wielu przypadkach zdemontowanych z wycofanych ze służby torpedowców), a na kanonierkach typu Friponne zastosowano silniki wysokoprężne^[2][3]. Wszystkie miały kliprowe dzioby, różniąc się kształtem nadbudówek i wyposażeniem^[1].

„Courageuse” zbudowany został w stoczni Arsenal de Rochefort(inne języki)^[1][4] . Stępkę okrętu położono w 1916 roku i w tym samym roku został zwodowany^[5][4] .

Okręt był kanonierką przeznaczoną do zwalczania okrętów podwodnych (we Francji klasyfikowaną jako awizo 2. klasy)^[1][4] . Długość całkowita kadłuba wynosiła 60,2 metra, szerokość 7,2 metra i zanurzenie 2,9 metra^[1][6]. Wyporność normalna wynosiła 310 ton, a pełna 410 ton^[1][4] . Okręt napędzany był przez dwie pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania o mocy 1500–2200 KM, poruszające dwiema śrubami^[1][6]. Parę dostarczały dwa opalane węglem kotły systemu du Temple(inne języki) lub Normand^[1][4] . Maksymalna prędkość okrętu wynosiła od 14 do 17 węzłów^[1][6]. Okręt zabierał 85 ton paliwa, co pozwalało osiągnąć zasięg wynoszący 2000 Mm przy prędkości 10 węzłów^[1][4] [a].

Uzbrojenie kanonierki składało się z dwóch pojedynczych dział kalibru 100 mm M1897 L/45 i dwóch zrzutni bomb głębinowych^[1][4] .

Załoga okrętu liczyła 55 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1][6][b].

„Courageuse” został wcielony do służby w Marine nationale w 1916 roku^[5][4] . Kanonierka służyła podczas wojny w Zatoce Biskajskiej i na Morzu Śródziemnym^[1]. Między 1918 a 1920 rokiem jednostkę przebudowano na trałowiec, dodając do wyposażenia trał mechaniczny^[2][4] . Okręt został wycofany ze służby w 1920 roku^[1][4] .

• Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
• Ivan Gogin: ARDENT 2nd class avisos (ASW gunboats) (1916 - 1917). Navypedia. [dostęp 2022-10-20]. (ang.).
• Jane’s Fighting Ships 1933. Oscar Parkes (red.). London: Sampson Low, Marston & Co., 1933. (ang.).
• Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).